CHAPTER ONE

114 4 2
                                    

I feel so much pain, asking do I really deserve this? What mistake I've done to get hurt this much? Why do I need to get burdened when I can be happy? Why do I need to suffer the most?

SHAR MAE POV!

Hello monday!
I wonder kung ano na naman kayang kamalasan ang aabutin ko ngayong araw -_-

Sasalubungin natin ang kinabukasan
Ng walang takot at walang pangamba
Tadhana'y merong trip na makapangyarihan
Kung ayaw may dahilan, kung gusto palaging merong paraan

lalo pang nakasakit sa ulo ko ang lakas ng music sa bahay na sinasabayan pa ni kuya.

Pinaiyak ka ng manghuhula
Hindi na raw tayo magkasamang tatanda
Buti na lang merong langit na nagtatanggol sa
Pag-ibig na pursigido't matiyaga

inis kong pinatay yon at hinarap siya. magpaalam man ako ay hindi niya ako siguradong maririnig.

"magtipid ka naman ng kuryente kuya" inis na sabi ko.  wala na nga siyang ginagawa maghapon nakababad na lang sa cellphone.

"ano pabang klaseng pagtitipid ang gusto mo?" inis naman niyang baling sakin "pinaputol muna ang internet, 3x a week nalang din kung maligo ako, binente muna din yung aircorn" reklamo niya natawa naman ako sa pagpapakapinta ng mukha niya.

"ahh basta magtipid ka parin, aalis ako at maghahanap ng trabaho"

"pang ilan muna ba yan?"  maging ako hindi kuna mabilang "sana naman ngayong araw makahanap kana"

"ikaw ata ang malas sa buhay ko e"

"sus bunso! dont me! sa gwapo kong to magiging malas sa buhay mo?"

"Duhhh utot mo! self proclaimed tawag dyan! bye!!"

Hindi naman away samin yon ganun lang talaga kami magusap. sa ugaling meron siya maiinitin ang ulo at maiksi ang pasensya lagi siyang natatangal sa trabaho.

nakatanggap ako ng tawag sa SZ WII Company for final interview, sana lang talaga matanggap na ako. hindi ko rin binanggit sa kanila dahil ayokong mag expect  na naman sila tas endinh hindi ako makakapasa.

"what is she doing here?"

" maybe, She didn't know her place!"

"mahiya man lang siya sa sarili niya"
napatingin ako sa dalawang babaeng kasabay kong pumasok sa SZ wii company. tulad ko may hawak din silang black envelope kaya natitiyak kong for final interview din sila.

kawawa ang SZ Wii pag natanggap ang ganong klaseng babae -_-

sa kasamaang palad naman sampo kaming dinala sa isang room for final interview. lahat ng kasama ko dito ay tinitignan ako na parang pinaka naiiba ako sakanilang lahat. knowing na sila ay pawang naka formal attire at ako naka pants at over sized shirt. eh wala akong masuot na damit e. pero malinis naman ako kesa sakanila! Kung bakit Naman Kasi ni isang bagong damit ay Hindi ako makabili -_-

"do you know where you are?" maarteng tanong sakin ng isang babae.

bakit? nasa mars na ba ako letche.!
sila yung dalawa na nakasabayan ko kanina. -_-

"umm, nasa SZ Wii company ako. I think" nakangiting sagot ko.

"exactly! its SZ Wii Company, and I don't think you will be accepted into any job here" sabat ng isa.

From The PastWhere stories live. Discover now