[ EMANET ] ~ [ FİNAL ]

'3.Bölüm - Emanet'

Gözlerimi açtığımda Barış'ın yatağındaydım. Çığlık atarak Barışı da uyandırdım.

"Ne isin var burada!"

Yastığı alıp Barış'a vurmaya başladım. 2-3 kez vurduktan sonra Barış yastığı tutup kenara koydu.

"Dur! Dur! Sen dün sarhoştun falan işte."

"Sarhoştum diye beni yatağa mi attin!? Sapık!"

Yataktan kalktığımda üstüm çıplaktı. Barış'da çıplaktı. Utanarak battaniyeyi alıp üstüme örttüm. Barış da kendisini örtmek için alıyordu. İkimizde çekiştirdiğimizden yatağın üstüne düşmüştük. Barışı itip battaniyeyi aldım. O da yastıkla üstünü örtmüştü.

"Ne oldugunu düzgünce anlat!" Bir yandan Barış'a bağırırken bir yandan da utancımdan kızarmıştım.

"Ya dur şapşal! Sen dün sarhoştun ve benim üstüme yürüdün..."

"Sonra?"

"Seviştik."

"Yuuh!"

"Ee ama öyle oldu."

"Kiyafetlerim nerede? Gidiyorum ben."

"Hem suçlusun hemde çok tatlısın."

Kızardım. "Pardon da ben niye sucluyum?"

"Çünkü beni tahrik eden sendin. Ayrıca dün biz sevgili olduk be!"

"Ya of Baris."

Kıyafetlerimi yerde gördüm.

"Arkani dön! Üstümü değiştiricegim."

Arkasını dönmüştü battaniyeyi üstümden atıp üstümü değiştirdim. Cidden ben sarhoş muydum? Yani sevgili mi olmuştuk?

"Biz simdi sevgili mi olduk?"

"İstersen yani ama sen dün gece öyle diyordun."

Barış'ın yanına gidip ayak parmaklarımın üstüne çıkıp dudağına öpücük koydum. Yastık ayağıma düşmüştü. Kendimi geri attım.

"Suan biraz fazla ciplaksin sanki?"

"Tabi, ben üstümü değiştireyim."

"Zahmet olacak?"

"Hıı."

Barış üstünü giydikten sonra yanıma geldi.

"Ben şirkete gideceğim. Sen ne yapacaksın?"

"Bende geleyim mi?"

"Ne yapacaksın ki? Sıkılırsın."

"Artik sevgili degil miyiz? Yanında olmak istiyorum."

"Kıyamam sana gel madem."

"Yalniz sey.."

"Ney?"

"Bana kiz gibi davranma."

"Ben sana sevgilim gibi davranıyorum."

"Gidelim mi Baris?"

"Hadi bakalım."