100 Ways to Get Fortunato (Complete)

06

I stopped walking when I saw the guy I met earlier. He is walking towards us with a smirk on his face. Napansin din ni Gian ang pagtigil ko kaya't napalingon siya sa akin. He passed by us and I felt an extraordinary aura. I looked back and saw him walking away with his hands in his pocket.

"Why? Don't tell me siya ang nagsabi sa'yo about sa future?" Gian asked while looking at the guy, away from us.

"Zero the future teller. Insane." He said and began walking.

"Kilala mo s'ya?" I asked and followed him.

"Oo, pinapasakit niya ang ulo ng council especially Dion." He said while looking in the way. "Don't believe that dumb head, he tell things to anyone."

Zero the future teller...

"Really?" I asked in a low tone.

"Oo," Sambit niyang walang emosyon.

Napatingala ako sa langit ng may pumatak na ulan. Nagulat ako ng hilahin niya ang kamay ko. I looked at Gian's hand that is holding mine. We are running under the rain while holding hands, which made me smiled.

"Baliw ka ba?" Tanong niyang umiiling habang pinapagpag ng kanyang kanang kamay ang balikat niyang nabasa, agad naman niyang binitawan ang kamay ko ng mapansin niyang hawak niya pa rin, my smile faded.

Nakasilong na kami ngayon sa labas ng isang shop na sarado. May payong naman ako pero hindi ko ilalabas, sana may payong si Gian. Binuksan niya ang kanyang bag at naglabas ng isang black foldable umbrella. I grinned.

He unfolded his umbrella and looked at me. "May payong ka ba? Halatang wala." He hissed.

I pursed my lips and bite the insides of cheeks to stop myself from smiling. Bingo.

"Let's go," Sambit niya at inakbayan ako.

Hindi ko mapigilan ang hindi nguniti, sobrang lapit namin sa isa't isa. Naamoy ko ang pabango niya na humalo na sa pag-ihip ng hangin. I can feel my heart beating so fast and I can feel wild butterflies inside my stomach.

Ah, this guy.

Nagsimula kaming maglakad at bawat hakbang ay para akong lumulutang sa alapaap nakakapanlambot ng tuhod ang pangyayari na ito at nagwawala ang puso ko.

"Don't speculate. We will get soaked if there is a space between us."

Oh crap. My hopes drop at what he said. Still, I am under an umbrella with him. It is enough to make me kilig! I mean look how delicate he holds me.

"Florence," He said.

Napatingin ako sa kanya. Sa sobrang tangkad niya nakatingala tuloy ako sa kanya. Diretso siyang nakatingin sa daan habang ako pinagmamasdan siya.

"Oh?"

"You remind me of my dog,"

Napawi ang aking ngiti sa kanyang sinabi. I hit his abdomen at akmang aalis na sana sa tabi niya ngunit mas hinigpitan niya ang kapit niya sa akin.

"Arf?" I muttered.

He chuckled at what I said. I repeated saying 'arf' until he told me to stop. I tried to stop myself from smiling.

"Do you like someone?" I asked.

"Saan naman nang galing 'yan?"

"Wala natanong ko lang, kasi ang lakas mo tumanggi sa akin." Sambit ko.

"Ano sa tingin mo?" Tanong niya.

"Well, wala ka naman tinatanggap sa nagco-confess sayo—" Napatigil ako sa pagsasalita.