My Roommate | PJM |

1.''Gülüşünü saklama...''

Evvett Yeni bir hikaye ile geri döndümm

Umarım bunu da beğenirsiniz, eğer yüksek bir beğeni alırsa diğer hikayenin ilk bölümünü yayınlayacağım. Şimdiiiii ara satırlara yorumlarla dkfghaşsdfoiısgıosr

-İYİ OKUMALARR-

''Ama ağabey... Senin yanında neden kalamıyorum ki? Hem arkadaşın bugün yokmuş işte...''

''Haemin , güzelim olamaz. Tek başına kalmaya alışmalısın. Hem bizim oda da üç kişi kalıyor. Taehyung bu akşam olmasa da Hoseok orada.''

Dudaklarımı büzerek, sevimlilik yapmaya başladım. O benim ağabeyimdi, Hoseok ve Taheyung'da öyleydi.. Tamam Taehyung pek ağabeyim sayılmazdı, onunla aynı yaştaydık sadece gün farkı vardı.

''Ağabey ya...Hoseok ağabey beni çok seviyor hem..Bende onu çok seviyorum. Hadi lütfen geleyim.'' ellerimi birleştirerek çenemin altına yerleştirirken, yavru köpek bakışlarımı gözlerine diktim. Bu yanıma karşı hep, kaybediyordu.

Kaşlarını çatarak, yüzümü izlerken biraz daha sırnaşarak kollarımı beline doladım. ''Canım ağabeyim..Lütfen,'' 'n' harfini uzatırken, çenemi göğsüne yaslayarak alttan alttan yüzünü izlemeye başladım.

''Tamam, tamam minik canavar. Sal beni. Hadi gidelim,'' ellerini koluma yerleştirip beni kendinden uzaklaştırırken, gamzelerini göstererek gülüyordu.

Parmak uçlarımda yükselip, bir elimi yanağına diğer elimi de kafasının arkasına yerleştirerek dudaklarımı gamzesine bastırdım. Yanağını sertçe öperek geri çekildikten sonra, dişlerimi göstererek gülmeye başladım.

''Canım benim be! Seviyorum seni ağabey! Taehyung'un yatağı benimdir!'' koşarak, koridorun sonunda olan 208 numaralı odaya yöneldim. Namjoon ve benim odamın arasında 3 oda vardı. O 208 odalı ve koridorun sonundaydı. Ben ise, koridorun başından 2. odada 205 numaralı odadaydım.

Burası, okul zamanlarında kaldığımız yurttu. Evimiz okula fazlasıyla uzaktaydı.. Bir şehir uzaklığında.

Yurtta kız-erkek karışıktı. Yani, birbirlerini tanıyan kişiler karma olarak kalabiliyordu. BU zamana kadar da kötü bir olay veya konu çıkmamıştı Hatta düşünülenin aksine bu yurdu seçenler fazlaydı bile.

En son hatırladığım kadarıyla doluluk oranı %98 'di.

208 numaralı odanın önüne geldiğimde, hızla kapıya vurup bekledim. ''Gel!'' Hoseok'un sesini duyduğum gibi kapıyı açıp içeriye dalarken, yüzüme sırıtış vardı. Beni görmeyi beklemiyordu. Üzerinde tişörtü yoktu ve yatağında yatıyordu.

''Oh..Hae, sen miydin. Namjoon nerede?'' elimle arkamı işaret ettim. ''Buradayım. Bu gece bu canavar bizimle.''

Hoseok'un yüzünü en sevdiğim gülüşü sararken hızla kollarını açtı. Beklemeden kollarına atlarken, halimden memnundum.

''Seni böyle görünce aklıma, yaz tatilinde her gün denizde oluşumuz geldi..''dediğimde gülerek, derin bir nefesi içine çekti. ''Az kaldı, merak etme. 3 hafta mı ne kaldı sanırım okulların bitmesine. Bittiği gibi evimize döneriz.''