note: กาวคือของดีย์
แจ็คสันซ้อมลาครอสตามปกติ แต่ทำไมวันนี้กลับไม่มีอารมณ์เล่นเลยนะไม่ฮึกเหิมอยากเอาชนะเจ้าบ้าสก็อตต์เลย ปล่อยให้ไอ้ไก่เปียกสไตล์ทำประตูไปสองสามครั้งแล้วด้วย
โค้ชตะโกนแหกปากโวยวายอยู่คนเดียวข้างสนามจนเพื่อนผิวสีของแจ็คสันใช้นิ้วอุดหูไปซ้อมไป
"เอ้ยยยยไอ้พวกบ้านี่!พวกแกมีแค่นี้หรือไง!!ถ้าไปแข่งกับไอ้โรงเรียนข้างๆมันจะชนะรึไง!ไอ้พวกตูดหมึกเอ้ย! ดูวิ่งเข้า! สไตล์ไอ้มันฝรั่งบดเอ้ย!"
แจ็คสันกระหืดกระหอบเหนื่อยง่ายมากขึ้น ขี้เกียจด้วย รอบเดือนของแจ็คสันไม่หมดง่ายๆบางทีก็ทำให้ปวดหนึบไปหมดทั้งตัว
"แจ็คสัน!! ระวัง!" เมื่อเขาหันขวับกลับไปมองไม้ลาครอสสองไม้ปลิวมากระแทกหน้าเขาเต็มๆ ไม่ทำให้เจ็บมากใช่ว่าไม่เจ็บเลย ความมึนตีตื้นขึ้นมาจนเขาต้องสะบัดหัวไล่ตบหน้าตัวเองซ้ำอีกครั้งแล้วครั้งเล่า ของเหลวสีดำขับออมาจากจมูกโด่งเป็นสันค่อยๆไหลลงมาช้าๆ สไตล์ผู้เห็นเหจุการ์ณไม่น่าเห็นตลอดกุมขมับนวดเบาๆตามตัวสก็อตต์มาแบกเขาไป
ของเหลวสีดำเรียกว่าเลือดก็ได้เพราะกลิ่นสนิมโชยฟุ้งมาไม่เป็นปัญหาของมนุษย์หมาป่าหรอก ทางฝั่งสไตล์ด้วยความไม่ชอบเลือดเขาไปนั่งโก่งคออ้วกจนหมดใส้หมดพุง
