SÖZ VERDİ PAPATYA

97 11 0
                                    


Durmadan yürüdü Papatya, etrafına bakındı nereye gidecekti? Bir çıkmaz yoldu sanki onun için, kaybolmuştu?
Bul beni anne.
Bir kedinin sırt üstü inlediğini gördü,telaşlandı. Kedilere fobisi vardı küçükken yaşadığı bir hadise yüzünden.
Lakin bu kediyi öylece bırakmazdı.  Papatya, kalbi fazla masum ve insani duygularını asla kaybetmemişti.

Etrafına bakındı bir çeşme vardı akıntı yapıyordu. Hızlıca oraya koştu etrafına suyu koyabileceği bir kap yoktu. Kedinin iniltileri arttıkça avcunu akıntının altında tutup suyun avucuna dolmasını bekledi.

Kedi son iniltilerini bırakıyordu belki de. Avucuna su dolunca hızlı hareket edip elini kedinin karnına sarıp yüz üstü çevirdi ve suyu ağzına götürüp içmesini sağladı.

Kedi büyük bir susama ile suyu bitirdi. Sarsak bir şekilde kediyi olduğu yere bıraktı.

Kedinin ayaklanıp kendine geldiğini gördü. Derin nefes alıp verdi. Gülümsedi Papatya.

Korkularım var dedi Papatya.Hiç bitmedi. Bazen terk edilme korkusu, bazense mutsuzluk. En korktuğum mutsuz olmak, dedi. İnsanlar birbirini kırmaktan çekinmiyorlar artık. Beni de kırarlarsa?
Anne sen beni asla kırmadım. Ama insanlar böyle değil. Bak anne kızın büyüdü.

Artık sokak lambaları ona huzur vermiyor. Çünkü sokak lambaları karanlık sokaklardaki tehlikeyi gizleyemiyor artık.
Gülümsedi Papatya, öğrenmişti herşeye rağmen gülümsemeyi. Anne sana söz veriyorum mutsuz olmayacağım. Papatya sözü"

Eğer yıpratılmış bir çiçek olsaydık suya özlem duyardık lakin sesimizi duyurmak zor olurdu. Eğer bir uçurtma olsaydık uçmaktan yorulup bulutların üzerinde  takılıp uyuya kalırdık. Çünkü ait olduğumuz yerler bizi biz yapan veyahut bizi olduğumuz yere zorunlu kılan şeylerdir.

Çok fazla sevdik kuşları,lakin onlar bizi üzmedi. Çok fazla sevdik denizleri ,lakin onlar bizi hiç üzmedi. Çok sevdik pamuk şekerlerini, onlar hep çocukları mutlu etti. Çocukları sevdik mesela, onlar hep masum kaldılar,onlar hep mutlu oldular,onlar hep oyun oynadılar. Onlara ne ki bizim sorunlarımızdan? Neden masum kalmalarına izin vermiyoruz?

Anlayamıyoruz onlar pamuk şekeri için yaşıyorlar. Her pamuk şekeri bir mutluluk. Anlatamıyoruz.

Papatya söz verdi asla mutsuz olmayacak.
Papatya sözünde dururdu"

AŞIK PAPATYAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin