"WHAT?" langya talaga ng babae na'to. Maka sigaw akala mo nasakabilang bundok yung kausap. kinuwento ko sa kanya yung nangyari kahapon at nandito kami sa tambayan namin habang kumakain ng lunch na pina baon sa kanya ng mommy niya
"Can you please low your voice Zhae? lalo lang akong naiirata eh" pinandilatan ko siya ng mata saka ko ulit itunuon yung atensyon ko sa pagkain
"kasi naman Zec nakakagulat yung kinuwento mo tungkol sa manloloko na yun" diko alam kung matutuwa ba ako o maasar dahil sa tono niya ngayon na para bang pinilit palambingin yung tono na may halo din naiinis. di ko mawari
"Zhae gusto niya lang ako makausap, kaya pinag bigyan ko" paliwanag ko
"But Zec.... you need to make it clear to him so he doesn't have to hope, kung yun--"
"Yeah, Yes i know that's why i gave him what he wanted" pag puputol ko sa sinabi niya "I already explain to him" dag dag ko pa
"What are you talking about 'kung yun' ? what?"
"kung yun ay hindi mo na siya mahal" muntik nakong masamid dahil sa sinabi niya kaya pinanlakihan ko siya ng mata
"What the hell are you trying to say huh?" angil ko sa kanya
"okay...listen Zec" malumanay na sabi niya saka siya tumingin ng diretsyo sa'akin "I know...i know that you still Love him. ikaw pa naman ang bilis mong madala sa mga mabubulak-lak na salita ng isang tao, ang bilis mong mag tiwala kahit ka kaka-kilala mo palang.pang ilang beses mo na bang binibigyan ng chanceses si Ken?, ilang beses ka na ba niyang pina iikot? sana bago ka mag desissyon ulit isipin mo muna ng isang daang beses. right isn't?" napabuntong hininga ako sa tinuran ni Zhae
"Yeah right" wala akong masabi sa mga sinabi ni Zhae dahil lahat yon totoo.
Hindi ko alam kong ilang beses naba akong naging tanga pag dating sa pag-ibig, kung meron nga lang pageant para sa mga tanga sa pag ibig baka kahit ayokong sumali eh kinalad-kad nako ni Zhae papunta sa contest dahil sa katangahan ko
Hindi ko alam kung bakit pag dating sa pag-ibig nagiging bobo ako. Dahil pag dating sa Academic na kaka-sagot ako agad at sa ibang bagay naman ay nakakapag isip ako ng tama, nagagawa ko agad...nagagawa ko ng tama, nagagawa ko ng masaya at higit sa lahat nagagawa ko ng hindi ako na sasaktan, bakit hindi ko magawa yon pag dating sa pag-ibig para hindi na ako masaktan ng pa ulit-ulit? 'i am really stupid'?
pag katapos namin kumain ng lunch naglakad na kami papuntang Room ni Zhae
"Ah Zhae pupunta akong restroom Najijinggle na kasi ako eh"
"Zec meron naman tayong C.R sa room bakit kailangan mo pa sa Restroom napagkalayo-layo sa room natin" nagtataka yung mga mata niyang tumingin saakin
"Zhae magaayos din ako ng sarili ko kasi may salamin doon, sa C.R ng room natin wala" paliwanag ko sa kanya
"osige mauuna nako bilisan mo at mag uumpisa na yung klase, Zec please faster and don"t be late" pag babanta niya. umiral nanamn po yung pag ka nanay niya sa'akin,Tsk. "Yes po Nanay" nakangiting pang aasar ko sa kanya
Dali dali akong nag lakad papunta sa C.R para hindi malate sa subject ko. habang patakbo mag lakad hinahanap ko yung phone ko para itext si kuya kung masusundo niya ba ako mamaya, kaya hindi ako na ka tingin sa dina dana-daanan ko, hindi naman siguro ako mabubonggo dahil sa hindi ko pag tingin sa daanan
"OUCH!" daing ko dahil may na bunggo ako. putcha ang sakit sa ulo ohh, ano ba'tong nabangga ko, bakal at ganon nalang kasakit.
"miss ano bayan hindi kaba sanay tumingin sa daanan mo huh? O sadyang bula--"
"IKAW?" sabay na gulat na tanong namin sa isa't isa. sabi ko na eh pamilyar sa'akin yung boses nato
