𝕆𝕐𝕌ℕ/AmeTurk/

16. Bölüm /A/

[Medya 👌]
[Yazarınız olarak hepinizi seviyorum. Özellikle yorum yapanları.]

[Özel bölüm .d]

[Uyarı:Bu bölümdeki betimlemeler kötü olabilir. Uykusuzum ama bu bölümü çok beklettim diye yazamam gerekti]

[Yunanistan: erkek
İtalya: erkek]

[Yer: Yunanistan
Tarih: 28.10. 1995 ;)
3. Şahıs]

Şu an, kalkan gemi sesleri, insanların ve makinaların çıkardığı sesten daha gür olduğu bir yerde oturuyorlardı İtalya ve Yunanistan.

"Uzaklara açılmak istiyorum. Bir gemi  yapmak istiyorum, onunla gezmek ve keşfetmek istiyorum." dedi Yunanistan yük gemilerini izlerken. İtalya, ona baktı. "Neden yapmıyorsun?"

"Balkanlar yapamazsın diyor." diyerek nedenini açıkladı isteksizce. Oysa Yunanistan çok hevesliydi bunu anlatırken. Ama aldığı tepkiler onun hevesini  ve isteğini kırmıştı. Bu yüzden Yunanistan pek fazla hayal kurmazdı. Sonuçta, olmayacaklardı. "Yunanistan, bana bak." dedi ciddi bir ses tonuyla İtalyan. Yunan, denizin ufuklarından gözlerini alıp İtalyana baktı. "Efendim?"

İtalya, kararlı bir ses tonuyla konuşmaya başladı."Bir daha sana kimsenin, bir şey yapamayacağına söylemesine izin verme, benim bile! Bir hayalin varsa, peşini bırakmamalısın, onu korumalısın. İnsanlar kendilerinin yapamadıkları şeyleri senin de yapamayacağını söyler. Bir şeyi istiyorsan peşini bırakma. Git ve yap. O kadar." 

Yunanistan bir süre sessiz kaldı. İtalya'nın söylediği cümleleri düşündü. İtalya ise düşünmeye başlamış olan Yunanistan'ın başındaki Yunan tacını aldı ve kendi kafasına taktı. Kafasından tacı aldığını hisseden Yunanistan düşünce aleminden hızla çıktı. "Tacım!" diye bağırdı.

İtalya kısa süreli melodik bir gülüş sundu. "Sen düşünmüyor muydun az önce ya?" Yunanistan ise kollarını bağlayıp kızgın bakışlar attı. "Düşünce aleminde olsam bile tacımın alındığı hissederim! O benim bebeğim!" 

Yunanistan bunları dedikten sonra elini İtalyana uzattı.  "Verir misin bebeğimi?" İtalya başını olumsuzca salladı. "Neden ki? Hem bana çok yakıştı." dedi. Daha sonra eliyle kafasındaki tacı biraz daha düzeltti. Yunanistan kaşlarını biraz daha çattı. "O ancak mükemmel bir Yunana uygun! Bir makarna kafalı İtalyana değil!" diye bağırdı. Şikayet ettiğinde çok tatlı olduğunu düşünüyordu İtalya. 

İtalya, kafasındaki tacı çıkarıp Yunanistan'ın kafasına yerleştirdi. "Zaten sende daha güzel duruyor. Kral gibisin."

"Gerçekten mi?" Diye sordu Yunanistan. İtalya kurduğu cümle saf alay içersede bunu söylemedi. Çünkü Yunanistan'ın yüz ifadesi çocuksu bir mutluluk barındırıyordu.

"Evet gerçekten."  dedi. Yunanistan'ın dudakları içten bir şekilde kıvrıldı. İtalistan'ın karanlık yakutları oraya kaydı.  Yunanistan'ın parlak altınları, İtalyanın nereye baktığını fark edince kendini geri itti. "Nereye bakıyorsun be?!"