Until The End (COMPLETED)

Chapter 10

BACK to school na. lumipat ang ilang linggo matapos mangyari ang aksidente ni Khalil sabi ng mga doctor na makakabuti daw sa kanya na lagi syang kakausapin at dadalhin sa mga lugar kung saan kami madalas at yun nga ang ginawa ko pero wala pa din progress. pwedeng buwan o taon pa daw maaaring bumalik sa dati ang lahat at pwede naman daw na hindi na depende na daw iyon sa pasiyente 

Pero halos araw araw akong nawawalan ng pag asa na maalala nya ko lagi kasing nababalita na lagi daw magkasama si Jana at Khalil. madalas daw nakikita sila na kasama ang pamilya ni Jana o kaya naman ay kasama ito ng mga kaibigan ni Khalil

At sa tuwing nag tatagpo ang aming mga landas ay dadaanan nya lang ako ng para bang isang estatuwa hindi man lang nya kayang tignan o lingunin man lang. at nag tagal iyon ng halos dalawang buwan. Buwan ng Pebrero araw ng mga puso bukas napag desisyunan ko na gumawa ng sulat na ibibigay sa kanya. 

Dear khalil Gabriel,

              Hi? Happy valentines Day! I know hindi mo pa din ako naaalala but that's fine I understand sino ba naman ako para mag demand ng kahit ano sayo I'm just your friend? or schoolmates na friend ng kapatid mo. I just want to say thank you for making me smile, giving me coffee everymorning, and for making me feel safe whenever were together lalo na nung nag punta tayo sa tagaytay and enchanted kingdom I really enjoy every second na kasama kita! your always in my prayers take care and Godbless you 

                                                                                                                               Gabrielle

tinupi  ko na iyon at inilagay sa isang blue na sobre naalala ko bigla nung pumunta kami sa enchanted kingdom para mag celebrate ng aming pagkapanalo laging nagkakataon na parehas kami ng kulay ng damit

"Khalil sakay tayo sa space shuttle dali na" sabi ko sa kanya habang hinihila sya papasok sa pila

"Gab No I won't sa iba na lang tayo may bumb car doon oh" sabi nya na patuloy pa din nag pupumiglas sa pagkahawak ko

"bakit dun eh pang bata yun bata ka ba? tara na kasi after neto ikaw na mag dedesisyon sa gagawin natin" pang ngungumbinsi ko sa kanya

"sure ka jan ah ako na masusunod pag katapos neto" tumango na lang ako bilang tugon at sya naman ay hinila na ko papasok sa pila

pagkababa namin sa space shuttle ay sa jungle log jam naman kami sumakay kung saan mababasa kami ng tubig nasa harapan si Khalil at ako naman ang nasa likod nya nung nasa pinaka taas na kami ay hindi ko mapigilan na yumakap sa likod nya sa sobrang takot sya naman ay tawa lang ng tawa 

bumalik muna kami sa kotse nya para makapag bihis may towel naman daw syang dala para sa amin prepared daw sya para dito. napatigil ako sa pag pupunas ng aking buhok ng makita ko syang nakatitig lang sakin

"ang ganda ng  mga mata mo" mahinang sabi ni khalil pero sapat na iyon para marinig ko. biglang bumilis ang tibok ng puso ko 

"ah s-salamat"  bahagyang umangat ang kamay ni khalil papunta sa mukha ko at inilagay sa likod ng tenga ang iilang takas ng aking buhok. sa puntong ito parang gusto ng lumabas ng puso ko sa sobrang bilis ng kabog nito