Love Me Like You Do (Dark Series #1)On going

Kabanata 1

Kabanta 1

Fool

Nagising nalamang ako sa sakit nang ulo. Napamulat ako sa isang puting kuwarto.

Akmang tatayo na sana ako para pumuntang Cr nang Na Realize kung hindi ko ito kuwarto.

My Room Theme Color are Gray.

Sigurado akong nakita ako ni daddy.At siya ang nag lagay sakin dito.

Siguro ay Sila na ang kumuha sakin.

I'm sure he will surely Scoulded again.

Nakita ko ang maletang dala dala ko sa malapit sa lamesa agad ko iyong kinuha at akmang aalis na sa kuwartong iyon.

Bubuksan ko na sana ang pintuan nang pumasok rito ang isang matangkad at Gwapong lalaki. Siguro isa ito sa tauhan ni daddy.

"Aalis ka na naman Kristina!?" Nagulat na lamang ako nang hawakan niya ako sa aking kamay.

"A-ah sino ka? Asan si daddy? Pano mo ako naki-"

"Wag na tayong mag lokohan Kristina! Asan ang Anak natin?!"

Halos lumuwa ang mata ko sa sinabi niya. Ni hindi ko nga siya kilala at panong nagkaanak kami?

"A-anong anak?"

"Asan siya? Asan ang anak-"

"Hindi kita kilala at wala akong alam tungkol gan sa pinagsasabi mo!" Ani ko saka tangal sa kamay niyang nakahawak sakin.

Sino ba tong lalaking ito.

"Sabihin mo na kung asan siya!"

" Sorry pero H-hindi ko alam iyan. Hindi kita kilala. At hindi ako ang sina-"

"Your still the same Kristina-"

"Im not the Kristina that you loved-" she cut my word again.

"I didn't lov- " pinutol nito ang sasabihin niya.

"Stop it kristina. Sa ngayon hindi na kita papakawalan hangat hindi mo naibibigay ang Anak ko! I waited to see you for 4 years tapos babalik ka na naman rito para lokohin mo ako!"

"Pano ba kita lolokohin kung ni minsan hindi kita maalala at ni hindi ko alam ang pangalan mo!"

"From Know on you will never free again. Unless you Let me see my child!" Kumalabog ang pinto sa pag alis nito.

Akmang lalapit na ako sa Pintuan ngunit hindi ko ito mabuksan! Dahil naka lock ito.

Napatulo nalamang ang luha ko. I Spect to be free after i runway to my Father! Tapos ito ang mangyayari! Makukulong na naman ako!

This time I sure he's mistaken or something.

Hangat kaylan ba ipagkakait ang kalayaan sakin.

Hindi ko ba deserve maging malaya?

Im human to! Im not really deserving!

Siguro tinadhana na akong makulong sa isang bahay habang buhay.

Napaupo na lamang ako sa sahig malapit sa may pintuan. At napayuko at umiyak nang walang ingay.

Napapaisip nalamang ako minsan. Sumpa ba akong makulong sa isang bahay?

Siguro nga isa akong sumpa.

Hindi ko alam kung anong nararamdaman ko ngayon. Pangisisi ba o Hirap.

Pero isa lamang ang alam kung anong nararamdaman ko ngayon,at iyon ang sakit.

Siguro sa ngayon aasa nalamang akong mahanapan ni daddy kahit papano. Dahil hindi ko kilala ang lalaking ito.

I need to Get Free at this fucking Prison hell!

Hindi ko na namalayan Nakatulog na ako sa kakaiyak. Nagising nalamang ako sakatok sa pintuan.

Inayos ko agad ang mukha kung may bakas na iyak.

I hate Crying!

"Ma'am Kristina kumain naraw po kayo." Ani nang Ginang sa labas naka damit nang pangkatulong. May hawak siyang pagkain sa dala niyang Trey.

"K-kilala niyo po ako?" Patanong kung sabi.

Nilapag niya sa maliit na lamesa roon saka sumagot.

"Opo. Kayo po ang asawa ni Sir Kristopher."

So kristopher is her name. And pano ko siya magiging asawa kung ni hindi nga ako makalabas nang bahay namin iyon pa kaya.

"K-kami?"

"Opo ma'am iyon po ang sabi sakin. Bago lang po kasi ako rito kaya hindi ko masyadong alam ang tungkol sainyo." Tanging tango nalamang ang sagot ko. Umalis na siya sa kuwarto.

Ilang sandali lang akong napatitig sa pagkain. Gutom na gutom na ako kaya naman napagpasyahan kung kumain.

Nilunok ko ang pride ko dahil sa gutom. I have no choice, but to eat.

Pagkatapos noon ay naligo na ako buti nalamang at may toyong damit ko kaya iyon ang sinuot ko.

Hindi ko alam ang gagawin ko kakaisip. Pano ba ako makakalaya dito?

I need to Think wisely. Sa ngayon ayaw kung magpadalos dalos sa desisyon ko.

Sa ngayon pagkalabas ko rito sa bahay na ito ay wala nang taong mag ko-kontrol sakin.

I will be free. If makatakas ako.

Ilang oras pa ay nagdilim na. Halos mabangot ako sa sobrang boring dahil sa pagkakakulong ko sa Kuwarto.

Kung sa bahay ako ni daddy hindi ganito! Hindi lang sa isang kuwarto umiikot ang buhay ko kundi sa buong bahay!

Ngunit itong Kristopher na ito ibang klase rin balak akong gawin talagang preso!

Tumingin ako sa terrace nasa third floor ako nang bahay na ito kaya naman mahihirapan ako tatakas.

Baliw nalamang siguro ang tatalon jan dahil sa sobrang taas.

"Kung iniisip mong tumalon jan. Wag muna ituloy." Napabaling ako kay Kristoper.

"Excuse me?" Maarte kung sabi.'I'm not Crazy!"

"Tss." Lumapit ito sakin. Hindi alam pero kaba ang nararamdaman ko sa bawat paglapit nito. "If you want to be free then give me my child."

"Bakit ba ang kulit mo!" Nilapit nito ang muka niya. Muntik nang magkalapit ang labi namin ngunit umilag ako.

"You're still that human. A convincing bitch that i know before." Galit nitong bulong sa tinga ko halos nakikiliti ako ngunit hindi ko pinaramdam.

"Hindi ako si Kristina- that my second name.  Im Zendaya."

"Hmm" bulong nito sa tinga ko na tila nang aakit." Keep on Pretending Baby. Make sure na hindi kita mahuhuli."

"Hindi talaga! Dahil hindi ako iyon! I im not Kristina! Hindi ako asawa mo! Hindi kita kilala! I hate you! Ni boong pangalan mo di ko alam!"sigaw ko rito.

"You want this give? Then i give it to you Baby." Walang paalam itong umalis. Dali dali akong sumunod at binato siya nang unan.

"Bakit ba hindi ka naniniwala sakin." Mangingiyak kung sabi. "I just want to be free!"

"You fooled me. You're  free before. Sinira mo kasalanan mo."

Halos manginig ako sagalit ko sakaniya. Gusto kung mag wala sa galit.

Napahiga na lamang ako doon sa kama at pinilit na matulog.

Sigurado akong hindi lang ito ang gagawin nang lalaking iyon sakit!

But one think for sure. I need to be friendly to him para makalaya na ako para matapos na ito.

_____________

Sorry sa maling English ko at Spelling. Feel free to Correct it without judgement. Thank you :)