SONSUZ HAYAT

BÖLÜM 4

- Sen artık bir  kurtadamsın.

- Bu ne alaka şimdi ayrıca Öyle bir şey yok ki. ..

Dedim. Ben gülüyordum. aniden böyle bir şey gelmesine şaşırmıştım. Kurtadam mı? Bi melez olmadığım kaldı yaa. Justin'in bana ciddi bir yüzle baktığını gòrünce gülmeyi bıraktım. Bu ne yaa of. Justin ayağa kalkıp bana doğru yürümeye başladı.  Ciddi anlamda korkuyorum.  Geriye gittim gittim gittim.... ve sırtım pencereye yapıştı.

Hemen pencereyi açtım.  Ama ciddi anlamda yüksekti. Ama tek kurtuluş yolum da buydu. Tekrar Justin e baktım gülüyordu. Yapamıycağımı düşünüyordu. Justin:

- Bunu yapamazsın atlayamazsın sana zarar vermiycem...

Gibi şeyler zırvalıyordu. Sırf ona inat pencereye çıktım gözümü kapatıp atladım.

Ama yere düşmeden biri beni tutmuştu ve ben onun kucağındaydım o ise sadece koşuyordu. Çok hızlıydı. Gözlerimi açmadan:

- Sen kimsin?

Diye bağırdım çünkü rüzgar çok sert esiyordu.

- Bunu oraya varınca konuşsak şu anda izleniyoruz hızlı olmalıyım.

Dedi. Ben de sustum.  Çok geçmeden sesler duymaya başladım.  Zorla da olsa gòzümü açıp arkaya baktım. 15 kişilik bir grup bize doğru koşuyordu.

Aniden üzerimize biri atladı ve biz düştük allah kahretmesin ya düşünce kafamı biryere çarptım ve savaş sesleri arasında beni kurtaran çocuğu orda yanlız bıraktım.

LIZA BAYILDIKTAN SONRA SAVAŞ ALANI (YAZARIN ANLATIMINDAN)

Liza kafasını çarpıp bayıldıktan sonra Daniel ve ekibi Lizayı kurtaran çocuğun etrafını sardılar. Daniel:

- Vay vay vay uzun zaman oldu değil mi Austin?

- En son 2 yıl önce görüşmüştük Daniel.  O zaman ne olmuştu haa evet seni öldürmek üzereyken sen kaçmıştın değil mi?

Daniel arkasında duran adama dönüp:

- Kızı al..

Dedi. Adam hâlâ baygın olan Liza nın yanına gidip onu  kucağına aldı ve Daniel in arkasına geçti.Daniel Austine dönüp pis pis sırıtarak:

- Kaybettin Austin.

Dedi. Austin arkadan yaklaşan adamı fark edip onunla savaşırken Daniel, Liza ve grubu ordan uzaklaştılar.

LİZA UYANINCA  (LİZA NIN ANLATIMINDAN )

Gözlerimi açtığımda bir odada yatakta yatıyordum yine ama bu sefer Justin yerinde Daniel (bana saldıran adam) oturuyordu. Korkmadım değil yataktan kalkmaya çalışırken Daniel in elleri beni yatağa nazıkçe geri yatırdı bana dönüp ellerini çekmeden;

- Sakın korkma. Sana zwrar vermiycez.

- Biz derken?????

- Ben ve grubum...

Tamam artık iyice korkmaya başladım. Daniel ellerini çekti ve:

- Sen burda kal ben hemen geliyorum.

Deyip hiç beklemeden çıktı. O çıkınca odayı inceledim burası ilk uyandığım oda gibiydi. Bir pencere vardı. Hemen yataktan kalktım ve oraya gidip aşağı baktım. Fazla yüksek değildi. Derken kapı açıldı ben arkamı dönünce şaşkınlıktan açılan ağzımı kapatmam biraz uzun sürdü. Gelen kişi......

ARKADAŞLAR YORUM VE OY GELMİYOR VE BEN YAZMAK İSTEMİYORUM YORUM VE OY GELMEZSE SINIR KOYMAYI DÜŞÜNÜYORUM. HEPİNİZE SAYGILAR. .....