" ေရာ႕ ဒါေလး လဲဝတ္လိုက္ "
" ........."
ကြၽန္မေပးေသာ ဂါဝန္ေလးကို ဝတ္လ်က္ သူမ အျပင္ျပန္ထြက္လာသည္ ။
ရယ္ခ်င္လြန္းသည့္ စိတ္ကို ေအာင့္အီးရန္
ကြၽန္မနႈတ္ခမ္းကို ကိုက္ထားရသည္ ။
သူမသည္ အရပ္ရွည္သည္ ။ ကြၽန္မေပးဝတ္ေသာ ဂါဝန္သည္ ကြၽန္မႏွင့္တိုင္း၍ ဝယ္ထားျခင္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သူမနွင့္ေတာ့ သိပ္ၾကည့္မေကာင္းလွ ။
ကြၽန္မဝတ္လွ်င္ ဒူးေအာက္ေရာက္ေသာ ထိုဂါဝန္အနားစသည္ သူမ ဝတ္ေသာအခါ သူမ၏ ေပါင္လည္ေလာက္တြင္ ဝဲေန၏။
ၿပံဳးစိစိျဖစ္ေနေသာ မ်က္နွာပိုးကို အရွိန္သတ္ရင္း ကြၽန္မကပင္ စကားစေျပာလိုက္သည္။
" မိုးတိတ္မွ ျပန္ေလ ။ အစ္မထီးက ဒီေန႔ပဲ ေပ်ာက္သြားတာ အိမ္မွာလည္း ထီးပိုမရွိဘူးရယ္ ။ "
သူမ ေခါင္းတစ္ခ်က္သာ ၿငိမ့္ျပကာ ကြၽန္မကုတင္ေပၚတြင္ ထိုင္လ်က္ ကြၽန္မ၏ စာအုပ္စင္ကို ေဝ့ဝဲၾကည့္ေနသည္ ။
ကြၽန္မသည္လည္း ေျပာေျပာဆိုဆိုႏွင့္ပင္ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ေဖ်ာ္ရန္ ျပင္ဆင္မိသည္။
မိုးမိလာခဲ့သျဖင့္ သူမ ခ်မ္းေနမည္မွာ အေသအခ်ာျဖစ္သည္ ။ ဒုတိယအႀကိမ္ေတြ႕ဆံုျခင္း၏ အေတြ႕အႀကံဳအရ
သူမ သည္ ေကာ္ဖီႀကိဳက္တတ္ပံုရသည္မွာ ေသခ်ာသည္ ။ ထိုဆိုင္တြင္ အျခားေသာ သစ္သီးေဖ်ာ္ရည္မ်ား ေသာက္စရာမ်ားကို မွာယူနိုင္ပါလ်က္
ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ကိုမွ သူမ မွာယူခဲ့သည္ မဟုတ္ပါလား ။
သို႔ေသာ္ ေကာ္ဖီနွင့္ ပတ္သတ္၍ မည္ကဲ့သို႔ အခ်ိဳးအစားကို သူမ ၾကိဳက္တတ္ေၾကာင္း ကြၽန္မ ေသခ်ာမသိ ။ ထိုဆိုင္တြင္ သူမ မွာယူေနစဥ္ကလည္း ကြၽန္မ၏ အေတြးမ်ားေနျခင္းေၾကာင့္ မၾကားလိုက္ေပ ။
ထို႔ေၾကာင့္ သူမကိုသာ ေမးရန္ ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္ ။
" ဘယ္လို ေကာ္ဖီ ........... "
ကြၽန္မ၏ စကားပင္မဆံုးခင္မွာပင္ သူမ၏ ကိုယ္နံ႕ကို နီးကပ္စြာတည္ရွိေနသကဲ့သို႔ ခံစားလာရၿပီး
မထင္မွတ္စြာ လက္တစ္စံုက ကြၽန္မခါးကို ေနာက္ေက်ာမွ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ဖက္လာသည္ ။
