*
jaebeom yavaşça yere çöküp sırtını soğuk duvara yasladı. başını ellerinin arasına aldı gözyaşları eşliğinde. çığlık atmamak için kendini zor tutuyordu. hıçkırdı. daha sesli ağlamaya başladı. ona sarılacak kimse yoktu.
tanrı, melekleriyle beraber jaebeom'u izliyordu. bugün onun sınav günüydü. tanrı, annesini lim jaebeom'dan acımasızca koparmıştı.
gözlem odasındaki birkaç melek ağladıklarını gizlemek için elleriyle ağızlarını kapatmışlardı. park jinyoung izleme odasının en arka köşesinde kollarını göğsünde birleştirmiş, dolu gözleriyle jaebeom'u izleyenlere eşlik ediyordu. burnunu çekti dalgınca. bir an, ona sarılmayı dilemişti. acısını biraz olsun azaltabilmeyi.
düşünceleri duydukları yüksek sesli duyuru yüzünden bölünmüştü. tanrı'nın sesiydi. "park jinyoung derhal odama."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
until morning comes | jjp'
Fanfictionpark jinyoung, o sabah lim jaebeom'un koruyucu meleği olmak için görevlendirildi. tek yapması gereken acı içindeki genç adamın yanında durmak ve ara sıra da olsa gözyaşlarını silmekti.
