Fighting Against The Odds

Chapter 1

"Clarissa! Anak! Gising na! Kailangan nating umalis pupunta pa tayo sa bahay ng lola niyo". Kaya bumangon na ako para makapag ayos na sa aking sarili. So I hurriedly brush my teeth, take a shower at nagbihis na rin.

When I'm done dressing up I look at the mirror kung maganda ba ang ayos ko. I'm wearing a cherry design tube top, chanel short and paired it with Givenchy sandal. Lastly, I stare at my face. Almond brown eyes, pointed nose and kissable lips these are the features of my face that some of my friends are insecured of.

Some say I'm almost perfect for having a porcelain skin which I inherited from my mom that's why many would say that I look like a living doll and I just smile at their opinions though. While kay dad ko naman namana ang height ko at marami na rin akong nasalihan na beauty pageants sa aming paaralan.

Kaya nga lang minsan some people think na masungit ako like I'm hard to be with basta ganon which is not true naman I have thick eyebrows kase kaya nadagdagan ang maldita factor ko but in the end akala lang nila yon so ayun marami nang nakipag friends sa akin and I'm happy for that.

If ever nag wonder kayo kung may boyfriend ba ako o wala actually crush lang ang meron ako I'm not ready to enter a relationship yet study first muna and I wanna share with you my favorite motto in life ito ang "True Love waits"

Diba totoo naman kung mahal mo ang isang tao makapaghintay siya at based sa nabasa ko in one of the books that I read it says that lust rushes but love waits so we don't need to rush love dadating din yan sa tamang panahon in God's perfect timing.

So ayun tamang crush lang muna kung gusto niyo malaman kung sino ang crush ko, siya ay si Adrian una ko palang kita sa kanya na starstruck na ako by the way same pala kami ng pinapasukan at infairness matalino siya ghorl handsomeness pa feeling ko na sa kanya na ang lahat ako nalang ang kulang charotism.

Nung bumaba na ako sa hagdan para mag almusal nakita ko sila mom and dad mukhang busy sa kitchen kaya binati ko sila ng good morning.

"Clarissa sabay ka na sa kapatid mong mag almusal". Ani ni mommy. I sat beside kuya at simula nang kumain. Nakalimutan ko pala may kuya ako his name is Sydrick at college na si kuya.

He is the leader of the Basketball Varsity team galing diba at marami nang naging girlfriend si kuya puro magaganda ewan ko ba kay kuya bakit siya palaging nagpapalit nang girlfriend sabagay ang mga babae ang naghahabol sa kanya.

"Ihanda mo na ang mga gamit mo Clarissa aalis na tayo". Sabi ni daddy. I get my Louis Vuitton backpack from the couch at nagsimulang maglakad patungo sa car namin. When everthing is ready nagsimula na kaming bumiyahe. I put my airPods on and Ali Gatie's song "It's You" is now playing through my playlist.

Habang pinapakinggan ko ang kanta I remember my classmates ito ang music na palagi kong naririnig sa aming room kahit halos lahat sila ay mga pasaway but I already missed them sana sinulit nalang namin that time.

Hindi ko akalain na huli na pala yon ang masaklap pa dun walang mangyayaring moving up hindi na nga tinuloy ang prom namin eh at hindi ko pa makikita ang pogi kong crush. Pa epal kasi tong coronavirus but I know everything happens for a reason.

Nagtaka na nga lang ako kina umagahan ang unang bumungad saakin ay ang balita na hindi raw muna papasok sa school next week kaya heto my parents decided na magstay kina lola.

Sana nga lang hindi ako ma bored dun good thing I bought many food with me kakagrocery lang kasi nila mom at dad kahapon sa S&R. Kapagod pala bumiyahe so I took my doritos from my bag and began to eat.