The Cake Lovers

Chapter 8 (Clue)

"I'm lu han"

**splashhhhh****

Sa isip isip ko binuhusan ako ng tubig na malamig sa kinatatayuan ko.Tama ba ang nadinig ko?

"Ll--lu Han?"hindi makapaniwalang tanong ko

Tumakbo ako paalis dun sa venue dumaan ako sa backdoor.Nadinig ko pang tinawag ako nila kai pero hindi ako lumingon.Patuloy lang ako sa pagtakbo hanggang sa makarating ako sa fourth floor room 404. Naupo ako sa kama at umiiyak.

Bakit?Ewan ko ba!Kahit sarili ko hindi ko maintindihan...

Akala ko hindi na ako maaapektohan pero bakit kada makikita ko ang mga ngiti nya?Iba ang dahilan ng mga ngiti at hindi ako?Oh sadyang paranoid lang ako?Kase kahit mata nya!Parang si chelsea ang nakikita ko.Hindi ko makita yung masayang mata at ngiti ni luhan.

Para kasing may something.May nakita akong lungkot?Tapos isama mo pa yung bigla kong naalala na hindi nya ako kilala.

Ang sakit lang!Shit torture? Pwede ilibing nalang agad?

"Ghaddd!!!!!!!"Tili ko.

Wala naman magagalit siguro kase ako lang naman tao dito.

"Miss!"

(●__●)

anong ginagawa nya dito?Nakita ko syang umupo sa harapan ko.

"Miss yung heels mo"luhan

(个_个)

ibang klase talaga to!Alam nang nageemo tapos yun lang sasabihin?akala ko naman kung ano. Naku!!!feeler naman ako!asaness!

Kinuha nya yung kanang paa ko at sinuot yun.Psh cinderella?tch!laos na yan

-_-

Pagkatapos nya ilagay yun.umupo sya sa tabi ko.

"Miss ano nga palang pangalan mo?"sya

Hindi nya pa pala ako kilala.Nakamaskara pa rin kami.Tinanggal ko yung maskara ko saka humarap sakanya.

"Yasmin"pakilala ko.

Nakatitig lang sya saken na parang kinakabisado lahat ng parte ng mukha ko.Napagkakamalan ko tuloy sya na bumalik na yung alaala nya.Gawain kase yan ni lulu pag malungkot.Tumititig sa mata.Ako na sana magtatanggal nung maskara nya nung inunahan nya ako.Pagtanggal nya.

"Friends?"luhan

Inabot nya saken yung kamay nya.

Friends???Matagal na lulu,mahal na nga kita eh

"Yeh sure friends!"ako

Inabot ko yung kamay ko at nagshake hands kami...

Guys meet my New friend lulu.

***Kinabukasan***

umaga na ako nakatulog dahil sa nangyare kahapon. umiyak ako ng umiyak pagkauwi ko at pagkatapos ko mailabas lahat ng luha ko nagawa ko makaget over sa nangyare at tanggapin nalang.Wala naman akong choice eh!Masasaktan at masasaktan pa din naman ako.Kesa sa magemo.Tinanggap ko nalang.

Nagsimula nalang ulet ako.Kaibigan na ulet ang tingin saken ni luhan.

Dati talaga hindi ako makapaniwala na sa lahat ng pwede makalimutan ako pa?

Hindi nalang yung mga alien?Psh!Atleast sila...Walang nagbago, samen meron.

Malamang!Hayst!Ang hirap naman... pero tiniis ko na huwag na siya isipin dahil mukha na akong panda kakaiyak.