6

14 5 4
                                    

Sabah gözlerimi açar açmaz yatağımı topladım. Lavaboya gidip bol suyla yüzümü yıkayıp odama geri döndüm. Akşam telsizimi masamın üzerine bırakmıştım. Masama doğru yöneldim ve telsizi.....Bir dakika ! Telsiz masamın üstünde değildi. Odamda telsizi aramaya başladım.

****************************

Telsizimin kaybolduğunu fark ettiğimden beri yarım saat geçmişti ve ben yarım saatte odamın altını üstüne getirmiş , bakılmamış tek bir yer bırakmamıştım. Aah,çıldırmak üzereyim nereye kayboldu bu??? Biraz rahatlarım düşüncesiyle balkona çıktım. Derin bir nefes aldım ve nerede olabileceğini düşünmeye başladım. Masamda olmalıydı işte dün en son oraya koymuştum. Daha sonra da uyumuştum zaten. Belki de annem görmüştür diye düşündüm.

Koşar adım salona gittim.Annemi salonda göremeyince mutfağa yöneldim. Annem benim yaşadığım telaşeden habersiz sakince kahvaltı hazırlıyordu.

-Günaydın annee.

-Günaydın hayatım.Kahvaltıyı hazırlıyorum.Baban ekmek almaya gitti.Senin neyin var tatlım yüzün kireç gibi ...

-Anne telsizimi gördün mü? Sabahtan beri arıyorum , bulamadım.

-Ha sen şu eski telsizden bahsediyorsun. Baban markete giderken onu da atmasını söyledim. Kullanmıyordun zaten.

-Anne ne yaptın sen? O bana lazımdı. Hemen bulmam lazım onu. Evin önündeki konteynera mı atmıştır?

-Nancy ,sana lazım olduğunu bilmiyordum tatlım. Babanı arayıp soralım istersen.

-Tamam anne sorun yok. Tabii telsizi akşama kadar bulabilirsek...

*********************************

Dün akşamki telsiz konuşmamızda akşam görüşeceğimizi söylemişti karşı taraftaki kişi ama saatini belirtmemişti. Ben de bundan dolayı rahattım açıkçası. Annem, babamla konuştuktan sonra bana dönüp babamın telsizi çöpe atmadığını, sitedeki komşumuz olan Bay Scott'ın oğlu Steve'e verdiğini söylemişti. Bu çok saçmaydı. Steve 'i çok tanımıyordum fakat telsizlere özel bir ilgisinin olmadığını bilecek kadar görüyordum. Steve garip biriydi. Onu genelde geceleri balkona yıldızlar ve ayın müthiş manzarasını seyretmek için çıktığımda görüyordum. Onun dışında bir diyaloğumuz olmuyordu. Ailelerimiz birbirlerini tanıyorlar hatta arada sırada akşam yemeği yiyorlardı birlikte.

Şu anda beni ilgilendirense telsizimin Steve'de olmasıydı. Bende numarası yoktu. Nasıl isteyecektim telsizimi. Eğer bütün okulu stalklayan ve her türlü magazinsel bilgiye sahip olan ayaklı gazete bir arkadaşa sahipseniz bu çok da büyük bir problem değildir. Hemen Taylor'a mesaj attım.

Nancy: Taylor bebeğim Steve'in numarası sende var mı?

Taylor: Hangi Steve? Okulumuzda onlarca Steve var Nancy.

Taylor:Ayrıca sen neden soruyorsun telefon numarasın?

Nancy: Yarın anlatırım. Sen Steve Carter'ın numarasını ver şimdi.

Taylor: Pekii.

Taylor:053********

Nancy: Teşekkür ederim Taylie

Nancy:Bay bay.

Taylor: Görüşürüz bebekk <33


Taylor'dan numarayı aldığıma göre şu işi hemen bitirmeliyim.

****************************************

BÖLÜM SONU


*** Sevgili okurlar bölüm hakkındaki görüşlerinizi yorum olarak benimle paylaşırsanız çok sevinirim.Herkese sağlıklı günler diliyorum.Bir dahaki bölüme kadar hoşçakalın:))💜




PANDEMİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin