YAĞUŞUKLU (Texting)

9.BÖLÜMCÜK

Medya:Sempatik Aktuğumuz

Efken:Yine bi haller var sende ama yakında çıkar kokusu

(Engellendiniz)

Efken:Mesajlarımı gördüğünü zaten biliyorum Meram

(Engellendiniz)

25.mesajı da yazdıktan sonra telefonu kenara bıraktım.3 gündür Meramdan haber alamıyordum ve bu canımı sıkmaya başlamıştı. Ona alışmış gibiydim. Sanki yıllardır hayatımda gibi hissettiriyordu. Bazen kendimi wattpadda okuduğum hikaye karakterleri gibi de hissetmiyor değildim.

Kız oğlana aşıktır onun karşısına çıkmaya cesaret edemediği için bilinmeyen numaradan yazar oğlan başta kızı terslese de sonradan kıza aşık olur ve sonunda kızın karşısına çıkmasını ister kızda cesaretini toplar oğlanın karşısına çıkar ve hop sevgili olurlar.

Yani bu zamana kadar okuduklarım hep bu şekildeydi. Şimdi de ayni sey benim başıma gelmişti ama nedense olması gerektiği gibi değildi yani tamam ona aşık değildim ama yine de varlığı iyi hissettiriyordu. Yine de kitaptakilerden farklıydık. Ya bende bir sıkıntı vardı ya da Meramda

Meram...

Değişik ama aynı zamanda hoş  bir ismi vardı. Bu 3 gün boyunca ondan haber alamadığım zamanları değerlendirmiş ve hakkında biraz araştırma yapmıştım ama nafile

Sanki benimle öyle biri konuşmuyormuş gibiydi. Onun söyledikleri dışında onunla ilgili hiçbir şey öğrenemiyordum. Aslında verdiği bilgilerden de yola çıkıp analiz yapabilirdim. Belki de yakından tanıdığım birisiydi.

"Gençler ders boşmuş,hayırlı olsun!"

Bağırarak sınıfa giren Aktuğuyla herkes rahat bir nefes almıştı. Bende hemen defterimi çıkarıp Meram hakkında bildiklerimi yazmaya başladım. Aslında şöyle bir göz atarsak bildiğim çok da fazla bir şey yoktu. Adı,aynı yaşta olduğumuz, Galatasaraylı olması, Trabzonlu olması,harika bir hacker olduğu... Bu kadar şeyle nasıl bulacaktım onu?

"Napıyosun lan,ne yazıyosun sen orda bakiyim?"

Aktuğ defterin üzerine eğilerek yazdıklarıma baktıktan sonra 'sessiz ol' uyarımı aldırmadan gayette bağırarak "Ooo,Efken Bey,kimi araştırıyorsunuz böyle?"dedi ve haliyle bütün sınıf bize döndü. Ensesine bi tane patlattım.

"Eline megafon vereyim öyle bağır gerizekalı!"

Hiç umursamadan defteri eline alıp okumaya başladı. Allahtan onu sessiz yapmıştı.

"Pişt,Efken harbiden kim lan bu?"

Elimi enseme atıp kaşımaya başladım.

"Bilmiyorum oğlum bilmiyorum. Bende bulmaya çalışıyorum. Bi bulabilsem..."

"Napıcaksın bulunca?"

"Ona bulunca karar vericem."

"Hmm,hadi bakalım,e gel beraber bulalım o zaman..."

Hevesle gülümsedim. Ne kadar çok kişi olursak o kadar hızlı bulurduk."Hadi bulalım"

Aktuğ yanıma oturarak defteri ortamıza koydu ve tek tek maddeleri yorumlamaya başladı. En başta tedirgin olsam da sınıfta yeterince gürültü olduğu için rahatladım.

"O zaman önce adından başlayalım. Şimdi...dur bi dakika,Meram mı? Bu ne oğlum şimdiden sahiplendin mi kızı?"

Şaşkınlıkla ona baktım."Ne sahiplenmesi salak!"

"Ya bi git. Resmen sahiplenmişsin. Bu kadar yoklukta olduğunu bilseydim numaranı kızlar tuvaletine yazardım kardeşim."

Bu çocuk tek kelimeyle gerizekalıydı. Elimin tersiyle kafasına geçirdim."Kızın ismi öyle mal"

"Harbi mi?"dedi şaşkınca. Başımı sallayıp "Harbi"dedim. Aktuğ "O nasıl isim lan öyle?"diyip kahkaha atarken ben ona göz devirmekle meşguldüm.

O an İparın ve Serayın bu tarafa baktığını farkettim. Aktuğ hala kahkaha atıyordu. Onu dürterek "Az düzgün dur seninki bakıyor."dediğimde anında susup toparlandı.

O da onlara dönüp gülümsediğinde İpar göz devirip önüne dönerken Seray bakmaya devam ediyordu. İpar bunu farkedip onu önüne döndürürken bir yandan da bize dönüp "İşine bak Aktuğ"dedi. Aktuğunun gülümsemesi solarken isyan etmeye başladı

"Oğlum sevmiyo ışte ya baksana tersleyip duruyo beni"

Eğer onu şimdi teselli etmezsem gün boyu başımın etini yer dururdu.

"Olur mu oğlum öyle şey, neden sevmesin? Jilet gibi cocuksun naz yapıyordur o sana şimdi. Kız milleti olum ışte değerimi bil demeye getiriyor işi,çaktun?"

Anladım der gibi kafasını salladı. Sonra dönüp "Çaktun ne lan?"dedi. Tabi bunu biraz yüksek sesle söylemiş olacak ki birkaç kişi bize dönmüştü. Dönenlerin arasında İpar da vardı. Tekrar Aktuğuya dönüp "Meramdan alıştım."dedim. O bana 'seni gidi seni'bakışı atarken benim gözüm hala bize daha doğrusu bana dövecek gibi bakan İpardaydı. Ne yapmıştım ki ben ona?

Acaba o gün kütüphanede ikisini baş başa bıraktım diye mi sinirlenmişti?

Neyse ya bana neydi ki? Onunla Aktuğ uğraşsın. Benim şu anda bulmam gereken bir Meram vardı.

Hissediyordum. Yakınımda bi yerdeydi bu kız, belki de şu an o beni izliyordu ama ben onu göremiyordum.

Eveett uzun bi zaman yazamadım bazı kişisel işlerim vardı neyse umarım bölümü beğenirsiniz oylarinizi ve yorumlarınızı bekliyorum canlarum haydi arivedelçi....