Bölüm 10- Flash Bellek

134 17 1
                                    

Beste: Ama bu durumda biz de suç ortağı oluruz.

Miran: hayır hayır. Bakın ben zaten öleceğim en fazla bir senem var zaten! Söz veriyorum bütün suçu ben üstleneceğim size hiç bir şey olmayacak.

Mevsim: hocam biz bu okuldan çıkmak istiyoruz! İzin verin isteyenler gitsin

Miran: üzgünüm mevsim ortak bir karar vermeniz gerekiyor ya hepiniz Burada kalırsınız ya gidersiniz ama çıksanız bile sur çetesi çok yakında sizinde karşınıza çıkacak. Bu yüzden şu durumda bu okuldan çıkmak istemek en mantıksızı yine de karar sizin. Çıkmak istiyorsanız izin vereceğim sadece tek bir karar söyleyin bana.

Barış: Kabul burada kalacağım ben.

Burak: bende varım.

Reyyan: Bende.

Nil: bende kalıyorum hocam

Mevsim: arkadaşlar kafayı mı yediniz düne kadar çıkalım gidelim diyen sizdiniz şimdi kalmak mı istiyorsunuz!

Sıla: bende mevsimin tarafındayım burada kalmak istemiyorum.

Barış: Biz kalıyoruz isteyen gitsin!

Miran: Ortak bir karar vermeniz gerekiyor. Sadece iki kişi gidemez gitmek isterseniz hepiniz gideceksiniz.

Barış: Kalıyoruz hocam

Miran: Peki mevsim ve sıla o zaman size bir şey göstermek istiyorum belki fikrinizi değiştirir.

Miran hoca besteye yaklaşıp boynundaki kolyeyi vermesini nasılsın istedi.

Beste: Hocam kolyemi ne yapacaksınız ki?

Miran: göreceksin.

Miran bestenin kolyesini aldı yıldız şeklinde olan kolyeyi ikiye ayırması ile içinden bir flash bellek çıktı.

Beste: Hocam bu ne?

Miran belleği bilgisayarına takıp bütün öğrencilerin bakmasını istedi. Bir liste vardı. Ekibin üyelerinin isimleri yazıyordu kod adı avcı olan üyenin okullarından bir öğretmen olduğunu söyledi miran hoca.

Beste: Kolyeyi bana okul müdürü vermişti hocam taner hoca.

Miran: Kod adı avcı olan bu öğretmen taner hoca. Bu çetenin üyelerinden biri o.

Sayfayı değiştirdiğinde öğrenci isimlerinin yazılı olduğu bir kağıt çıktı. Neredeyse hemen hemen bütün sınıfın ismi vardı bu listede.

Miran: Aynısı size yapılacak çocuklar. Eğer burada kalmazsınız meleğin başına gelen sizinde başınıza gelecek.

Mevsim, Sıla: kalıyoruz hocam.

Miran: Güzel. Bu gece uyuyun sabah ne yapacağımızı anlatacağım.

Miran hoca sınıftan çıkınca Reyyan da peşinden geldi.

Miran: Bir şey mi oldu Reyyan?

Reyyan: hocam siz bütün bunları nereden biliyorsunuz.

Miran: orası bana kalsın.

Reyyan: Melekle konuştunuz mu peki yani size anlattığı şeyler var mı?

Miran: Yani evet. Bu süreçte ne kadar korktuysa ne kadar üzüldüyse anlattı bana. Ben yine de intihar etmesine engel olamadım...

- Flasback -

Melek: Hocam yemin ederim ben uyuşturucu kullanmıyorum montaj yapıp her yere yüklemişler

Miran: melek tamam ben sana inanıyorum. Lütfen ağlama.

Melek: babam kardeşim ve benim için gecesini gündüzüne katıp çalıştı ama ben ona layık bir evlat olamadım hocam çok utandırdım onu.

Miran: melek... Baban seninle gurur duyuyor her zaman da öyle olacak. Bırak onlar sana inanmasın. Sen suçsuz olduğunu biliyorsun.

Melek: hocam ben artık dayanamıyorum her yerde herkesin elinde o görüntüler var.

Miran: Amaçları seni köşeye sıkıştırmak izin verme buna.

Melek: Reyyan diye bir arkadaşım var benim. O da öyle demişti Ama ben onunla konuştum bu olaylardan sonra yanımda durursan seninle de dalga geçerler dedim onu kendimden uzaklaştırdım artık kimsem kalmadı miran hocam...

- Flasback son -

Reyyan: Bütün olanları anlatmasına rağmen engelleyemediğiniz için kendinize mi kızıyorsunuz?

Miran: Kendimi bu olayı araştırmaya mecbur hissettim diyelim. Bak Reyyan senin de kendi kötü hissettiğini biliyorum ama melek kendi anlattı o sana değer veriyordu. Gerçekten seviyordu seni olanların hiç biri senin suçun değil.

Reyyan: B-ben onun ölümüne sebep oldum

Miran: Hayır senin suçun değildi.

Reyyan: Evet benim suçumdu...

Miran: değildi melek seni çok seviyordu senin bir suçun yok.

Reyyan: benim yüzümden...

Reyyanın ağlamaya başladığını görünce sarıldı miran reyyana.

Miran: Kendini suçlamaktan vazgeçene kadar buradayız.

Girift [ReyMir] (TAMAMLANDI) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin