Nothing Like Us Taekook/Texting

Geçiş Bölümü

3 Yıl önce kazadan dört hafta sonra;

Ailesi,beraber çıkış yaptığı grup arkadaşları ve... Erkek arkadaşı? Ne zamandır erkek arkadaşı vardı? Daha doğrusu ne zamandır erkeklerden hoşlanıyordu?

Jungkook hastane odasına bakarken bir anda başına giren ağrıyla başını ellerinin arasına aldı ve ağrının geçmesini bekledi. Oysaki beyninde anılar oynamaya başlamıştı

.......

-Jungkook? S-Sen niye buradasın?

-Asıl sen ne yaptığını sanıyorsun!

-Jungkook beni dinle bak...

-Yanındaki sürtüğü nasıl becerdiğini dinlemek istemiyorum Taehyung!

Jungkook Gözlerindeki yaşlarla evi terk etti. Taehyung ise odada öylece kalakalmıştı.

........

-Taehyung...

-Git buradan Jungkook!

-Olmaz! Daha ne kadar böyle gideceğiz Tae! Daha ne kadar benden uzak duracaksın!

-Seni artık sevmiyorum Jungkook! Hatta 'artık' bile değil! Seni hiçbir zaman sevmedim! Ne sandın ki! Utanç verici bir eşcinsel olduğumu mu!

-S-Sen böyle mi düşünüyorsun? Yani beni... Beni hiç sevmedin mi?

-Evet! Senden nefret ediyorum! Git buradan artık! Lütfen...

Taehyung çaresizlikle konuşmuş lütfen derken sesi titremişti

Jungkook ise ağlayarak odasına gitti. Taehyung her seferinde başarıyordu... Kalbini kırmayı

......

"Onu bırakman için çok uğraştım Jungkook. Ama o bir şekilde yine kendini affettirdi! Madem ondan kendi kendine ayrılamadın. Öyleyse ben seni ondan ayıracağım!"

Yüzünde maske olan genç Jungkook'a yaklaştı. Sesinden anlaşıldığı üzere erkekti. Peki ama Yurda nasıl gelmişti.

Maskeli genç mutfakta Jungkook'a yaklaşırken jungkoook tedirgin olmuştu. Herkes şirketteydi ve ne yapması gerektiğini bilmiyordu.

"Buraya nasıl geldin! K-Kimsin sen!"

"Birazdan benim kim olduğum hiç umrunda olmayacak Jungkook!"

Maskeli genç Jungkook konuşmadan ona yaklaştı ve onu boynundan tuttu. Boynunu sıkıyordu.

"Sence seni öldürmeli miyim?"

Jungkook zar zor başını Hayır anlamında salladı.

"Hımm... Öyleyse en azından bir hasar vermeliyim değil mi?,"

Dedi maskeli genç ve Jungkook'un kafasını tuttuğu gibi mutfak tezgahına vurmaya başlamıştı. Bütün evde sadece Jungkook'un acı inlemeleri ve yalvarışları vardı.

Genç birkaç dakika sonra başı kan içinde kalmış Jungkook'u yere bırakıp yere eğildi ve yüzüne baktı. Jungkook ise gözlerini açık tutmaya çalışıyor. Bilincinin kapanmasını engellemeye çalışıyordu.

"Sana çok şans vermiştim Jungkook-ah"

"K-Kimsin sen? "

Jungkook zarzor konuşabiliyordu.

"Taehyung için sana zarar veren herhangi biriyim Jungkook. Belki bir sasaeng belki takıntılı bir sapık. Herkes olabilirim Jungkook..."

Ayağa kalktı ve mutfaktan çıkarken cümlesini tamamladı maskeli genç

"Ama artık senin için kim olduğumun ne anlamı var ki? Bu senin son anındı Jeon Jungkook"

Arkasında bırakmıştı acıyla ağlayan, ne olduğunu çözmeye çalışan Jungkook'u...