You know my name not my story

Hoofdstuk 10:

Eerst durf ik niets te zeggen en hoor ik Jasper "hallo hallo hallo amber" pas na een paar keer reageerde ik Euhm sorry dat pas per ongeluk salut BAM ik legde dicht waarom deed ik dat ik weet het niet ik bleef gewoon wat voor mij uit staren tot het helemaal tot mij door drong ik heb Jasper gewoon gebeld om dan weer af te leggen dus pak ik mijn gsm en besluit eerst iets in mijn verhaal op snapchat te zetten ik trek een foto van mijn benen en schrijf er bij morgen naar het ziekenhuis gipsen mogen eraf zo lijkt het dat de tijd snel voorbij ging maar toch vond ik het lang genoeg. Dan pak ik mijn gsm en stuur een berichtje naar Jasper ik besluit om er een lang berichtje van te maken en op Facebook dan weet ik dat hij geantwoord heeft dus ik dacht even na over wat ik ging typen maar dan schoot het mij te binnen.
"Heeeey Jasper,
Euhm ja dus wij zijn nu al eventjes beste vrienden en kwamen altijd zot goe overeen en je kwam altijd voor mij op en je hebt Ian zo vaak uitgemaakt ik snap dan ook niet waarom je gisteren zo deed het maakt mij ook niet uit als je geen vrienden wilt zijn is het ook goed maar dan moet je Ian er niet weer bijhalen ok? Dus ja salut zeker dan misschien dak u ooit nog tegen kom eh!"
Ik duwde zonder na te lezen op verzenden en opeens dringt het tot mij door ik heb juist onze vriendschap beëindigt ik vraag me af of hij het al bekeken zou hebben dus kijk ik eens maar nee hij heeft het nog niet bekeken dus zet ik de tv maar aan en begin een beetje kijken maa toch om de 5 min kijk ik of hij het al bekeken heeft maar nee nog steeds niet. De dag gaat snel voorbij en ik besluit dan toch om ge gaan slapen want morgen is een grote dag en ik moet goed uitgerust zijn dus ga ik maar slapen ik kijk nog eens snel naar mijn gsm maar nee niks.