✧•∴✧•∴✧•∴✧
SON MEKTUP
“Veda etmem gerekiyordu, biliyorum. Yapamadım... Çünkü eğer seni görseydim vazgeçerdim. Lütfen beni anla, bir anda ailem gitti benden, çok uzaklara. Aileme kavuşmak için kendimi öldürmem gerekiyorsa, bunu yapacağım. Melin beni yanında istiyor.
O kadar zordu ki yaşayan bir sürü insanın arasında ölü gibi olmak. Yarım kalmış bir hayatı yaşayamam. Bu hissettiklerim kesip atabileceğim ya da ameliyatla alınabilen şeyler değil. Eczaneye gidip alabileceğim bir ilacı da yok.
Ailemin gidişinin ardından bir kedi sahiplenmiştim, ismi Dia. Teyzemi ara ve küçük dostuma sen bak lütfen. Sahip olduğum en değerli dostlarımdan biri, sana emanet. Ona ve kendine çok iyi bak. Teyzemin numarası [053*]
Şu an bu satırları okuyorsan amacıma ulaştığımı düşünüyorum, inan bana bunu uzun süredir düşünüyordum. Seninle konuştuğumuz bu kısa süre boyunca vazgeçmeyi bile düşündüm ama ölüm bana kapılarını açmışken bunu yapamazdım. Devam edebilmek için yeterli güce sahip değilim.
Seni seviyorum, az da olsa beraber birkaç anımız olduğu için kendimi çok şanslı hissediyorum. İyi ki senin gibi birini tanıdım, İyi ki sevdim. Her şey dilediğin gibi olsun. Hoşça kal sevgili.
Lilya.”
ŞİMDİ OKUDUĞUN
kaybolmuş bir kadından mektuplar ❦
Kurzgeschichtentexting | tamamlandı 053*: kaybolmuş bir kadının mektuplarıydı onlar 053*: o kadar kayboldum ki 053*: artık sen bile bulamazsın beni - 05.05.2020