❛ REMINISCE

098

august 14 : thursday
7:37 pm

meanwhile...

ryujin ran. she ran and ran until her feet were on fire, but she didn't stop. patuloy lang siyang tumakbo kahit na nagsimula ng umulan at hindi niya alam kung saan na siya pumpunta. gusto lang niyang mapag-isa ngayon at ilabas ang lahat ng kanyang naradamdaman.

dinala siya ng kanyang mga paa sa isang parke. madilim na ang paligid, at kasabay ng malakas na ulan na bumabasa sa kanya ay wala ng mga tao. nag-iisa siya.

hinihingal siya ng makarating dito kaya hinabol muna niya ang kanyang hininga. once her breathing was stable, huminga siya ng malalim at sumigaw,

"BAKIT?! BAKIT BA LAGI NA LANG 'TO SA AKIN NANGYARI?!"

naiinis siya sa kanyang sarili. how could she kiss yeonjun behind yeonjun's back? bakit ba sya humalik pabalik? mahal pa ba nya si yeonjun? no! hindi 'yon pwede mangyari. she loves beomgyu now! sya lang nagmahal sa kanya ng totoo, pero bakit nya hinalikan si yeonjun?

the thoughts in her head was getting louder and louder until they covered the sound of rain. naririndi na si ryujin sa mga tanong sa kanyang ulo at kasabay pa na wala siyang maisagot sa mga tanong na iyon kaya niya tinakluban ang kanyang mga tainga, in hopes in getting the thoughts to stop.

"hindi ko alam!"

"ryujin?"

tawag ng isang boses na kilalang-kilala niya. nakaramdam siya ng kamay sa kanyang balikat, pero agad niyang hinarap ang binata at tinanggal ang kamay niya.

"anong ginawa mo dito?! paano mo 'ko nahanap dito?!" sigaw ni ryujin at mukhang nagulat ang kanyang kinakausap. "i just-" humakbang siya papalapit sa dalaga. "don't go near me!" banta ni ryujin.

sa oras na iyon, parehas na silang nababasa ng ulan.

"ryu? ano bang nangyayari? bakit nandito ka sa labas habang umuulan? bakit ka ba nagkakaganto?"

"kasalanan mo 'tong lahat yeonjun! ikaw ang may gawa nito!"

mas lalong naguluhan ang binata. hindi niya maintindihan kung bakit ang dalaga ay galit na umiiyak at kung bakit kasalanan niya ang lahat.

"anong ginawa ko?"

tumungin sa kanya ang dalaga, ang kanyang nga matang patuloy na umiiyak ay may naghahalong sakit, galit at lungkot.

"beomgyu found out. i don't how how, but he did. and guess what? wala na kami. he broke up with me at the day of our first anniversary!"

natahimik silang dalawa pagkatapos noon pero ramdam ang tensyon sa kanilang dalawa.

"ryujin, i'm sorry-"

"no! i don't want to hear your apologies! why did you even kiss me back at jeju?! hindi mo ba inisip na pwede 'tong mangyari?! did you even think that about the consequences?!"

"ryu. let me explain-"

"hindi pa ba sapat 'yong ginawa mo sa akin? are you still not satisfied about the all those times that you hurt me?! bakit ba hindi mo maintindihah na hindi na kita maha-"

"then why did you kiss me back?!"

si ryujin naman ang hindi makapagsalita ngayon at tumigil ang kanyang mga luha.

"if you don't love me anymore, then why did you kiss back? kung bakit hindi mo na 'ko mahal, bakit hinayaan mo na mangyari 'yon?! pwede mo 'kong sampalin o tulakin pero pinagpatuloy mo! kung mahal na mahal mo sya bakit mo rin ako hinalikan?!"