Untied Strings

Chapter 2

I still remember when i was a child, papa always treat me as a real princess. He never let mosquito bite me at hindi niya hinahayaan na may umaaway sa akin.

I miss that, Sobrang namiss ko na.

He always protect me, he never scold, he let me do whatever I want to do.

Pero bumaliktad lahat iyon nang nakilala ni papa si olivia. Hindi niya na ako prinotektahan, lagi niya akong pinapagalitan, at oo hindi niya na ako pinapayagan sa lahat ng mga bagay na gusto ko gawin.

Kaya ito ako, nagrerebelde sa pagbabakasakaling mapapansin niya ulit ako, mapapansin niya ulit na may anak siya.

"Madison" Narinig kong tawag sa akin ni nanang amelia ang nagalaga kay mama simula pa nang bata ito at ang isang taong inaasahan niya na magbantay sa masyon.

"Am I bad?" Tanong ko kay nanang habang iniinom ang nangangalahati nang beer.

"Jusko kang bata ka! 17 ka palang bakit ka umiino niyan!" Natataranta niyang sabi at agad nilayo ang can beer sakin.

"Ano ka ba nanang! Mag 18 na ako ilang months nalang! Hindi na ako bata" Tumawa ako at agad na hinablot ang can beer ngunit mas lalo niya lang inalayo ito sakin.

"Sa totoo lang madison anak, ayoko ng ginagawa mo sa buhay mo. Pinapabayaan mo na ang sarili mo at ngayon pinaalis mo naman si olivia at ang papa mo. Nagdadalang tao si olivia, adi. Sana alam mo na mas makakabuti sa kanya na dito siya manirahan."

Napatawa nalang muli ako at napinom ng alak.

"Pati ba naman ikay nanang? Hindi mo din ako maintindihan? Ang sakit ah! Sapul dito. Wala nang nakakaintindi sakin." Sabi ko sabay turo sa dibdib ko.

Am I selfish? Pero nasasaktan din kasi ako.

"Madison--"

"Save that nanang, ayoko na marinig pa, ikaw po muna ang bahala dito bukas na ako uuwi." Sabi ko sabay tayo at mabilis na nagtungo sa pintuan.

"Madison! Anak! Jusko po saan ka na naman pupuntang bata ka!"

Sobrang tahimik ng buong mansyon, simula dito ay kita ko na wala ang sasakyan ni papa sa mga nakahilerang sasakyan sa tapat ng fountain. Mapait na lamang ako na  napangiti. Siguro nga hindi habang buhay ay iintindihin at paniniwalaan ako ng mga taong mahal ko sa buhay. Siguro nga masasabi ko nalang na bahala na kung saan siya masaya.

Pagod na ako paliwanagan siya, pagod na ako mabaliwala at hindi paniwalaan.

Fuck, I'm Victoria Madison and i dont give a single of fuck with everything.

Nagsasayawan na ilaw, malakas na kanta, amoy ng sigarilyo at alak ang unang sumalubong sa akin pag pasok ko sa club na ito. Yes im still minor pero syempre i use my charm 'no they can't resist me, again i'm Victoria Madison.

"Adi! You're here!" Masayang salubong sa akin ng nagiisa kong kaibigan na sofia. Napaikot ang mata ko at agad siyang bineso.

"Of course, I am. Madison is totally fuck up today, I mean this week." Tamad kong sabi sa kanya at nagtungo na sa counter para mag order ng inumin. Sumunod naman siya sa akin at tinanong kamusta na daw ako at anong nangyari sa stepmother ko.

"Ayun buntis! Anak daw nila ni papa yung dinadala niya eh nakita ko nga sya nakikipaghalikan sa ibang lalaki, akala naman niya maniniwala ako sa kanya. Umalis na sila ni papa sa mansyon wala na akong problema" Nang mailapag na ng bartender ang order kong vodka ay agad ko itong nilantakan.

