အခုချိန်ထိစိတ်ကောက်နေတုန်းပဲစကားလဲတစ်ခွန်းမှမပြောဘူး
ကိုယ်ကသွားပြောတော့လဲ အဖက်တောင်မလုပ်ခံရဘူး...အလာတုန်းကတော့ဆူညံပွက်လောရိုက်နေတဲ့ကားလေးဟာလဲ
အပြန်ကျတော့တိတ်ဆိတ်လို့နေတယ် .......ကလေးကိုဘယ်လိုချောရမတုံး ကိုကလဲအဲ့လိုတစ်ခါမှမချော့ဘူးဖူး
ကဲလုပ်ကြပါအုံးပြောကြပါအုံး
လူကအစကတည်းကညစ်နေတာနော်ညစာမစားလိုက်ရလို့....'ကဲရောက်ပီကလေးရေ.....
ထတော့...အိမ်ထဲရောက်မှဆက်အိပ်....'ဘာမှမပြောဘဲနဲ့တစ်ချက်ပဲကြည့်ပီးအိမ်ထဲဝင်သွားတယ်
'ကလေးလေးမအိပ်နဲ့တော့လေ..
ညနေစောင်းပဲရောက်တော့မယ်..''သွားလားမခေါ်နဲ့.....'
'တကယ်မခေါ်ရဘူလား...
ကိုကိုကကလေးpizzaစားချင်လားဆိုပီးတော့
ဝယ်ကျွေးမလို့လာမေးတာကို....'လာမကိုင်နဲ့လို့ လာမခေါ်နဲ့လို့ဆိုပီး
အသံစွာစွာလေးမထွက်လာတော့ဘူး
ငြိမ်နေတယ်'မစားဘူးလား...ကိုကိုကသွားစားတော့မှာနော်'
'အားးးးးကလေးရာဘာလို့ပေါင်ကိုကိုက်တာတုန်းး
အားးးးနားလ်ုက်တာ'ဘာမှထက်မပြောလို့စ်တ်ကောက်ပြေသွားလို့ထင်မိပါတယ်
ပေါင်ကိုကုန်းကောက်တာနာလိုက်တာ အဲ..အကွင်းလိုက်ကြီး
ပေါင်မှာ'မအော်နဲ့...ပိတ်ထား..ပါးစပ်ကို....
အဲ့မျက်နှာလဲမပျက်နဲ့ရီနေ.....'အော်နာပါတယ်ဆိုရီနေရအုံးမှာလားကလေးရယ်...
စိတ်ထဲမှာပြန်ပြောနေပေမဲ့အပြင်မှာတော့ပြန်မပြောရဲပါ
တော်ကြာနေနောက်ပေါင်တစ်ဖက်ဆိုလမ်းတောင်လျှောက်နိုင်မှာ
မဟုတ်တော့ဘူး...နာလဲသည်းခံ မင်းပဲသူစိတ်ဆိုးအောင်လုပ်ထားပီး
သည်ခံ သည်းခံ....'သွားမယ်ထ....'
'ဟမ်..ဘယ်သွားမှာလဲ....'
'အတိတ်တွေဘာတွေချက်ချင်းကြီးမေ့သွားပီလား
ခင်များကြီးက....'
YOU ARE READING
Ko Ko' Baby
Romansaဒီficလေးcocoရဲ့ပထမဆုံးသောficလေးတစ်ခုပါနော် sweetတာပဲရေးမယ်roဆန်ဆန်လေးကြည့်နူးရမဲ့ ficလေးဆစ်ခုပါနော်အားပေးကြပါအုုံးရှင့်😘😘