Flashback
KEREM
Aklima önce gelmesi gereken şeyler niye hep son dakkada geliyordu. Hastaneye gidip güvenlik kameralarina bakicaktim. Hastsneye geldim. İzliyordumm evet zeynep aha lavobaya yürüyor oda kim hayvan. birisi zeynebin agzini kapadı. Bir dakka
K:Bunu yakınlastr
Bu bu... Ômer piçiydi. Niye kacirdiki zeynebi şerefsiz. Bindikleri aracin plakasina aldım ufuğu aradim arastirmasi için.
Yarım saat geçti. Hava iyice karardi bir gün biticekti. Acaba suan napiyor canı yanıyormudur. Bu ufukta bulamadı. Telefonum çaldı. Zeynepti bu..
Zeynep banyodaydı. Bana yalan söyledi niye Allah kahretmesin. Bana güvenmiyormuydu.Ufuga arastirmasini soyledim.Ufuk aradı.
U:Kerem bey depoyu buldum. Burada ahmet bey ve demet haninda vardi
Ne alaka niye
K:Neden
U:Kerem bey şey.. Nasil desem
K:Hemen desen iyi edersin
U:Ömer bey sizin kardeşiniz.
K:Ne sacmalama
U:Başka bir kadından. Sevim haniminda haberi yok. Ahmet bey gizlemis herkesten
K:Lanet olsun. Peki niye zeynebi kaçirmiş
U:Çünkü şirketin hepsini istiyor. Bunuda zeynep hanimla yapabilir....
Ufuk bildigi herseyi anlatti. Ne yani Zeynep bana ihanetmi edecek. Saçmalama etmez edemez. O bana güveniyor güvenmeli. Şuan korktugu icin yalan söyledi. Onu biraz daha sakinlestirmeliyim. Yoksa gercektende suan benimle vedalasip senetleri alip gidecekmi.. Yoo yo hayir. Kalkıp ona spagetti yaptim. Banyodan çikmasini bekledim. O pislik zeynebimi dövmüştü. Ellerin kırılsın şerefsiz!! O şimdi sanıyorki zeynep onun dedigini yapar ama o bana güvenmeyi seçer o bana sığınır.. Yanıma oturan zeynebi gördüm. Kafasi öndeydi. Hemen ellerini tuttum.
Yemek yerken zeynep yine hüzünlendi ona yine sordum. Hadi zeynep hadi söyle. Yine itiraz etti.
Uyuyordum. Birden yanagimda öpücük hissettim sonra dudağımda zeynepti bu gözlerimi araladim. Öpüyordu beni yanağıma birsey damladi. Gözyaşıydı bu. Yanagimi silip belime sarıldı. Onu kendime daha cok çektim. Söylesene be zeynebim söyle...
Çöp atmayami gidiyorsun gercekten öylemi. Camdan baktim koşa koşa gidiyordu. Gitme!!!niyee aaa lanet olsun bana hicmi güvenmedinnn!!!!
K:Ömerrr!!
Zeynep yerde iki büklümdü. Ne adi şerefsiz ona o demir sopaylamı vurdu. Sen dur o demir sopa birazdan münasabet bir yerine girecek. İkiside şaskin saskın bana bakıyordu. .
Ö:Lann sürtükkk sen oyunmu çevirdin banaa
Dedi zeynebe kükreyerek
K:Hayır hayır zeynep ne yazıkki bunu akıl edemedi. Ben buldum seni kardeşim..
Diyip güldüm yanına yaklaştim. Zeynebe bakiyordum göz ucuyla gözlerini zar zor aralayip banabakiyordu.
K:kendini çok iyi kamufle ettin ömer tebrikler
Ö:Artık herşey benim herşey. Sirket babam hatta zeynep bile senin olan hersey simdi benim
Diyip gülmeye basladi. Bense hic onu dinlemiyordum gülüyordum.
K:Zeynebi ne diyip kandırdın.
Ö:onunla evlencegimi güzsl bir hayat yasatacagimi söylemem yeterli oldu.
