[ EMANET ] ~ [ FİNAL ]

' 1. Bölüm - Emanet '

Merhaba millet! Size hikayeme başlamadan önce ufak bir duyuru yapmak istedim. Hikayenin ana karakterleri Kaan Çağlayan [ İlker Kaleli ] ve Barış Acar [ Barış Arduç ] Karşınızda fotoğrafları..

Kaan Çağlayan

- 26 Yaşındadır.
- 1.67 Metre boyunda.

Barış Acar

- 28 Yaşındadır.
- 1.86 Metre Boyunda.

« Sabahın ilk ışıklarıyla uyandım. Eşya taşıma sesleri geliyordu. Yatağımdan kalkıp camdan dışarı baktım. Bir adamın elinde büyük bir koli vardı ve karşı evde ki villaya taşınıyordu. Camdan dışarı bakmayı kesip üstümü değiştirmek için dolabımı açtım ve bir gömlek çıkarıp üstüme giydim. Ardından bir pantolon çıkarıp giydim. Telefonumu şarjdan çıkarıp cebime koydum. Tekrar camdan dışarı baktım. Taşınacak olan adam eşyaları taşımakta zorlanıyordu. Yardıma gitsem iyi olacaktı. Aşağı kata inip kapıya çıktım. Ayakkabımı giyip bahçeden çıktım. Karşı villaya baktım. Saçımı düzelterek adamın yanına gittim. Tam yeni bir koli alacaktı ki

Barış : Yardım etme mi ister misiniz?

Kaan : Sey..olur.

Barış : Tamam bu ağır gibi bunu siz almayın ben alırım.

Kaan : Tesekkür ederim.

Adam Türkçe'yi düzgün konuşamıyordu. Ağır olan kutuyu alıp villanın içine girdim. Kapı açıktı. Kapının önüne bırakıp geri döndüm. Adam bir koli ile daha geliyordu ki ağır olduğunu yüz ifadesinden anladım.

Barış : Tamam ben alırım onu da.

Kaan : Ben alirim. Gerek yok. Tesekkür ederim.

Barış : Peki.

Arabaya geri dönmüştüm. Son 2 koli kalmıştı. Birisi küçüktü. Büyük olan koliyi aldım ve küçük olan koliyi büyük olan koliye koydum. Kolileri alıp eve geri döndüm. Koridora koymuştum. Adamla göz göze geldim.

Barış : Hepsi bu kadarmış.

Kaan : Sey, Kaan ben.

Barış : Barış.

Kaan : Yardim için tesekkür ederim.

Barış : İstersen eşyaları dizmende yardım edebilirim.

Kaan : Zakkum olmasa size.

Barış : Zakkum mu?

Kaan : Benim Türkce'm pek iyi degilde kusuruma bakmayin.

Barış : Zahmet diyecektin sanırım.

Kaan : Evet, evet!

Kaan'ın yüzünde bir gülümseme oldu.

Barış : Zahmet olmaz canım. Yardım edeyim ben.

Kaan : Cok tesekkür ederim.

Aradan 1 saat geçmişti. Evi düzenlemiştik.

Kaan : Ac misin?

Barış : Ne hazırlayacaksın?

Kaan : Birsey hazirlayamam ki. Evde birsey yok.

Güldük.

Barış : Lahmacun yer misin?

Kaan : Kiymali pide mi?

Barış : Hiç mi duymadın?

Kaan : Duymusumdur herhalde.

Barış : O zaman 2'şer Lahmacun söylüyorum bize. İçecek?

Kaan : Kola lütfen.

Barış : Pekâlâ

4 Lahmacun, bir kola ve bir ayran sipariş etmiştim. Geldiğinde Kaan'a bir dürüm hazırlayıp verdim.

Kaan : Kendim yapabilirdim ama tesekkür ederim.

Tebessüm ettim. Kendime de bir dürüm yaparak yemeye başladım. Kaan kolayı açıp içmeye başladı.

Yemeklerimizi yedikten sonra oturduğum koltuktan kalkıp ellerimi peçete ile sildim.

Kaan : Gidiyor musun?

Barış : Evet.

Kaan : Hersey icin tesekkürler.

Barış : Ne demek? Benim evimde şu karşıda ev. Herhangi bir sıkıntın olursa yardım isteyebilirsin.

Kaan : Tesekkürler.

Beni kapıya kadar çıkarttı. Evime geri döndüm.

10:45 -

Uyumak için hazırlanmıştımki kapı çaldı. Üstümde birşey yoktu. Altımda ise eşofmanım vardı. Üstümde birşey olduğu aklıma gelmemişti ve direk aşağıya gidip açtım. Karşımda Kaan vardı.

Kaan : S-Selam.
Vücuduma bir göz atmıştı. Üstümün çıplak olduğunu hatırlayıp paniklemiştim.

Barış : S-Selam.

Kaan : Benim evimde elektrik yok. Yardim edebilir misin?

Barış : Tâbi ama şey ilk önce bir şey giyeyim.

Kaan : Peki.

Birşey giymek için üst kata çıktım. Kaan'ı gülme sesleri geliyordu. Utanarak üstüme birşey giydim. Kapıya tekrar çıktım ve ayakkabımı giyip kapıyı kapattım. Eyvah! Anahtar içeride kalmıştı.

Barış : Eyvah!

Kaan : Pardon?

Barış : Anahtar içeride kaldı.

Kaan : Ooops. Sey bende kalirsin. Tabi istersen.

Barış : Ertesi gün çilingirci çağırırım ben. Hadi gel senin şu elektriği çözelim.

Kaan : T-Tamam.

Beraber Kaan'ın evine gitmiştik.

Kaan : Normalde elektriki açmayı bilirim de sey sigortanın yerini bilmiyorum.

Barış : Yok önemli değil. Elektrik geldi işte.

Kaan : Arka oda bir yatak daha var istersen orada uyu?

Barış : Kanepede uyurum ben ya.

Kaan : Lütfen israr ediyorum.

Barış : Eh, madem "israr" ediyorsun...

Kaan : Anlamadim.

Barış : Yok birşey.

Kaan bana odaya göstermişti.

Kaan : İyi geceler.

Barış : Sanada.