CHAPTER 39

426 23 2
                                    

ZYRELLE'S POV

TANGHALI na at malapit nang mag bell para sa lunch time at hanggang ngayon tulala padin ako at iniisip ang mga mangyare nung isang gabi

Magmula kasi nung araw nayon hanggang ngayon naging cold na ang inaasta sakin ni wendy papansinin na lang nya'ko kapag may itatanong o may sasabihin.

Hindi ko intensyon na makita nya yon. Nung araw nayon may problema din ako at sya ang dahilan non, nag seselos ako sakanila ni jason yung wedding...

Pero lahat pala nang iniisip ko ay isang likha o katang isip lamang. Gawa nang selos at galit ko kaya naisip ko iyon.

Naging malinaw na sakin ang lahat, mahal ko si wendy mahal nyarin ako.

"Bro uwian na!"naatingen ako sa kumalabit sakin non isa sa mga kaklase ko sa subject na pinasukan ko ngayon.

"Ha?"naguguluhang tanong ko. Napailing naman sya

"Anlalim nang iniisip mo zy. Wala kang naiintindihan sa mga sinabi ni ma'am. Haha! Half day lang tayo gago puyat pa."pag tapos nyang sabihin iyon tinapik nyapa ko sa likod ko bago umalis

Inikot ko ang tingen ko at iilan na lang kaming nasa loob nang room yung iba nag lilinis at yung iba nag aayos nang gamit nila

Ako naman nilagay na sa bag ang notebook at ballpen bago lumabas nang silid.

Kinuha ko ang cellphone ko sa bulsa ko at nag babakasaling may message sya pero wala. Nuon lagi nya kong minimessage pero ngayon wala.

Bumuntong hininga ako at nag lakad na papuntang parking lot.

Pasakay nasana ko sa sasakyan ko nangarinig ko ang tawag nila kevin.

"Kendrick!"tawag nila ngunit hindi kona pinansin at pinaharurot na ang sasakyan papunta sa kung saan.

10:30pm

Napagpasyahan konang umuwi habang wala parin sa sarili

Bakit kelangan mangyare to? Bakit kasi ngayon ko lang naramdaman! Bakit ngayon ko lang napagtanto na mahal kona sya??

Habang nag mamaneho napatingen ako sa may kabilang upuan nang kotse ko nakita ko doon ang phone ko kaya kinuha ko.

Nakapatay pala kaya walang maingay. Binuksan ko iyon at pag bukas na bukas ko bumungad sakin ang 200 calls na galing sa mga kaibigan ko  at sa message den na diko na inabalang tignan dahil wala naman sya.

Yung nakita nyang babaeng kayakap ko that's my cousin Julianna Okinawa  anak ni tito Jericho at tita

****

"Kuya what happened to you? Ilang beses kananaming tinawagan nakapatay ang phone mo. Nag aalala kaming lahat sayo."bungad sakin ni kyla pagdating ko sa bahay tinignan ko silang lahat na nanduon sa mag kakaibigan si wendy lang ang wala.

"Thanks for the concern, I'll go ahead. "Pag sabi ko non hindi kona hinintay ang sasabihin nila umakyat nako sa kwarto ko at dere-deretsong humiga sa kama

Feeling wasted.
I'm tired.

Bakit ganon? Ansaket lang nag sisi ka talaga kapag huli mo nang naramdaman.

Bakit kasi dumating pako sa part na diko matanggap na mahal ko sya? Eto ba yung sinasabi nilang kinakain ang salita?

Ilang beses akong bumuntong hininga nang nakapikit nang biglang may kumatok sa pintuan nang kwarto ko.

"Not now please."tumalikod ako at bumuntong hininga nanaman

"It's me zyrelle"boses ni daddy ang narinig ko kaya maslalo kong pinikit ang mata k

Narinig ko ang mga yapak nya at ang paglubog nang higaan ko.

"Malaki kana... You need me right now zyrelle dumaan ako nuon jan kaya alam ko, yung daddy ko lang nakausap ko"minulat ko ang mga mata ko at tumitig sa kawalan

"Nasa age na kayo na mag mamahal na talaga at alam kong kaya ka nag kakaganyan dahil sa isang babae.."huminto si daddy kaya umupo ako at tinignan sya




"Kung mahal mo hanggat maaga patunayan mona sakanya para di na maghanap nang iba.. alam mo kasi anak sa buhay kelangan din natin maging totoo"ngumite si daddy at hinimas ang balikat ko sa puntong yon bigla akong may naalala



if i have a feelings for you kung meron nga edi i will court you instead pero kung wala..

liligawan parin kita ayokong masaktan ka ayoko ring masayang yang feelings mo sakin basta mag hintay ka na mahalin kita





Oo tama! Sinabi ko sakanya yon. Tang'na ang bobo ko!



"Dad thank you!"niyakap ko si daddy at sya naman hinimas ang likod ko


"Boto ako kay wendy kaya sana sya yan."sabi ni dad nung mag hiwalay kami sa yakap


"Yes dad si Wendy nga"tumango tango si dad habang naka ngite

"I know you son. Remember this son kapag topakin wag mo paring iwan parte yan nang mood nang mga babae. Hindi ako babae pero nalaman ko yan sa mommy mo na dapat ang mga babae pahalagahan hindi paglaruan."tumango tango ako kay dad at ngumite

"Hindi ko naman paglalaruan si Wendy dad. Mamahalin ko sya tulad nang pagmamahal mo kay mommy"tumayo na si daddy at tinap pa ang balikat ko bago mag salita

"Kaya mo yan your family always here to support you."sabi nya bago lumabas nang kwarto ko




Nang dahil kay dad lumakas ang loob ko nabuhayan ako. At isa lang ang naiisip at dapat gawin ko.





Ligawan sya..






****

PLEASE VOTE AND FOLLOW ME!

BTW GUYS KINDLY SUBSCRIBE MY CHANNEL IN YOUTUBE THANKS IN ADVANCE!

YT:Crisamil Carpio.

THE CAMPUS CRUSH [COMPLETED]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon