NUDES. (ฟิคแปล)

17

​

ใช้เวลาขับรถอยู่นานสิบห้านาที

ลิซ่าไม่รู้ว่าพวกเขากำลังจะไปที่ไหนแต่ก็นะตอนที่ชีวิตหยิบยื่นลูกมะนาวให้เราก็ต้องทำน้ำมะนาวสิ

ตลอดระยะเวลาสิบห้านาทีทั้งคู่พูดคุยกันเรื่องกิจกรรมที่ทำในช่วงนี้ ปล่อยมุกเล่นกันไปเรื่อย และก็ถ่ายรูปเล่นกันเยอะแยะ (โชคดีที่เธอใส่กล้องไว้ในกระเป๋าถือ) แถมจองกุกยังทำให้เธอต้องร้องเพลงคลอไปกับวิทยุอีก น่าอายชะมัด

ทำไมเธอไม่ร้องเพลงให้บ่อยกว่านี้ล่ะ เขาถาม เพราะพวกเค้าไม่ปล่อยให้ฉันได้ร้องไงล่ะ นั่นล่ะเหตุผล เธอตอบ

งั้นฉันจะทำให้เธอร้องเพลงให้ฉันฟัง เขาพูดพร้อมกับส่งยิ้มให้เธอ ซึ่งเธออ่านไม่ออกว่าเขาแค่พูดเล่นหรือแค่พูดมันออกมาเพราะบรรยากาศพาไป

"ถึงแล้วเหรอ" ลลิษาถามพร้อมกับมองไปรอบๆที่ที่พวกเขาจอดรถมองเห็นได้แต่อาคารว่างเปล่า มันดูเหมือนฉากในหนังสยองขวัญซึ่งนั่นทำให้เธอตัวสั่น "นี่คือที่ที่เราจะมากันเหรอ"

จองกุกหัวเราะหึหึ "ไม่ใช่ครับที่รัก" เขาตอบพร้อมเปิดลิ้นชักหน้ารถ เธอมองดูอย่างสับสน เขาหยิบผ้ากำมะหยี่ชิ้นหนึ่งออกมาโชว์ให้เธอดู "แต่นแต๊น"

"เอามาทำอะไร" เธอถาม "อย่าบอกนะว่าเราจะเล่นเกมสยิวกิ้วกันที่นี่"

"มันก็แค่ผ้าปิดตาครับคุณลลิ แค่ผ้าปิดตา" จองกุกพุดหน้าเหวอ "เธอต้องควบคุมโหมดนางแมวยั่วสวาทของเธอบ้างนะหวานใจ มันยากกับฉันรู้มั้ย" เขาแกล้งจิ๊ปาก เมื่อเธอไม่ตอบอะไรเขาก็ถามขึ้นว่า "เข้าใจมั้ยเนี่ย? มันยากเพราะไอ้หนูของฉันมันแข็งแรงพร้อมเสมอตอนอยู่กับเธอเข้าใจมั้ย"

ลิซ่าหรี่ตา

"โอเคก็ได้" เขายกเบาะขึ้นเพื่อจะมองหน้าเธอได้เต็มที่ "ฉันจะพันผ้านี่ปิดตาเธอไว้ตกลงมั้ย? เขาอธิบายและจับไหล่ของเธอให้หันหลังหาเขา