Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Old days of her Grey
***
Napahawak si Storm sa kaniyang sariling ulo habang nag-iipon ng lakas para kausapin ang kaniyang ama. He hurt him with his words last time. He must say sorry for it. Bumuntung-hininga muna siya bago kumatok ng ikatlong beses. "Come on in." Dinig pa niyang responde sa kabilang panig ng kwartong iyon. Dahan-dahan niya itong pinihit at ipinasok ang kaniyang kina-uupuang wheelchair, nang makapasok siya'y nakita niyang mataman lamang na nagbabasa ang kaniyang ama ng kung ano sa kaniyang mala-tronong upuan habang may hawak ng kung anong bagay sa magkabilang kamay nito.
And if he will guess it right now, stressed ito sa kung ano o sa kung sino. At marahil ay siya ito, halatang siya ang problema nito ngayon. Tumikhim muna siya para sa bungad na pananalita. Ganoon pa rin ang pwesto nito na tila wala siya sa harapan nito.
"Look dad, sorry for what happened an hour ago, hindi ko sinasadyang bastosin kayo.. I-im sorry." Mahina ngunit may sinseridad na boses ng binata.
Umangat ito ng tingin sa kaniya at napagkuwan niya na tinititigan siya ngayon nito sa mata.
"Hijo, I'm not forcing you to do this, tama ka. Hindi ako dapat nanghihimasok sa buhay mo. Kung ano mang plano mo mula ngayon, ay 'yon na rin ang tatanggapin ko. Tayo na lang dalawa, anak. Ayokong pati ikaw ay maiwala ko pa." Mahabang paliwanag ng kaniyang ama na tila isang punyal sa kaniyang puso. Tila huminto ang oras sa kanilang dalawa at noo'y pumagitna ang katahimikan.
"You remind me of your mom, Storm.." Dagdag pa nitong sambit sa binata na noo'y hindi makatitig sa kaniyang ama.
He never realized that he's getting to far from his dad. He built this wall against him and pre-occupied his mind of some shits na nagpapalugmok sa kaniya galing sa nakaraan. Ang nakaraang tila nagpapalutang sa kaniyang katinuan, not knowing about what's the reality from it. "Thanks, dad." Wala sa isip na sambit niya rito. Nakita niyang may gumuhit na ngiti sa gilid ng labi nito bago ito muling nagsalita muli.
"How about old days?" Sabi nito na nagpangiti kay Storm.
"Sure," ani Storm.
They knew what was that, and now, they are trying to bond it up again.
***
"Aww! Ang daya mo dad!" Sambit pa ni Storm habang tila napasuntok sa kawalan. Nakangisi lamang si Storm habang waging-wagi sa hawak nitong remote control. They're now having fun in their mini studio theatre habang naglalaro ng old-day games sa kanilang PS4.
Gaya ng dati'y nakakailang talo na siya mula rito habang kontodo sikap naman siya na makalamang kahit isang puntos man lang. Little we don't know, ito ang kanilang bonding noon kasama ang namayapang si Doña Elizabeth. As their only child, nakatutok lamang kay Storm ang kanilang panahon at kung ano man ang naisin nito'y agad-agad din niyang nakukuha.
