NUDES. (ฟิคแปล)

4

Copyright @HOESEOKIE //Thai language copyright@papershipt 

16 มีนาคม 2019

ลลิษาจ้องโทรศัพท์ของเธอเขม็ง

ผ่านมาเกือบสัปดาห์แล้วที่เธอส่งข้อความคุยกับคนแปลกหน้า และเธอยังไม่อยากจะเชื่อว่าเธอตอบข้อความไปได้โง่เง่าแค่ไหน เธอดูออกง่ายจนใสซื่อบื้อเกินไป มันเหมือนว่าเธอเอาแปลนพิมพ์เขียวของตึกวายจีมาแบให้คนร้ายรู้ทางหนีทีไล่ทุกซอกทุกมุมเลยล่ะ

ทำไมเธอต้องไปบอกด้วยว่าจะพาบอดี้การ์ดไป? ตอนไปเจอกันหมอนั่นอาจจะข่มขู่เธอหนักขึ้นอีกก็ได้

เธอจะรีบตอบตกลงว่ายอมเจอตัวเร็วไปไหน? เขาอาจลากเธอไปกักตัวที่ไหนสักแห่งแล้วทำเรื่องที่พูดไม่ออกบอกไม่ได้กับเธอ

และเหนืออื่นใด ทำไมเธอถึงได้เชื่อใจเขาทันทีเลยฟะ? โธ่ว้อย เธอมันโง่ โคตรจะโง่

เธออยากส่งข้อความไปยกเลิกการนัดพบกับเขาในวันพรุ่งนี้แต่เธอก็ยังหาคำพูดเหมาะๆไม่ได้ มือของเธอป้วนเปี้ยนอยู่กับแป้นพิมพ์พยายามคิดว่าจะส่งข้อความไปบอกเขายังไง

แต่ก็นะ ถ้าเธอไม่ไปเจอเขา เขาอาจจะปล่อยภาพไปสู่สาธารณะ 

แต่ก็อีกแหละ จากที่ส่งข้อความคุยกันมันดูเหมือนว่าเขาไม่ค่อยสนใจรูปพวกนั้นมากนัก

แต่ถึงยังไงเขาก็ยังมีรูปพวกนั้นอยู่ ถ้าเผื่อมีใครมายืมโทรศัพท์ของเขาแล้วเห็นเข้าล่ะ อาชีพของเธอต้องถึงจุดจบแน่นอน ข่าวฉาวอีกเรื่องที่จะสร้างความอับอายให้กับค่ายและวงของเธอ

เธอจะปล่อยให้เกิดขึ้นไม่ได้

ลลิษาเหลือตัวเลือกแค่สองทาง คือไปเจอโดยที่ไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร หรือไม่ไปเจอและปล่อยให้เขาเก็บรูปภาพไว้โดยเขาจะทำอะไรกับรูปพวกนั้นก็ต้องปล่อยไปตามเวรตามกรรม

เธอชอบทางเลือกแรกมากกว่า

"ไง" แชยองร้องเรียกเสียงแหลม ทำเอาเธอตกใจนิดหน่อย แชยองหายใจถี่หลังจากการวอร์มอัพก่อนออกกำลังกาย "ทำไมสีหน้าไม่ค่อยดีเลยอ่ะ"

ลิซ่ากระเถิบให้เพื่อนซี้ขยับมานั่งใกล้ๆเธอ "ไม่มีอะไรหรอก แค่กังวลเรื่องคัมแบ็คของเรา" ซึ่งมันก็เป็นเรื่องจริงอยู่ครึ่งนึง พวกเธอกำลังจะได้คัมแบ็คของในอีกหนึ่งเดือนข้างหน้าแต่ส่วนมามันเป็นเพราะการนัดพบกับนายนั่นในวันพรุ่งนี้

"ไม่เอาน่า ไม่ต้องห่วงเรื่องคัมแบ็คหรอก ฉันรู้ว่าเธอจะทำได้ยอดเยี่ยมเหมือนอย่างเคยนั่นแหละ" แชยองส่งยิ้มมาให้ซึ่งลิซ่าก็ส่งยิ้มกลับไป

"ฉันต้องขอถามอะไรเธอหน่อยนะ" ลิซ่าพูดขึ้นมาพร้อมกับรอยยิ้มที่หายไป "แค่คำถามทั่วไปไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร"

"ถามมาเถอะ" แชยองตอบ

ลิซ่ากลืนน้ำลาย "คืออย่างนี้นะ" เธอเลียริมฝีปากที่แห้งผาก่อนจะพูดต่อ "ถ้าเกิดเธอบังเอิญส่งภาพนู้ดของตัวเองไปให้ใครสักคนโดยไม่ตั้งใจ..และคนคนนั้นขอเจอเธอ เธอจะทำยังไง" เอ่อ "แน่นอนว่านี่ไม่ใช่เรื่องจริง"

แชยองทำหน้าแหยงใส่เธอ "แค่คำถามทั่วไป" ลิซ่ายิ้มแหยๆกลับไป "ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร" แชยองเสริม "แล้วยังไงล่ะ"

เพื่อนซี้ของเธอกลอกตาแล้วลุกขึ้นยืน "บางครั้งฉันก็ไม่เข้าใจว่าเธอคิดอะไรอยู่ ลลิ ยัยคนประหลาด" แล้วแชยองก็ทิ้งเธอไปทั้งอย่างนั้น

อ้าก ฉันว่าฉันคงต้องไปพบนายนั่นจริงๆแล้วล่ะ ใช่มั้ยเฮอะ?  ลลิษาทำได้แค่กลอกตาก่อนจะกำโทรศัพท์ขึ้นมาอีกครั้งแล้วพิมพ์ข้อความหาคนแปลกหน้า

7:18 pm

เจอกันพรุ่งนี้