K I N A B U K A S A N
Hindi ko alam kung anong maligno ang sumapi sa akin at naisipan kung magtatakbo dito sa loob ng village.
Tch, sinasabi na nga ba eh may sarili talaga buhay ay katawan ko pakshet.
Hindi na ako tumakbo pa ulit naisipan kong maglakad nlng hanggang makapunta ako sa park dahil may mga upuan don at gusto ko nang magpahinga.Pero sa kamalas malasan nakita ko ang lalaking hindi ko inaasahan na makikita ko ngayon.
Pagminalas ka nga namn....iba ka talaga tadhana sarap mong palitan.
Hindi nya ako nakita kaya namn lakas loob akong naglakad sa harapan nya.
Tsk.wala paring pinagbago gwapo at nevermind.
Halos wala nang tao sa park maaga pa namn pero bakit ganon.Tiningnan ko ang relo ko at hindi na ako nagulat sa oras na nakita ko.
5:30 palang ay nagjojogging na ako its almost 7:20 am tsk.
Kaagad kinuha ang cellphone ko mula sa bulsa at maghanap ng kakainin through online.
"Ano ba pwede kong kainin mamaya, wala kaseng tagaluto pakshet." Pagkakausap ko sa sarili habang panay ang hanap ng pwedeng kainin.
"Hanggang ngayon ba ay hindi ka parin marunong magluto." Tawa tawang sabi ng isang pamilyar na boses.
Calix....
Para akong binombahan ng muli ko yung marinig ng malapitan hindi agad ako nakakilos.
Ako ba ang sinasabihan niya? Malamang ako nga ako lang namn ang nandito.
Dali dali akong lumingon sa likod ko at ayun nakita ko na naman ang ngiting maging sa pagtulog ko ay nasasaksihan ko napalunok ako ng magtama ang paningin namin.
"E-excuse me do i know you?."pilit ang tagong emosyon ko. Ewan ko kung saan ko nakuha ang tanong na yun pero yung agad ang nasa isip ko.
Great... ngayon kailangan ko magpanggap para dito.
Bahagya pa siyang nagulat at binigyan ako ng nanunuring tingin.
"S-sorry, its me Calix."
"Sorry but i dont know you." Inirapan ko sya at madaling tumayo ngunit nakakaisang hakbang palang ako ng hilain niya ako papalapit sa kanya at yun ang naging dahilan para mapahawak ako sa matipuno nyang katawan.
"Should i introduce my self again to you, IrishMint Alaire Gonźalez."nakangisi niyang anya dahilan para kumabog ng malakas ang dibdib ko buong pwersa ko syang tinulak at nagpaubaya namn sya.
Masamang tingin ang pinukol ko sa kanya at dali daling tumalikod.
Damn, why i have to feel this, nasasaktan parin ako.
Pagkauwi ko ng bahay ay agad akong naligo, pagkatapos ay kinain ang inorder ko. Pagkatapos ay napag desisiyunan kong kunin ang loptop at tinangnan ang mga pwede pang idagdag sa Botique ko.
6:30 pm na ng tumingin ako sa wallclock sa kwarto ko at napako ang paningin ko sa Bar na nakasulat.
Wala naman akong gagawin bukas.
Agad akong nag ayos at pumara ng taxi sa labas.
Mini dress , two inches high heels
And a light makeup with some accessories.
Nang makarating ako ay masyado nang maingay ang lahat dapat pala ay may kasama ako kahit papano dahil ang dami ditong tao.
Agad akong nagorder sa bartender. Masyadong maganda ang ayos ko kaya hindi ko kailangan magdrama.
BINABASA MO ANG
Just Like Before
Ficción General-i hope we can be just like before. You and me. Just you and me. But this are the reality, I'm saying goodbye not because I don't love you anymore. I'm saying goodbye because I do love you and it's the best choice for the both of us.
