"kar taneleri"

67 3 5
                                    

iki elimizde tutuşur vaziyette birbirimize bakıyorduk. Ben onun gözlerindeki mutluluğu görebiliyordum. Birine ne kadar aşık olduğunu da hissediyordum. Ben anlayabiliyordum, görebiliyordum. Peki  sen neden göremiyorsun sevgilim. Görsene gözlerimde sana olan aşkı.

Dudaklarına bakıyordum.Okadar yakındıkki. İnanılmaz bir duygu yaşıyordum. Gözlerine biraz daha bakmak için ayakta kalmaya bayılmamaya çalışıyordum diyebilirim. 

Soruma cevap vermek için ağzını açmak üzereydi. Birden gökyüzünden bembeyaz, Meriç'e duyduğum aşk ve arzu kadar masum karlar düşmeye başladı. İkimizde ellerimizi bırakmadan gökyüzüne bakıyor ve salakça gülümsüyorduk. 'SALAKÇA'. bu en güzel gülümseme işte. Birde onunlayken dünyada var olan en güzel şey bu olmalı. 

Birbirimize bakmaya başladık. Hala gülümsüyorduk. Gözlerini biraz daha açarak, heyecanla bir şeyler söylemek için hazırlanıyordu. Bu anda kimi sevdiğini öğrenmek, anımızı mahvetmek istemiyor aynı zamanda duyacağım ,isimden korkuyordum. Fakat tahmin ettiğim gibi olmadı. "Biliyor musun? Her bir kar tanesini bir meleğin bıraktığını duymuştum"

Kahkaha attım. Bu içimden gelen birşeydi. "Evet. Bende duymuştum. Ne kadar narin ve yavaş bırakıyorlar kar tanelerini" Gülümsedik.Devam ettim. "meleklerin bir kısmı kar tanelerini gökyüzünden getirmek için görevleniyorlarmış" Kulağıma yaklaştı. Usulca fısıldadı "Sen gökyüzünden kar tanelerini getirirken kendini yeryüzünde unuttun sanırım"

*Yorumlarınızı bekliyorum arkadaşlar :)))

PEKİ SEN BENİ SEVMEZSEN?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin