فى فيلا توفيق البحيرى
بالإسكندرية بالقرب فيلا اياد
فى غرفه آسيا فى صباح يوم جديد تستيقظ من النوم
اخدت دوش وصلت ولبست بنطلون اسود وبلوزه بيضه وجاكت خلد اسود قصير وكوتش اسود
وربطت شعرها ذيل حصان شيك
ونزلت وجدت ولديها يفطرون قالت بابتسامه
ومرح: صباح العسل على احلى أب وام فى الدنيا
توفيق بابتسامه: صباح النور ياحبيبتى
فريده بابتسامه: صباح النور ياقمرى
فريده بامر : اقعدى افطرى مافيش خروج من غير فطار
اسيا وهى تقترب منها وتقبلها وتقول برجاء: متأخره
مش هلحق
بليييز وركضدت الى الخارج
فريده بصراخ: يا بت خدى
توفيق بضحك : خليها مش هترجع ههههه دى عنيده زى وحده كده
فريده برفع حاجب: وهى مين دى الى عنيده وتعرفها
من فين وامتى واسمها ايه واي علاقتك بيها يلا اعترف
توفيق
فى نفسه بضحك : كل دى أسئله اجاوب عليها ازى
هههههههههههه علشان قولت كده اومال لو قولت انها هى العنيده دى هتعمل ايه
فريده بصراخ : مين اتكلم قول
مين دى
توفيق وبسرعه : والله العظيم انتى
هو انا عرفت حد غيرك
فريده بزعل : انا عنيده
وطلعت الى غرفتها
توفيق بحيره : انا مش عارف اعمل اي لو ماقولتش تقولى مين ولو قولت تزعل وتقولى انا مش عارف ايه
اعمل ايه بقا دلوقتى
( نسيبهم بقا علشان حكايتهم حكايه ههههه)
🌹🌹🌹
عند آسيا خرجت وركبت سيارتها وذهبت الى العمل
واتصلت بها تقى وهى تدخل المكتب
وهو ليس مكتبها بمفرضها واصديقائها بالعمل
لانها لم تتسبت بعد
وهم ميرا وساندى وايلين
وطبعا ليس صدفه طلبت اسيا من اياد هذا حتى لاتكون مع اشخاص لا تعرفهم تفضل ان تكون مع أصدقائها والباقى متوزعين على مناطق اخرى ومكاتب
كمان ان مروان ومحمد فى نفس المدريه ولكن فى مكتب اخر
اسيا برد : اهلا بالعروسه
تقى بصراخ: انا فايقلك يا ختى
انا الحقينى
اسيا بقلق: فى اي انطقى.
تقى بصراخ: الفرح بكرا وانتى لسه ما جتيش البلد
اسيا براحه وهى تجلس: الله يخربيتك هو دا الى مضايقك
خضتينى يا شيخه افتكرت الواد حسام رجع فى كلامه ولا حاجه
تقى عصبيه : اقفلى يا اسيا مش عايزه اشوف وشك
أنت تقرأ
من صغرى اعشقك
General Fictionهذه القصه تحكى عن فتاه إسمها ( آسيا) تحارب وتجازف لأجل تحقيق حلم ابها فى دخول كليه الشرطه وأثناء محاربته ترى حبيب طفولتها وفارس أحلامها والباقى أن شاء الله فى الروايه