Gerçekten bunlaramı kanmıştı.
K:Kolayca kanan birisi o zaten. Neyse ömer sana şey dicektim. Şu zeynebin senin hesabina devrettiği hisselerin hepsi sahte. Ben kerem sayerim kimsenin oyununa gelmem bana kurulan tuzakları o kişilere kapan yaparım benimle yarışamazsin lan sen sen kimsinki heh ahmak.
Diyip elindeki demir sopayla ona vurmaya başladım. Yere yığıldı. Sonra adamlarim gelip beni ayirdi
U:Gerisi bizde kerem bey
Zeynebe baktim. Agliyordu. Acı içinde kıvraniyordu. Yanına gittim kucağima aldim. Acıyla inledi. Cani acimisti heralde. Arabaya bindirdim. Bende binip sürmeye basladim. Çok kızgındım cok sinirliydim ona
K:Hayallerini yıktım biliyorum.
Z:Kerem sacmalama öyle olmadigini sende biliyorsun. O beni tehtid etti ben korktum sana birsey olmasindan
K:Beni tanıyordun benim güçlü olduğumu biliyordun. Bana güvenebilirdin!!
Z:Evet haklisin ama çok korktum. Özür dilerimm
Hüngür hüngür ağlıyordu. Hastanenin önüne geldik.
K:Hadi yaralarina baktiralim
Zeynep tedavi olmustu. Yoldaydık. İkimizde susuyorduk..
( bundan sonra Duygulanabildiginiz en acikli müziği dinleyin)
Z:B..bundan sonra nolucak
Bir süre sustum. Bilmiyordum Allah kahretmesin. Suan tek bildigim biz zeyneple olamayiz. Onun hayatımdan çikması lazım. Arabayı ani frenle durdum. Ona döndüm
K:Git zeynep! İstemiyorum seni hayatımda git. Olmuyor önümüzde bissürü engel var. Sen kendi yoluna ben kendi yoluma. Antalyaya elanin yanına git
Zeynep şaşırmıstı. Gözünden bir damla yaş aktı.
Z:Sensiz yaşamak istemiyorum
K:Biz bu saatten sonra olamayiz mutlu olamayiz. Karşı hayat bize git zeynep
Z:Ben se-seni seviy..
K:Sus söyleme.. Boş yere canımızı yakmayalım lütfen git.
Z:Benimle ölürmüsün
Gözlerim dolmustu.. Zeynebin gözyaşları akıyordu donuk birsekilde kemerini açtı. Arabanin kapisini açıp indi. Yürümeye basladi. Gidiyordu... Gözyaslarim akti yine. Zeynep biraz daha ilerledi. Aynadan arkadan gelen kamyonu gördüm. Bu aptal kız. niçin kenara çekilmiyordu. Yolun ortasına geldi kamyona dogru döndü. Hayır sandığım seyi yapmicakti dimi.
ZEYNEP
Onsuz yaşamak istemiyordum. Bu kamyon benim icin geliyordu. Kamyona döndüm. Kereme baktım tebessüm ettim. En son gördüğüm yüz onunki olucaktı. Gözlerimi kapadım. Aydınlığı bekliyordum. Korna sesi geliyordu. Yerimden kıpırdamadim. Sadece beni sımsıkı saran kollar ve o koku beni hayata bağlayan o koku.. Kerem bana sımsımkı sarılmıstı. Beni kenara falan cekmedi hala aynı yerimizdeydik.buda demek oluyorki bu kamyon bizim icin geliyor..
Adam tam dibimizde fren yapti
X:Aptallar başimimi yakicaksiniz..
Diyip sol yapip gitti. Keremle hala birbirimize sarılıyorduk.. Birlikte ölmeyi bile beceremedik ne acı.
Kerem alınlarımızi dayadı. Onun gözyası yanagima akti. İkimjzde agliyorduk. Hakliydi.
Z:Sen haklısin.. Olmuyor..birlikte bile ölemiyoruz..
#bölüm sonu
Yorumlarr ve begeniler
