Normal bir kış günüydü. Annemle salonda televizyon izliyorduk. Telefonum çaldığında Gökçenin aradığını gördüm.Gökçe benim küçük kardeşimdi. Aslında aramızda 3 yaş vardı ama yine de bana karşı saygılıydı. Aramayı açtığımda beklemediğim bir ses duydum. ''Siz hastanın ablası olmalısınız.Kardeşiniz yüksek bir yerden düştüğü için GATA'ya kaldırıldı (Gülhane Askeri Tıp Akademisi ).Aile üyelerini alıp gelmeniz gerekiyor.Hastanın durumu kritik.'' O an donup kalmıştım. Gökçenin şakalarından biri olabilirdi. Ama bunu bana değil anneme veya babama yapardı. Biz...biz iyi anlaşırdık.Annemin sesi beni kendime getirmişti.''Arya ? Neyin var ? Kimmiş arayan?'' ''Anne... Gökçe...hastane...'' telefonda ki kadın lafımı bölerek ''Hanımefendi orda mısınız?'' demişti. Annem üzerime doğru geldi ve telefonu elimden aldı. Hareket edemiyordum. Yer oynuyordu sanki.Gözlerim karardığında bir yere tutunmayı başarabilmiştim. Annem telefonla konuştu ve kapattı.Söyleyeceği şeylerden çok korkuyordum.Ama bana bişey demeden evden çıkıp gitti.Arkasından koştum ve arabaya bindim. Yol boyunca konuşmadık. Tek kelime bile etmedi. Bende etmedim. Hastaneye vardığımızda koşarak kardeşim hakkında bilgi aldık. Durumu ağırdı.Çok ağırdı.Korkuyordum.Burda daha fazla durmak istemiyordum.Koşarak çıktım hastaneden. Koşmaya bir süre devam ettim. Ne kadar gittim bilmiyorum ama ayaklarım şişmişti.Ağlıyordum.Etrafımdaki insanlar bana bakıyordu ama bu umurumda değildi. 3 saat boyunca kendi başıma kaldım. En son annemi aramak için yeterli cesareti topladım ve rehberden ismini buldum. Telefon açıldığında ilk söylediğim şey ''Gökçenin durumu nasıl?'' olmuştu. Annem birden hıçkırarak ağlamaya başlamıştı. Anlamıştım. Bende ağlıyordum. Yine.Annemin kesik sesi kulaklarımı doldurdu ''O...başaramadı. Kurtulamadı.'' bunu dedikten sonra sadece ağlama sesi duydum.Ve telefonu kapattım. Gerçekten kafamı dağıtmam gerekiyordu. Gözlerim kızarık ve şişmişti ağlamaktan.Eve gitmeyi düşünmüyordum....
Ve ilk defa o gün başladı her şey. Tam 5ay önce.Ben Arya. Kardeşimin intikamını alacağım.
Merhaba ^^ önceki hikayemi sildim çünkü olaydan koptum ve bende en en en yakın arkadaşımla bunu yazmaya başladım. 2. hikayem olacak eğer destek verirseniz çok seviniriz. Yazdığım arkadaşım stayoutofjail zaten bölüm ona ithaf edildi. Okuyan okumayan, seven sevmeyen herkese teşekkürler ^^ Bu arada Multimedia:Gökçe
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sanırım Sarhoşsun
Teen Fiction''Kardeşimi elimden aldılar. Onu orda çaresiz bir şekilde bırakıp gittiler. Ve ben hiçbir şey yapamadım.'' bunları söylerken gözlerim yanmaya başlamıştı ama kendimi tutmayı başarıyordum. Bana her zaman destek olacak el belimden tutup kendine çekti.'...
