CHAPTER 30

470 21 0
                                    

CHARLES'S POV

nandito ako sa e.r sa ospital naka abang lang ako sa labas nakaupo.

ngayon alam kona depression ang meron sya lagi kong nakikita iyon sa mga mata

pero bakit hindi sya nag kukuwento sakin? lagi ko naman syang kinakausap na mag kwento ayaw naman nya yung mga sinasabi nya pala sakin ay puro kasinungalingan

'ayos lang ako' ibig sabihin
'suko nako'

yung 'okay lang ako' ibig sabihin'hindi kona kaya'

'wag ka mag alala maayos din ang lahat kaya dapat ngayon isipin mo lang na okay lang ako' at higit sa lahat yung mahabang sinasabi nya lagi sa txt ay ang ibig sabihin

'mag aalala ka hindi na ayos ang lahat kaya dapat ngayon isipin mona na hindi na ako okay'

"what the fvck diko napansin na ganon napala ang ibig nyang sabihin!"napahilamos ako sa mukha ko nang madiin

bakit kasi ganon kana lamang mag salita binabaliktad mo.

naalala ko yong huli ko syang marinig magsalita

-FLASHBACK-

nag dadrive ako papunta kila kyle nag txt kasi sakin ang yaya nya na hindi na sya lumalabas nang kwarto nya isang araw na daw hindi kumakain

nang makarating ako duon hindi nako nag abalang batiin ang mga bumabati sakin na mga maid bagkos patuloy lang ako sa paglalakad papuntang kwarto nya

isang katok ang binigay ko sa pintuan ni kyle pero walang sumasagot muli nanaman akong kumatok wala paring sumasagot kaya tinignan ko ang isang maid sa tabi ko

"asan ang susi netong kwarto?"tanong ko

"andito po"sabi nya at kinuha ang susi sa cabinet nang makuha ibinigay nasaakin iyon

THE CAMPUS CRUSH [COMPLETED]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon