İstanbul'a ilk gittiğimizde annemi görebileceğimi düşündüm ama daha sonra Hasan bana eğer o beni görürse görevin tehlikeye girebilceğini söyledi.İstanbul'a geldiğimizde hiçbir sorun yaşamadık ama herkes memleketini özlemişti.Daha doğrusu ülkesini.Hasan'ın arkadaşının hala kim olduğunu bilmiyorduk.İstanbul çok büyük bir şehirdi ama eğer buraya psikolojik sorunları olan bir kralın kapsülü gömülüyse artık iş bitti demektir.
Bir gün bir kabus gördüm biri beni çağırıyordu ben sesin nerden geldiğini bilmiyordum ve haraket etmedim ama bir anda annemin sesini duydum ona doğru koşdum ve 'anne nerdesin' diye bağırdım.Uyandığımda otelimizdeki yan odadaydım.Yine karşımda tanımadığım bir adam vardı.Sanki daha önce tanıyor gibiydim.Hasan'ı görünce içim rahatladı.
-Hasan,bu adamda kim?
-Bu adam bizim korumamız biz ona kısaca 'Türk hulk' diyoruz.
-açıkçası ben bu tabirden çok hoşlanıyorum,sizin korumanızım ve dev gibiyim.
-Evet bencede tabir çok yakışmış dedim.
-Başka benden sakladığınız elemanlarımız var mı?
Belki vardır,belki yoktur.
-Yine bir ikileme.
İstanbul'da aradığımız kapsül kız kulesindeymiş.Biz kız kulesine gittiğimizde havanın yağmurlu olması bizi hayal kırıklığına uğrattı.Ama görevimizi yaptık artık öbür göreve geçebilirdik ama yapmam gereken sevdiğim kızı son bi kere görmekti.
Okula gittim ama bu bi icat vücudum otelde zihnim okulda.Onu gördüm her zamanki gibi çok güzeldi.Sonra bi baktım ki bir erkeğe sarılıyordu.
Artık depresyondaydım.Müdahale etmek istiyordum ama dediğim gibi bu bir teknoloji.Sanırım görevden ayrılıcaktım.
