DH Series #2 : The Heart Fisted Intention

C H A P T E R #13

Kabanata Labing-Tatlo —  Questioning Something

Balik normal ulit Ang lahat matapos ang Isa pa'ng successful na event ng Andromeda High, madami ng gusto ang mag-enroll dito next school year kaya dapat ay ipag-patuloy namin Ang laging ganito'ng eksena. Kung another ang nakikita nila kapag pumupunta sila dito ay iyon Ang makikita nila sa susunod na taon,

I'm happy to say that, Andromeda High is getting better and better day by day.

Napaka-sarap lang sa feeling, Wala ako'ng nakikitang 'pag-asa' dati noong unang sabak ko bilang Vice President per ngayon, kita'ng-kita ko na maiba-
balik na namin ulit ang Andromeda High sa dati nito'ng lagay. Shet!

"Your creepy smile again, when will you stop showing me that?" Epal ni Trick habang nagmomomento ako dito sa pwesto ko.

"Wapakels ka, creepy creepy, eh mas creepy ka pa nga saakin. Pervert!" Dumila ako sakanya na parang Bata, at napa-tawa siya ng bahagya.

Infairness, this past few days, Trick expressions and emotions are showing more. Kung dati ay pipigilan niya pa Ang sarili niya na tumawa o ngumiti, ngayon ay hinahayaan na niya'ng nakaplaster ang mga iyon sa mukha niya at hindi na iniisip pa kung kelan niya iyon ipapakita. Kung Ang Andromeda High ay Improving sa students, Ang Presidente naman namin ay Improving sa emotions and expressions.

Nice.

"I have a meeting with Irxvine later, I will left you some paper works and make sure to finish them today." Tumayo siya sa upuan niya at inayos ang uniporme,

"Wait? Si Kuya Irxvine? Bakit? You're not going to let me come?" Tumayo rin ako at napalapit sa lamesa niya. "I want to meet my cousin and his fiance,"

"And he asked me not to bring you today, I'm gonna go now." He gave me a playful smile, "Finish the paper works today."

Sinamaan ko siya ng tingin at nang makalabas siya ay mahina ko siyang pinagmumura at sinusumpa ang pangalan niyaa sa kailaliman ng dagat hanggang sa kalawakan ng mga lupa, Ang letche na tokneneng na iyon, ayaw niya lang talaga ako isama dahil baka mas maungasan ko siya sa pagalingan ng pakikipag-usap.

Syempre, pinsan ko ang ka-meeting niya, paborito'ng pinsan ko sa buong angkan ng Dela Peña family at partida ay Presidente pa siya ng Miguell University na kilala'ng-kilala na paaralan ngayon dahil sa mga kagandahan ng patakaran dito at kahigpitan ng mga namumuno. My cousin is always a perfectionist, does everything he can do and will fight for what is right and what he wants, kaya bilib talaga ako ng suwayin niya si Nana Edelweiss at ipaglaban si ate Tadhana sa harapan ng Dela Peña family.

Tunay na pag-ibig nga naman kaso hindi ako sure kung may problema ba ang pamilya namin sa pamilya nila ate Tadhana, ang alam ko may kinalaman ang mama no ate Tadhana sa pagkawala ni Tito Phoelip, Ewan ko lang, hindi kasi sinasabi saamin ang mga ganito'ng bagay-bagay.

Tinignan ko Ang mga school papers na nandito nakakalat sa table niya at nilingon Ang natutulog na si Linux habang may naka-salpak pa'ng lollipop sa bunganga niya, napa-singhap ako at nilapitan siya.

"Hoy, unggoy." Kinalabit ko siya pero how man lang gumalaw, "Linux, gumising ka muna diyan."

Walang pakialam ang loko kahit na yugyugin ko siya at kurutin sa pisngi kaya napa-ngiwi na Lang ako at bumalik sa table ni Trick at ako na lang ang gumawa ng mga pagpa-process.

Bakit ba dito natutulog ang ugok na ito? Mukang puyat na puyat si unggoy at kahit ano'ng ingay na nagagawa ko dito ay Hindi siya nagigising. Magulat ako mamaya nakainom pala ng sleeping pills 'yan, pagkadating dito kanina'ng umaga ay diretso lugmok na siya sa lamesa niya. Nako, nasaan na ba si Kiro?