Aslı
Şu yerden kurtulmaya son üç gün.Tamam.Bana ve benim gibilere yuva oldu burası.Ama her yuvanın içinde şefkatli bir anne olmaz mıydı ? Burdakilerinde benimde ne bir yuvamız var nede bir anne ve babamız.Bu yuva daha güzel bir yer olabilirdi bana ama müdiremiz tam bir ruhsuz.Normalde üzülmem lazım burdan çıkıyorum diye.Çünkü ne kalacak yerim vardı ne de bir işim ve param...Şanslıyım ki üç gün zaman verildi bize.Dört arkadaşımla iş bulup ev kiralayıcaz.Tabi ben ilk seferde bir üniversite kazanamadığım için hem para için hemde okumak için çalışmak zorundayım. Şanslı olmak lazım iş bulma konusunda.Fakat bende şans olsa bir ailem olurdu değil mi ?!
Üstümü değiştirip yurttan arkadaşlarımla çıktık.Herkes bir bölgede iş bulucaktı.Birimiz ev ararken ötekilerimiz iş konusunu halledicektik üç günde.Vicdansız kadın biraz daha zaman verseydin ya . Birde öyle bir ev bulmamız lazım ki işe yakın olsun .. Hah buna gülerim işte . Caddeye girdiğimde takıldığımız işletmeler vardı. Bu caddenin en güzel yönü bir çok çalışıcak yer bulabilmek. Heralde birine kabul edilirim değil mi ?! Girdim ilk lokantaya
"İyi günler.Benim işe ihtiyacım var da acaba eleman arıyor musunuz ?"
İç mekan güzel gözüküyor.Düzen hoş renklerle canlandırılmış ve ... .Ah o ne güzelliktir ya ..Sen gerçek misin ey insan! Giydiği eskimiş gibi duran pantalonu ve kaslarının her zerresini görebileceğim bir atlet var üstünde. Evet Aslı buraya iş için geldin kendine gel !!!
"Buyrun ne istemiştiniz ?"
Öküz söyledim ya ne istediğimi.Zaten dilim tutulmuş seni görünce .
"Ben eleman ihtiyacınız varmıydı diye gelmiştim..de ..yani.. şey çalışmak için" dedim ama o gözlerime bakıcağına onun gözleri üstümde gezindi.Kesin bi acayiplik vardı üstüm de .Sesini duyunca dikkatim ona kaydı.
"İhtiyacımız yok.İyi günler"
Vay öküz biraz nazik olsaydın ne güzel hayallerim vardı senle . Bunları düşünürken bi yandan gülüp bi yandan sıkılmış yüz ifadesini yapiyorum.Ne başarı be .
Demek ki neymiş Aslı lokantalara iş için gidilmiyecekmiş.19 yaşında bir kız en rahat nerde çalışabilir. Tabiki kafede . O zaman kafelere yönelicem.Bir kaç kafeyi dışardan eleyip Kafe Dolunay'ın önüne gelip durdum.Yerin ismi bile dikkat çekiciyse içi de ilgi çekicidir.Kapıdan girince mis gibi erkek kokusu içimi doldurdu.
"İyi günler.Elemana ihtiyacınız var mı ?"
Mekan rahat ve ferahlatıcı belkide müşteri yok diyedir.Bir dakika yanlış mi görüyorum! Canlı müzik mi var ?! Burda kesin çalışmalıyım. Garsonluk olmasada olur temizlikte yaparım canlı müzik varsa ...
"Buyrun oturun şöyle"
Karşımda ki abi diyebileceğim yaşta, iyi giyimli , yakışıklı değilde karizmatik, hafif esmer ve kahve gözlü bir delikanlı.Yüzüne bakarsam 27 yaşında var bence.
"Benim gerçekten bu işe ihtiyacım var.Bakın yetimyurdunda kalıyodum.Fakat ilk sene okulu kazanamadığım için aynı zamanda da hazırlanıyorum sınava.Yetimhanede ki müdüremiz üç gün verdi bize .Bu üç gün içinde hem iş hem ev bulmamız gerekiyor.Eğer burası da olmazsa gerçekten başka yolum kalmıyor.Lütfen bir deneyelim ?"
Ben daha demin adama neden içimi döktüm ki ..Ahh işte bu huyum berbattı.Ağzım bi açılırsa durmuyordu. Ama gerçekten bu işe ihtiyacım var.
"Bakın gerçekten isterdim ama..." Adam tam konuşurken telefonum çaldı.Belki ev konusudur diye hemen açtım.
"Buyrun ben Aslı.. .. Yok yanlış numara "
Karşımda ki o güclü kaslı dediğim adamın bir anda rengi soldu gözleri doldu.Bir dakika gözleri mi doldu. Heyy abi ne yaptım ya ..
"Aslı mı isminiz ? " kekeleyerek dedi hafiften.Bende hemen elimi ona uzattım.Cidden daha tanışmamıştık bile.
"Evet ben Aslı.Siz...?" uzattığım elim havadayken konuştum.
"Bende Onur.Yeni patronunum"dedi ben mutluluktan şok olmuşken.Elimi sıkmasıyla kendime geldim ve teşekkür ediyordum ona en son.
Yorumlarınızı ve yıldızlarınızı bekliyorum ;)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KİRLİ SIRLAR
Dla nastolatkówBir çığlıkla hayatı değişen bir erkek,bir kazayla hayata küsen bir kız ...Ortak bir aşk ve bu aşkın yaşanmasında ki engeller....
