i want your bite ♡ yeonbin

chapter 5: he remembers

[Hele şükür şahsıma gelen tehditlerden sonra Yeonjun'u fice dahil ettim :d bu bölüm biraz geçiş bölümü gibi oldu amk kusura bakmayın valla]
.
.
.

Soobin, ilk günü bittikten sonra hızla üniversiteden çıktı ve otobüsü bekleyeceği durağa gitti.

Kai ile buluşmaya karar vermişlerdi, bu yüzden gitmek için sabırsızlanıyordu.
Kısa bekleyişin ardından otobüs nihayet gelmişti. Otobüse bindikten sonra boş olan bir yere oturdu, genelde asla boş yer bulunmazdı fakat saat 2.45 olduğu için pek fazla insan yoktu.

Kai'yle buluşmak için anlaştıkları yere gelince otobüsten indi ve etrafına baktı, "Daha gelmedi sanırım" diye düşünüp etraftaki banklardan birine oturdu.

Kendi kendine yaklaşık on beş dakika bekledikten sonra telefonunu çıkartıp Kai'yi aradı.

"Ah! Soobin, ben bir aptalım. Aniden işim çıktığı için maalesef gelemiyorum. Özür dilerim, haber vermeyi unutmuşum" Kai hüzünlü bir tonda konuşunca Soobin karşı gelemedi.

"Sorun yok Hyuka, olabilir öyle şeyler"

"Gerçekten özür dilerim Soobin-ie! Telafi edeceğim~" Soobin güldü.

"Sorun yok dedim ya Kai"

"Pekala o zaman ben işime geri dönüyorum. Sonra görüşürüz!" Kai aramayı sonlandırdı ve telefonu bir kenara attı.

"Haber verdin sanıyordum?" Taehyung konuştu.

"Unutmuşum işte, zaten ikna etmesi kolay biri. Hiç sorgulamadı bile" Taehyung'a yaklaştı ve kollarını boynuna sardı "Şu an onun hakkında konuşmamız anlamsız" dudaklarını büzdü.

"Öyle, değil mi?" Kai'yi yatağa itti ve üstüne çıktı. Ardından dudaklarını birleştirdi ve uzunca öptü.

"Ondan kat be kat iyisin Taehyung-ah" tebessüm etti.

"Karşılaştırman bile saçmalık"

[Y/N: İhanet euhehuheehu]

⛓️

Soobin telefonundan otobüs durak saatlerini inceledi, onun binmesi gereken otobüsün gelmesine bayağı vardı. Aptal gibi beklemenin saçma olacağını düşünüp abisini aradı.

"Hyung~" abisinden bir şey isteyeceği zaman önce sevimli davranıp kalbini yumuşatması gerekirdi.

"Ne oldu Soobin? İşim var, biliyorsun"

"Hyung beni gelip alır mısın? Burada beklemek istemiyorum, çok sıcak ayrıca" sevimli bir şekilde konuştu.

"Bekle işte Soobin, ne olacak?" abisinin kaba konuşması karşısında somurttu.

"Abilik görevini yerine getir! Hadi ama al beni"

"Tamam tamam! Konum at gelip seni alacağım"

"Woah, en sevdiğim hyungum!"

"Bir tane var zaten" göz devirdi.

"Olabilir~"

"Boş konuşma, şimdi kapatıyorum. Hızlıca konumu atarsan iyi olur"

"Hay hay!" abisi aramayı sonlandırdıktan sonra Soobin konumu mesaj olarak attı ve beklemeye devam etti.

Üniversite bahçesinde olduğu gibi insanları süzmeye başladı.
Aynı şekilde devam ederken önüne düşen gölgeyle beraber kafasını kaldırdı. Kim olduğu güneş yüzünden o kadar belli olmuyordu.