Can ın burda olduğuna inanamiyordum . Tek bir kahveden sonra bir daha asla görüsmeyecektik . Ama o ne yapmış ? Evimize kadar gelmiş . Hemde ne zaman ? Evde Tugay ların olduğu zaman . Ama sorun olmaması gerekiyor . Çünkü o benim bir arkadasım olabilirdi belkide ziyarete gelmisti . O yüzden Tugay a hesap vermek zorunda degildim .
Ben sasmış bir sekilde Can a bakarken konusmasıyla kendime geldim .
Basımdan nasıl gitmesini saglayacaktım ki ? Hata bendeydi . Kahve icmeye gitmemeliydim . Lanet olsun !
" Aslı . İceri davet etmiyecek misin ? " diye sordu . Elinde pastahane poseti vardı . Yüzsüz birde kavvaltı etmeye mi gelmisti !
Onu tabikide eve almayacaktım . Hem Tugaylar varken olmazdı . Ama onlar olmasaydı yinede olmazdı . Bu kendini ne sanıyordu .
" Ne diyosun lan sen ? " diye bagırdı Tugay .
Tugay sert karsılik verdikce Can daha fazla gülüyordu . Kafasını üsütmüs bu ya ! Hayır yani tamam öldurmezdi ama burnunu , agzını kırardı Tugay . Ama Can hala rahat bir sekilde kapıda dikiliyordu . Onur Bey gelmeden buraya bu isi halletmem gerekiyordu .
" Can . Senle dısarda konuşalım mı ? " diye sordum Can a . Ama zaten olacak oydu . Onu eve alamazdım .
" Tabikide Aslıcım " derken son harf uzattı . Bu yaptıgı benim bile ondan sogumama sebep oldu . Ne o yılısık hareketler ?
" Senin o ağzını kırarım lan . " dedi ve öne adım attı . Hemen durdurup geri cektim Tugay ı .
Tugay a ne oluyordu . O misafirse misafirligini bilicekti . Her erkekle konusmamda neden direk beni arka plana atıyor ki . ? Normalde Can ı kapıdan yollıyıcaktım ama Tugay ın bu hareketi yüzunden onunla dısarıda konusucam .
" Tugay . Sen iceri gec . Ben on dakkaya geliyorum ." dedim ve hala kolunu tutmayı bırakmadım .
Cevap vermeden dört beş saniye baktıktan sonra konustu . Ama cok sinirliydi . Bir insanın neden gözlerinin rengi her yeri boyamış gibi olurdu ki ! Göz rengi kahve olan cocugun simdi beyaz kısimları da kararmaya baslamıstı .
" Şu iti yollaman için beş dakika . Sonra evden çıkıcaz . " dediginde her iki dedigine de karsı gelicektim .
Çünkü Can la uzun ve son olan bir konusma yapıcaktım . İkıncisi ise Mertcan a uğrayacaktım . Birde onun her dedigini yapmayacagım . Kim ki o ? Tabi bunları ona söyleyemedim . Yani hepsini söyleyemedim .
" Konuşmam bitince gelicem ve evden kendim cıkıcam . İsim var . " dedim ve hemen konusmasını beklemeden dısarı attım kendimi .
Aşagıya indigimde Can kapının yanindaydı . Sinir seviyem tavan yapmıstı onu gorunce .
" Ben sana ne dedim .? Hani bir kahveden sonra görüsmeyecektik . ? Neden geldin evime . ? Hatta dur bir dakika ! Evin adresini nerden buldun . ? " diye soruları sıraladım .
Mantıklı bir acıklama bekliyordum . Ama bu hareketinin neresinde mantık aramalıydım . Can ustundeki deri ceketini cikartınca saskinca ona baktım .
Ceketi ustume attıgımda uzerime hic bir sey almadıgimı ve usudugumu farkettim . Beş saniye sonra bizim evin penceresinden buranin rahatlikla gorundugunu hatirladim ve pencereye baktım .
Tugay camdan bizi izliyordu . Hemde gizli saklı değil . Resmen ben burdayım diyordu. Ama suan Can a odaklanmalıydım .
" Evi nasıl buldun diyorsun . Evet zor oldu . Yani seni bir gün takip ettim . Kafeden cıkıp buraya girdigini gördüm . Daha sonra görevliye seni anlattım . İnternettede yeni tasındıgınızı paylasmıssın . Gorevlide hemen soyledi . " diyince görevli amcayı öldüresim geldi .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KİRLİ SIRLAR
Teen FictionBir çığlıkla hayatı değişen bir erkek,bir kazayla hayata küsen bir kız ...Ortak bir aşk ve bu aşkın yaşanmasında ki engeller....