The Casanova and His Unexpected Girlfriend

Chapter 26

Ishay Pov

"Ishay"hindi ko alam kung bakit sa boses na yun,  parang nahinto ang pag galaw ng paligid ko,  ang pag-hinga ko, ang pag tibok ng puso ko.  "Pwede ba tayong mag-usap please? " nag mamaka-awang tanong niya.  Pero mas na-bigla ako ng yakapin niya ako.  Kusa ng lumapit ang taong ha-hanapin ko palang sana.

Pero sa bawat pagbuka ng bibig niya ay halata mo na agad na naka-inom siya.  Sa yakap niya? Mas halata! Ang bigat niya kasi ay naiiwan sa balikat ko! Grrr

"Sige na ishay,  kausapin mo na.  Dito na muna ako sa garden! Usap well! " iwan naman ba daw ako dito sa lasing? Tsk loko talaga yung babae na yun.  Psh

Wala akong choice kundi sumunod kay roi papuntang kotse niya dahil hawak niya ang kamay ko,  yun bang pang holding hands ganon! Tyansing amp!

"Kahit di ka mag-salita ishay okay lang" pauna niya ng maka-upo na kami dito sa tabi ng kotse niya,  siguro na-isip niyang baka ma-bastusan ako kapag pumasok kami ng kotse niya ng lasing siya "Ishay! To be honest gulong gulo na ako eh? Umi-iwas ka sakin ng di ko alam kung bakit.  Alam mo ba ang hirap non para sakin? Dahil maya't maya ko ini-isip kung ano ba ang pagku-kulang ko? Kung ano ba ang nagawa kong mali sayo. Ang dahilan mo my project's tayo,  busy ka.  Pero bakit kaming classmate mo ay walang project at kinaka-busihan? Then i realize umi-iwas ka nga sakin.  A week ago.  Nasa stage pa rin ako ng in denial na ini-iwasan mo nga ako.  Di ko kasi alam o hindi ko manlang ma-isip yung posibleng dahilan ishay! " and suddenly,  na sabay na sa luha niya ang pag-tulo ng luha ko.

Ang tanga ko pala para pahirapan ang taong mahal ko noh? Hindi ko alam na ganon na pala ang ini-isip at nara-ramdaman niya dahil sa gina-gawa ko.  Maling mali na ba talaga ako? Mali ba ako dahil ginusto kong wag maka-sakit? At pilitin ang sarili na mag-paraya? Na ang kato-tohanan pala ay mag paraya sa sarili ko?!

"Sabi ko,  ha-hayaan muna kitang mag-isip. Hanggang sa di ko na kinaya. Nagpa-tulong na ako kay ksyh kung paano ko mahi-hingi ang kapatawaran mo 'kung my nagawa man ako' hindi ko kayang di ka makasama ishay! Ilang taon ko na dinibdib itong nara-ramdaman ko! Alam na ng mommy mo! Ng daddy mo! Ng kuya mo! Ng best friend mo!  Pero hindi ko alam kung manhid ka ba o sadyang wala ka lang paki-alam sakin! " this time,  naha-gulgol na si roi. Gusto ko siyang yakapin ng sobrang higpit.  Baka sakaling mawala yung sakit na nai-dulot ko sa kanya. "Mahal kita ishay! Mahal na mahal! " sabi niya sakin sabay yuko! Doon siya umiyak ng umiyak na para bang dala niya ang lahat ng problema sa mundo

Na-tahimik kami ng ilang sandali. Actually,  hindi ko talaga alam sasabihin ko.  Di ko alam nasaan na yung mga gusto kong sabihin sa kanya kanina.  Ang lakas ng loob kong yayain si ksyh para hanapin siya pero ngayong nasa harapan ko na siya.  Wala na.  Wala na yung mga dapat sasabihin ko.! Grrr bakit ba kasi ganito epekto mo sakin Roi!?

"Sige na pumasok ka na sa loob,  u-uwi na ako, salamat sa oras mo. " tumayo na siya.  Anong gagawin ko? Pi-pigilan ko ba siya o wag nalang?

"Roi sandali! " pigil ko sa kanya.  Ewan ko pero nag kusa yung sarili kong tumakbo palapit sa kanya at yakapin siya "Mahal din kita! Sorry kung na-duwag ako at in-iwasan kita! Sorry dahil nata-takot akong Hindi ako ang piliin mo sa aming dalawa.  Nata-takot ako na baka sa point na mahal na mahal kita.  Doon ka mawa-wala sa akin! " hingal na hingal ako pag-tapos kong sabihin yan habang naka-yakap pa din ako!

"Huh? Mahal mo ako? " gulat na tanong niya bago humarap sakin,  pero still,  nakayakap pa din ako "Pwede bang ulitin mo ulit? " pang-uto niya sakin,  pero syempre di ako madalinh ma-uto kaya tumawa nalang ako

"Na-rinig mo na,  ayos na yun! " nata-tawa kong tugon pero sumi-mangot siya.  Tsk "Mahal kita roi! Mahal na mahal! " na-gulat siya ng sabihin ko ulit ang mga salitang gusto niyang ma-rinig