When His the Center

01

Young faith.

"Aly! Tara na baka mahuli tayo!"

Kasalukuyan akong nasa labas ng bahay namin dala dala ang isang maleta at isang bag pack, mag cacamping kami.

"Hindi yan, maaga pa." Kalmadong sambit ni Alyeandra. Kahit kailan talaga ang isang 'to!

Dala ang aming mabibigat na maleta, tinahak namin ang madilim na daan. It's only 4:30 in the morning, 5am sharp ang call time kaya medyo nababahala ako.

Pag kadating namin sa school, madami ng sasakyan ang naroon. Karamihan ay mga sasakyan ng nag hatid sa studyante o ang sasakyan na aming gagamitin. Agaran kong ibinigay kay kuya Randee ang maleta ko, para mailagay na sa truck. Kagulong kagulo ang mga studyante, di mag kamayaw sa pag iintindi ng kanilang mga gamit.

Palibhasa ay ito ang kaunahan kong camping na sasamahan ay kabado ako. Hindi ko gaanong kakilala ang mga kagrupo ko, hindi ko sila gustong maka salamuha dahil nahihiya ako. Ang dahilan kung bakit kami pinag hiwahiwalay na mag kakaklase ko ay para daw mag karoon kami ng bagong kaibigan! Bullshit.

"Akira, ayoko sa kagrupo ko!" Reklamong lapit sa akin ni Kendra. Sumangayon ako sa kanya at sinabi pa ang iba kong reklamo. Kalaunan ay naubos ang mga tao rito, nag sisimula ng mag hatid ng mga studyante.

"G7 lets go!" Sumunod kami sa adviser namin, pinasakay nya kami sa isang van. Tuwang tuwa kami, dahil kahit papaano ay nag kasama sama kami sa iisang sasakyan.

Nagsimula ang camping sa isang panalangin at orientation. Ang aming leader ay mahigpit na ang hawak sa aming flag, dahil simula sa oras na ito ay pwede ng manguha ng flag, leader at assistant nga lang ang pwedeng gumawa niyon.

Pagkatapos ng orientation binigyan nila kami ng oras para ilagay ang aming mga maleta sa aming mga naka assign na kwarto. Mabilis naman ulit kaming lumabas dahil hindi naman kami pwedeng mag tagal sa loob. Bago kami mag patuloy sa activity nag preaching muna kami, si Ptr.Brandy ang aming speaker.

His talking skill is so powerful, huh why wouldn't it be, His words came from the Lord. His confidence is upon Him, I wish I am as well.

Kalaunan ay sobrang inaantok na ako, tuwing magdadasal at yuyuko dun ko nakukuhang matulog saglit.

Nag simula ang una naming activity sa pag luluto ng itlog, pero naka tuhog ito sa stick dapat ng hindi nababasag at lulutuin sa apoy na aming sisindihan. Naging mahirap para sa amin sa parteng pag tutuhog pa lang.

Bagot na bagot na ako bukod sa wala naman akong maiitulong wala pa akong kasamang kakilala ko! Pambihira!

Nag sidatingan ang iba pang mga sasakyan dala ang mga studdyante na huling naiwan sa school. I saw Kendra frowning, I chuckled. Tulad ko ay mukhang wala din ito sa mood.

Tangahali na kaya napag pasyahan nila na pakainin na kami. We line up as group and walk towards the cafeteria.

Agad akong ginanahan kumain, dahil mukhang masasarap iyon! At that moment nakasama ko na ang mga kaklase ko.

"Aa, wala akong kakilala talaga nakaka inis!" Halos pare pareho naming reklamo.

Napa tsk na lang ako ng makitang naagaw na ang flag namin, ano ba yan! Ate Kristine said it was against the rules to steal our flags during lunch or while eating but kuya Ed didn't agree with that and rant about it.

"Makakarating kay sir 'to!" Pinal na sabi ni Kuya Kenreal, also our leader.

Bumalik na lang ulit ako sa pag kain at nag paka busog. Mabilis pa sa alas kwatro ang pag takbo namin pabalik sa court para alamin ang gagawin namin na activities. Since day one pa lang hindi pa gaano kabibigat ang gawain.

Kinagabihan ay gumawa na kami ng costume para sa aming Ms. and Mr. Camp. Nag tupi tupi lang ako ng dyaro habang ang aming representative ay masayang nag rararampa sa unahan. Nasa may kubo kami kasama ang leaders namin syempre. Si sir Lemuel, sya ang guro ng grupo na nag hahawak sa amin.

