ten

34 4 0
                                    

--

"Hindi ka ba papagalitan ng parents mo or kasama mo sa bahay? It's already 5:00 PM."

Mabagal akong umiling sa kanya at pinagpatuloy ang pagnood ko ng isang korean medical drama. Pinahiram nya ako ng oversized na tshirt and shorts, may dala-dala naman akong sariling undergarments from yesterday so dito na rin ako naligo.

"You sure? I'll just get some food, dito ka lang ah lock the doors." Sabi nito.

"Hey, can I use your playstation." Nakangiting sabi ko.

"Sure." Sabi nya at umalis na. Agad ko naman binuksan ang play station at namili sa apat nyang controller. I also picked a game to play.

The game went smoothly at may lagi akong napapatay na kalaban and I was so happy. Ang weird lang ng username ng napapatay ko it's 'GeoCodie' O' well baka iba lang yun.

Nagulat naman ako sa pag vibrate ng phone ko.

Geco:
Hey, where are you?

Allana:
Why?

Geco:
I asked you first, answer me.

Allana:
Paano kung ayaw ko?

Geco:
Fine I'll call.

Hindi na ako nakasagot ng mag-ring ang phone ko.

"Ano ba iyon? I'm playing you know?!"

"I'm asking you where are you? Manang Perla just texted me, akala nya kasama kita."

"And what the hell does she thinks that I'm with you?!"

"Seriously Allana? I don't okay, sagutin mo nalang kaya para matapos na. I'm also playing."

"Whatever, I'm at Marius' condo, okay?"

May sinabi sya sa kabilang linya na hindi ko narinig.

"What?"

"Nothing, Go home now, they're worried about you."

Ibinababa naman nya ang call, hindi manlang nag-paalam. Sila Manang naman they have my number but decided to text Geco, arghh.

"Ba't ka nakabusangot? Pumapangit ka." Panga-asar na sabi ni Marius na may dala-dalang isang bucket ng chicken joy.

"Heh! Manahimik na nga." Sabi ko. Dalawang oras ns rin ang lumipas ay hinatid na rin ako ni Marius pauwi.

-

"Manang Perla, I'm home!"

"Oh, ngayon ka lang 'nak? Naga-alala na kami sa iyo. Kumain ka na ba?" Sabi nito sa akin.

"Sorry Manang, nag-text po ako sa inyo kanina. Opo kumain na po ako." Ngiting sabi ko. Sinabi naman nyang hindi nya nabasa ang text ko sa kanya.

Umakyat naman ako at nakitang nakaupo sa sofa si Warren.

"Ang kalat mo naman Warren." Iritang sabi ko sa kanya.

"Sorry na, I'm finding an important paper kasi." Frustrate na sabi nito sa akin.

Andaming nakakalat na papel sa sahig.

This is not the LastTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon