From The Past

CHAPTER FIVE

"bat nasa labas ka?" tanonh ni charles ng makita ako.

"hindi ata nagustuhan ng president"

"pumasok ka" aniya at sinabayan naman ako. napatingin agad ako kay skyler o shawn na seryoso lang sa ginagawa
Matagal na din nung huling titigan ko ang kanyang mukha.

"im not going anywhere" aniya na hindi man lang kami tinignan.

Ngayong nandito siya, at kahit sabihin kong masaya ako na bumalik siya nandun parin ang katotohan na kahit mahal ko siya ay hindi na maari.
I dont deserve him, he deserve someone better na mas maipagmamalake niya sa mga kaibigan at pamilya niya. isang babaeng maganda, sexy, at kayang tapatin ang yaman niya. ayokong nakikitang nadidissapoint ang mga taong nakakakilala sakanya sa tuwing kasama niya ako

i'm so sorry for being a mess skyler hanggang ngayon sariwa pa sa isip ko ang lahat

"a whole day with you please?" nakangiting ani charles sakanya.

"am i your girlfriend?"

"no"

"you know how precious my time and day?"

"of course"

"and  still you want me to go out with you?"

"yes"

ano bang klaseng paguusap yon-_- hindi ako makarelate.

"susunod ako" ani shawn kaya nagpaalam na din si charles na hihintayin nalang ito sa baba.

"ahm sir?" kinakabahang tawag ko nang makaali si charles.
"magreresign nalang ako kung hindi ka komportable"

"mukha ba akong hindi komportable? o baka ikaw ang hindi komportable?" aniya saka ito tumayo at nilapitan ako. "magtrabaho dahil kailangan mo. huwah kang paapekto sa presensya ko dahil wala akong pakialam sayo" dagdag niya at lumabas sa office.

sakit naman non -_-  i broke the man who loves me more than he loves himself.
Im more than in pain now!!!

natapos ang oras ng trabaho at hindi na ito bumalik sa office  maaga pa naman kaya tinawag ko si lloyd na magkita kami.

"look who's here?" nangiinis sa boses niya.

"bumalik siya lloyd" parang batang sumbong ko. wala pa man parang maiiyak nako.

"yeah i know" aniya na kinagulat ko saka siya tinignan.
"kaninang tinawagan moko at nagyaya ka dito, madalang yon.. kaya nagkaideya ako kung anong dahilan, hinihintay ko lang na magsabi ka" dagdag niya saka ako niyakap.

How many times did i say that I'm okay ?? Lloyd knows! but inside me was screaming for help? uminom kami para magpakalasing pero mukhang maging ang alak ay inaayawan akom

"uyy wala akong balak buhatin ka, kaya wag kang magpakalasing dyan" aniya na sinamaan ko agad ng tingin.

Bat koba kase tinawagan pa ang lalaking to.
kung katulad lang sana ako ng mga babae dito walang problema at puro party -_-

"to be honest mae, kaibigan kita lalo na si sherwin, at hindi naman sa kinakampihan ko siya, trust me! naiintindihan ko ang reason mo, alam kong importanti sayo yon pero Swerte muna may sherwin na kaya kang ipaglaban, kaya nga lang.. yung kasama niya dapat na lumaban na nagbibigay lakas sakanya ay iniwan siya." seryosong dagdag niya saka uminom ng alak. ayokong man isipin na ako ang taong tinutukoy niya kusa akong naguguilty at nasasaktan.

"Im selfish Lloyd"

"yes you are mae! magsisinungaling paba ako? pareho lang tayo ng pinagdaraanan e. ang pagkakaiba nga lang. ako iniwan, pero ikaw nang iwan? takot na yon magmahal noon kasi nasa mindset na niya na baka maulit na naman yung nangyari sa kanya sa ex girlfriend niya bago ka niya ligawan pero nilalabanan niya yung fear niya para sayo. pero heto ka hindi na nagiisip at inulit mo lang muli"

parang kailangan lang ako ang nanenermon sakanya.
emosyonal akong yumuko dahil palagay ko ay iiyak na naman ako dahil sa narinig.

Over-thinking ruins me, ruins the situation, makes me worry and makes everything much worse than it actually is. hindi niyo alam yung pakiramdam na kailangan mo pa libangin yung sarili mo para lang makalimot sa lungkot.

i feel unappreciated. feeling ko pinagkakaitan na ako ng mundo na maging masaya.

kinabukasan kahit masakit ang ulo at may hangover pa pumasok parin ako sa trabaho para magpasa ng resignation letter. pinagisipan kong mabuti ito kagabi at ito lang ang nakikita kong paraan para maiwasan siya.

"Hey! little twitty!?"

Hindi pa naman ako matagal dito pero mukhang mamimiss ko ang pagtawag niya ng little twiity, last day ko naman ngayon kaya pakikisamahan ko siya ng mabuti.

"Good morning sir" nakangiting bati ko.

"anong nangyari sa mga mata mo?" tanong niya. kung tama ako ng nakikita ay nagaalala ito sa tono palang ng boses at pananalita niya.

"Muntik na kasi akong maging masaya sir, sayang." biro ko ngunit hindi naman siya natawa. >_<

"wag kang aasta ng ganyan sa harap ni shawn, ayusin mo ang sarili mo at sabay na tayong pumunta sa office niya"

anseryoso naman neto!

"sorry sir,pero.. magreresign na ako ngayon" sabi ko dahilan para mapahinto siya pagtalikod sakin.

"tell me why?"

[A/N: Tell me why Ain't nothin' but a heartache, Tell me why
Ain't nothin' but a mistake. 🎶🎶 yun ba yon? ] CHAAAr.

kung pwede ko lang sabihin na ang dahilan ng pagalis ko ay ang kapatid niya-_-

"narealized ko lang na hindi ako bagay sa ganong position sir" pagsisinungaling ko at pinilit na pinapakitang ayoko sa ganong position. nagulat naman ako nang bigla niyang hawakan ang magkabilang balikat ko.

"look, People may be little you or talk behind your back as if those words define who you are. I know that it's not okay, but you have to believe that you're going to be okay. What's important is how you see yourself. okay?." aniya nagpapasalamat naman ako sa sinabi niya. hindi naman kami ganon ka close pero ramdam kong nagaalala siya.

"so what does it mean?"
. pareho kaming napaayos ni charles nang lapitan kami ni shawn

"im sorry about that, mukhang hindi kaya ni Shar mae ang trabaho bilang secretary mo kaya magreresign siya sa position, ililipat ko nalang siya sa department ko" ani charles.

napatingin ako kay shawn nang tumingin siya sa akin, Hindi ko maintindihan ang expession na pinapakita niya ngayon.

"im done trying, if you want me in your life again,... let me know" wala na atang mas lalamig sa tingin at pagkakasabi ng bawat salitang iyon habang diretso lang na nakatingin sakin.

too much pain for this year so far T_T
gusto na kita makasama, pero tiis muna. nilingon ko si charles na nakatingin sa papalayong si shawn.
narinig niya iyon at siya ang bagong kakaharapin ko ngayon para magpaliwanag.