Sanırım Sarhoşsun

Bölüm 3- Ayrılık.

Multimedia:Burak

Okula yaklaşırken ağzımdaki karanfil tadını geçirmek için cips aldım.Yiyerek okula doğru yürüdüm. Okulun bahçesine girdiğimde Toprakla göz göze geldik.Ellerini yumruk yapmış bana bakıyordu.Teneffüse daha yarım saat vardı , ama ben onunla karışlaşmıştım.Toprağı görmemezlikten gelip içerideki kantine doğru yürümeye başladım.Arkamdan geldiğini tahmin  edebiliyordum.Adımlarımı hızlandırdım ve kantine girip bir yere oturdum.Çikolata alıp karşıma oturduktan sonra bir tane çikolatayı benim önüme doğru attı. Soğuk  bir sesle ''İstemem.'' dedim.Aynı soğukluk ve ciddiyetle ''Dün gece neredeydin Arya?'' diye sordu.Dün geceyle ilgili bir şey hatırlamıyordum.Bu yüzden ''Mineyle takıldık'' diye geçiştirdim.

''Gecenin bir vakti Mineyle tek başınıza ne işiniz var lan?!'' bunu söylerken ellerini daha fazla sıkmıştı ve bağırıyordu.

''Bağırma bana Toprak.Kafamı dağıtmaya ihtiyacım vardı.''

''Kafana dağıtacaksan benimle dağıtacağını sana kaç defa söyledim.Ama sen Arya, benim dediğim bir boku umursamıyorsun!'' sesi öncekine göre çok daha fazla çıkmıştı.Korkmaya başlamıştım çünkü dün gece ne yaptığım hakkında en ufak bir fikrim yoktu.Bir süre sustum.Yine konuşmaya başladı ve ''Arya bak,sana gerçekten değer verdim.Her zaman yanında oldum Ne istersen yaptım. Ama sen sana destek oldukça değiştin.Hiç bir boku umursamıyorsun.Buna bende dahilim.Sıkıldım artık senin bu tavırlarından.Senin için ailemi karşıma aldım lan.Peki neden? Çünkü senin farklı olduğunu düşündüm. Zeki, masum, aklı başında...yanılmışım.Böyle devam etmek yerine ayrılmak en iyi seçim.''dedi.Gözlerinin içine bakıyordum . Beynim durdu. Hiçbir şey düşünemiyordum.Cevap veremedim.O sırada zil çaldı.Benden bir cevap bekliyordu.Ben de cevap vermek istiyordum ama tek kelime edemedim.Gözlerimi onun gözlerine kenetleyip ayağa kalktım. Oda benim gözlerimin içine bakıyordu.Arkamı döndüm ve yürümeye başladım.Arkamdan gelip sarılmasını, özür dilemesini bekliyordum.Ama gelmedi. Haklıydı,suçlu olan bendim.Gözlerim yanıyordu.Ağlamamak için kendimle savaştım.Onu kaybetmek istemiyordum ama kaybetmiştim.Adımı duymamla kafamı kaldırdım.Mine bağırarak bana doğru koşuyordu. ''Aryaaa, naber güzelim gittin birden?'' En yakın arkadaşımı görünce kendimi tutamadım ve ağlamaya başladım.Mine olduğum yere eğilip ''Noldu lan sana?'' diye sordu.

''Toprak....Toprak benden ayrıldı.'' derken sesim çok titrek çıkmıştı. Bunu sevmiyordum çünkü o günde böyle çıkmıştı.Bunu düşününce daha fazla ağlamaya başladım.''Hay ben onun gelmişini... neyse. Girmiyoruz derse falan. Bende havamda değilim zaten.Size mi bize mi?'' diye sordu. ''Bize geçelim.''

Bu kızı gerçekten seviyordum. Ciddi anlamda beni tanıyordu ve anlıyordu.Yolda ''Bu gece napıyoruz?'' ''Şurda parti varmış kesin gitmeliyiz.'' gibi şeyler söyledi. Ama hepsine olumsuz yanıt verdim.Bir süre kendimi toplamam gerekiyordu. Toprakla olanlar gerçekten beni sarsmıştı. Eve geldiğimizde ''Hadi ben çok acıktım pizza söyleyelim.'' dedi. Gerçekten bende acıkmıştım. Bu yüzden ''Tamam sen hallet ben odamdayım.'' diyerek odama geçtim.İlk işim tumblra girmek oldu. 2 gündür boşlamıştım.Mesaj geldiğini görünce hemen açtım. Gelen mesaj Poyrazdandı.Bu çocukla aynı şehirde yaşıyorduk ama henüz buluşmamıştık. Saçları uzundu.Yaşını benden saklıyordu ama kesinlikle büyüktü.  En az 20 vardır bence. Mine yanıma gelince ''Ne oldu dalmışsın yine?'' dedi. O ana kadar daldığımın farkında değildim. Toparlanıp ''Poyraz telefon numarasını vermişte onu düşünüyodum.'' dedim.Tam ağzını açmıştı ki kapı çaldı. ''Pizza gelmiştir alıyorum ben.Konuşucaz bu konuyu güzelim.'' derken sırıtıyordu. Ama normal bir sırıtma değildi bu.İmalı bir sırıtmaydı. Evet kesinlikle öyleydi.

Merhaba arkadaşlar ^^ Her gün bölüm yazmaya çalışıyoruz. Umarım böyle devam eder. Oylarınızı eksik etmeyin lütfen sizi seviyoruz :*