Bago mag simula ang programa ngayong gabi, may preaching ulit. Kaya dali dali kaming pumunta sa room namin para mag linis at mag bihis. Sobrang nang lalagkit na ako! Nag suot ako ng isang simpleng dress yun kasi ang required at dapat below the knee. Sa kwartong ito, mga kagrupo ko ang kasama ko kaya sobrang uncomfortable sa akin. Pag katapos mag bihis, kumain na kami.

"Praise Him for all that has been, for all that is and for all the will be!"

Natapos rin ang preaching ngayong gabi. Bumalik ulit kami sa quarters para muling mag bihis ng pantulog.

"Go Green Peakcock!" My groupmates yelled. We are all wilding here when the program starts. Malalim na ang gabi kaya naman inaantok antok na ako.

"Why are you deserving to win this title?" Ma'am Irine asked, a very common question.

Hindi kami nanalo. Sinabihan kami ni cher Lemuel na imeet sya sa kubo after namin kumain.

"So musta ang first day rito? Close na ba kayo?"

Sobrang ilang ako at kabado, hindi ko nakuhang sumagot! Tahimik lang ako ganun din ang ibang kaedad ko.

2nd day na, sobrang pagod na ang mararanasan namin ngayon. May activity na kailangan hawak kamay kayong lahat at pupunta sa bawat lugar na naka assign, pabilisan maka tapos kaya naman ay iba sa amin ay natutumba at dala dala ng mga tumatakbong kasamahan.

"Bilisan nyo! Hawak kamay lang, walang bibitaw!"

Pag katapos ng ganapan gusto ko na lang tumulog at umuwi! Ayoko na!

"How great your faith is? It is like David when he face goliath? Our Father above is almighty! Do you trust Him? Or do you even trust Him? Remember that you are a sinner! God loves you, He has compassion that is why we are saved from the wicked hell! HELL IS TRUE PEOPLE, IT IS! As well as OUR GOD, OUR REFUGE, REDEEMER! YOU SHOULD SEEK HIM WITH ALL YOUR HEART, HE IS MORE DESERVING OF YOUR ATTENTION that the things you are working to! He deserves everything from you, why would you not give the favor back. Its so simple! Trust and obey for there is no other way! His the only way, for you to get to heaven.

John 14:6
[6]Jesus saith unto him, I am the way, the truth, and the life: no man cometh unto the Father, but by me.

Good works is useless without accepting Him as well realigion, law it can not save you! Only God can.

Galatians 2:16
[16]Knowing that a man is not justified by the works of the law, but by the faith of Jesus Christ, even we have believed in Jesus Christ, that we might be justified by the faith of Christ, and not by the works of the law: for by the works of the law shall no flesh be justified.

(Tagalog)√

Bagama't naaalaman na ang tao ay hindi inaaring-ganap sa mga gawang ayon sa kautusan, maliban na sa pamamagitan ng pananampalataya kay Jesucristo, tayo rin ay nagsisampalataya kay Cristo Jesus, upang tayo'y ariing-ganap sa pamamagitan ng pananampalataya kay Cristo, at hindi dahil sa mga gawang ayon sa kautusan: sapagka't sa mga gawang ayon sa kautusan ay hindi aariing-ganap ang sinomang laman.

God already finished the battle on that cross! He forsken Jesus for us to be saved, people you are lucky, we are lucky! And God promised that He will never forsake us, never again.

Nauwi sa iyakan pag katapos ng preaching, umiiyak kaming lahat damang dama ang maka panghyarihan nyang presensya ng dahil sa malakas at malamig na hangin na lumalapat sa aming mga balat. Paulit ko sinsambit sa utak ko ang mga katagang 'Patawad Panginoon.' Ibang klase ang nararamdaman ko ngayon, sobrang sarap at gaan. Iba ang tama ng mga salita nya.

Pero sa pag lipas ng panahon, bakit tila nawawala ang alab sa aking puso pag dating sa presensya nya? Bakit parang nawawala na ang kaligtasang aking hinahawakan, bakit tila hindi naman ako naligtas base sa aking ikinikilos? Naligtas nga ba ako?

>'<

A/N:

Ikaw kapatid, are you saved today? I hope so. Continue reading steliars marami pa akong ituturo ng sa gayon when we all get to heaven what a rejoicing that will be!

Have a blessed Friday morning Steliars! Start your morning by a prayer.