11

8 0 0
                                    

Copyright@HOESEOKIE// Thai language copyright @papershipt

----------------------------------------------------------------
19 มีนาคม 2019

ลลิษายืนอยู่ด้านนอกของบรั๊นช์คาเฟ่ร้านอาหารแบบที่ขายมื้อเช้าตลอดวันซึ่งอยู่ไม่ไกลจากตึกบิ๊กฮิตเป็นร้านที่จองกุกกับเธอจะทานอาหารด้วยกัน

ตอนนี้เพิ่งตีห้า พระอาทิตย์ยังไม่ขึ้นและอุณหภูมิหนาวเย็นเกินไปเธอเลยใส่เสื้อฮู้ดกับกางเกงวอร์ม หวังว่าจะเหมาะกับการออกเดทมื้อเช้านะ (เธอไม่นึกอยากใส่เดรสหวานแสนสวยให้ลมหนาวตอนตีห้าพัดมาใต้กระโปรงนักหรอก)

สักพักต่อมาก็เห็นเงาของใครคนหนึ่งให้เห็น นั่นก็คือจองกุก

เขาเดินเอื่อยเฉื่อยเหมือนว่าการก้าวขาเดินมันดึงพลังชีวิตของเขาออกไปทุกก้าว เหมือนกันกับลิซ่า เขาใส่เสื้อฮู้ดกับการเกงวิ่งจ้อกกิ้งและผ้าปิดหน้า (ซึ่งไม่ได้ปกปิดหน้าเขาหรอกแต่ยังไงซะที่นี่ก็ไม่มีใครอยู่ดี)

"ไง" เธอทักแล้วเดินเข้าไปใกล้เขา เขาดูอ่อนล้าพอดูใกล้ๆก็เห็นเลยว่าใต้ตาของเขาดำคล้ำเป็นวง เธอไม่มีทางเลือกนอกจากจับแขนของเขาพาดมาที่รอบบ่าเล็กๆของเธอเพื่อช่วยพยุ่งเขาเดิน (กระอักกระอ่วนไม่เบากว่าเธอจะจัดท่าให้เข้าที่เข้าทางได้) "กู้ดมอนิ่งนะนาย"

"กู้ดมอนิ่ง" เขาพึมพัมตอบกลับมาเสียงแห้ง "ฉันตอนนี้นี่ซอมบี้ชัดๆ"

"ชัดมาก" เธอตอบกลับแล้วกลอกตาพร้อมๆกับที่พยายามพาพวกเขาเดินเข้าไปในคาเฟ่อย่างทุลักทุเล "หาที่นั่งก่อนเถอะนายจะได้พักตูดหนักๆนี่ซะที"

จองกุกหัวเราะเสียงต่ำ "เดี๋ยวพอได้กินอะไรหน่อยฉันก็กลับเป็นปกติแล้ว สาบานได้เลย" เธอช่วยให้เขานั่งลงใกล้บูธ "ขอบคุณครับ ที่รัก"

"ด้วยความยินดีค่ะ" เธอตอบกลับพร้อมหอบหายใจตอนที่เลื่อนตัวนังลงตรงข้ามเขา พนักงานเสิร์ฟมาที่โต๊ะแล้วส่งเมนูให้เธอสองชุดแต่เธอไม่ส่งต่อให้จองกุก เธอเชื่อว่าเขาไร้ความสามารถในการอ่านชั่วขณะจากที่เห็นเขาฟุบลงไปกับโต๊ะ "นายอยากกินอะไร" เธอเลือกจะถามเขาแทน

NUDES. (ฟิคแปล)Where stories live. Discover now