"Hah? Bakit kasama si tito? Eh diba ayaw mo yun na mangyari?" Nagtatakang tanong niya sakin habang nakatitig maigi sa mukha ko.

"Kung saan siya masaya bahala na siya, pagod na ako sa away namin na palagi nalang sofia." 

"Oh, kailangan mo nga ng alak ngayon adi! Less thinking more drinking!" Masayang sabi ng kaibigan ko at sumigaw pa kaya napatingin lahat ng tao sa amin. Nakakahiya talaga itong si sofia minsan, lasing na ba ito?

"Btw, bakit ganito ang set up ng club ngayon? Walang dance floor?" Tanong ko sa kanya, ito ang regular club na pinupuntahan namin ni sofia alam kong updated siya sa mga nangyayari dito.

"Ah, may mga bandang tutugtog, pogi daw eh kaya nandito ako." Kibit balikat niya agad naman akong napangiwi sa sinabi niya. Jeez pogi hunter.

Ilang oras din kaming nagusap ni sofia at sobrang nakalimutan ko ang problema ko dahil sa mga kwento niya. Sobrang ayos pala talaga nito, bunganga lang ni sofia at alak nakakalimutan ko problema ko. Nice!

Napatahimik nalang kami ni sofia ng biglang may narinig na kaming nagstrum ng gitara kaya alam na namin na maguumpisa na ang mga banda sa pagtugtog.

Ilang minuto akong bagot na bagot na habang si sofia naman ay mukhang nag eenjoy sa mga kumakanta. Nagheheadbang pa ang gaga na parang nasa concert.

This set up is so corny! Kainis dapat dance floor nalang talaga! Edi sana masaya.

Hindi ko alam kung ilang alak na ang naubos ko, at ilang minuto na ang sinasayang ko kakakinig sa mga kumakantang ito, tatayo na sana ako para umalis ng biglang may isang pamilyar na kanta ang narinig ko.

"You always ask me

Those words i say

And telling me what it means to me"

Mama...

Agad na nagsituluan ang luha ko ng marinig ko ang kanta na huling kinanta sa akin ni mama bago siya mawala.

"Every single day

You always act this way

For how many times i told you

I love you for this is all I know"

Tinignan ko ang pinanggalingan ng boses na iyon kahit panay ang tulo ng luha ko. I don't care kung may makakita sakin dito na umiiyak o ano pang issue na lumabas sakin. Gusto ko lang pakinggan ang boses na iyon... ang kantang matagal ko nang iniiwasang pakinggan.

"I'll never go far away from you

Even the sky will tell you

That i need you so

For this is all i know

I'll never go far away from you"

Hindi ko alam na bakit hindi ko tinakpan ang tenga ko o bakit hindi man lang ako tumakbo, kusa lamang tumulo ang luha ko at napako ang mga paa sa kinatatayuan. Bahagya akong nagulat nang tumingin din sa akin ang lalaking kumakanta sa unahan ngunit ipinagtataka ko din kung bakit hindi ko man lang iniwas ang luhaang mata ko sa kanya at dahan dahan pa akong kumalma.

There is something with his eyes na hindi ko mapaliwanag, sobrang ganda ng mga mata niya kahit sa malayo, his sleepy eyes na parang kang hinigigop kung makatingin ay matalim na nakatitig sa akin.

"Come to me and hold me

And you will see

The love i give

For you still hold the key"

Ano bang meron sa mga mata at boses niya bakit ako napapakalma nito sa oras na alam kong manghihina ako. Bakit nang makita ko ang mata niya ay gumaan ang pakiramdam ko? What the fuck is this? Maybe lasing lang ako.

Nang matauhan ako ay agad akong umalis at tumakbo rinig ko pa ang boses ni sofia pero hindi ko na ito pinansin, sobrang bilis ng tibok ng puso ko na parang mahihimatay na ako.

Fuck Adi!