Chapter 1: Dream

588 9 7
                                    

"Umalis ka! pero huwag mong kukunin ang anak ko dahil anak ko rin siya!!"
sumisigaw na sabi ng lalaki

"hindi ibigay mo sakin ang anak ko parang awa muna huhuhu" Sabi ng babae habang bitbit ang kanyang mga anak habang lumuluha at nagmamakaawa sa kanyang dating asawa

"Anak ko rin siya at hinding hindi ko siya ibibigay sayo!! Kaya umalis kana!! Akin ang anak ko!! Akin!!" sumisigaw na sabi ng lalaki sa kanyang dating asawa

"Anak ko" pagmamakaawang bigkas ng babae "mahal na mahal kita patawarin mo sana ako kung iiwan muna kita" "pero pangako kukunin kita sa kanya huhuh babawiin kita sa papa mo pangako anak" Umiiyak na sumisigaw at nagmamakaawa na sabi ng babae habang papaalis sa bahay ng mga Jones

"pangako anak babawiin kita sa kamay ng lalaking yun maghintay ka lang" patuloy pa rin sa paglalakad papunta sa labas ng bahay

"ma!ma! ma! San ka pupunta ma! Huhuh Pa san pupunta si mama ahrgh ma! Ahgrh" ng makita niya itong dala ang kanyang apat na kapatid at tumatakbo papunta sa ina ng bigla siyang madapa

"anak! Anak ko! Mahal na mahal kita huhuhu" "babalik sa mama huhuhu kukunin kita"

"umalis kana!!! guards kaladkarin niyo ang babaeng yan gawan niyo ng dahas kung kinakailangan"utos niya sa mga gwurdya

"masusunod po" sabi ng gwurdya at kinaladkad niya ang ina ng bata

"pa anong sinasabi mo kay mama ma! Ma huhuhu" habang gumagapang sa papalayong ina

"Anak!" tumatakbo papunta kanyang anak at kanya itong kinarga

" Anak di na babalik ang mama iniwan niya na tayo" sabi ng ama habang pinapatahan ang anak

"hindi! Kitang kita ko! pinaalis mo siya pinaalis mo si mama huhuh!" "di kita bati huhuhu" bumaba mula sa pagkarga ng anak at tumatakbong papunta sa kanyang kwarto

"Anak" huling sabi ng ama bago sinarhan ng pinto ng kanyang anak

"ma! Ma! Ma huhuhu bumalik ka na plis ma! " pagmamakaawang iyak ng bata

______________________________________

"argh!" hingal na hingal na napabangun si fleigh mula sa kanyang pagkakatulog

"Damn bat ba lagi ko na lang napapaginipan yun" daing ni fleigh
"ahrgh! sakit ng ulo ko fuck!" Daing pa rin ng binata habang hawak hawak ang kanyang ulo "fuck! Sino ba yung mga taong yun at mama? Kailan pa naging mama si mommy?" nagugulahan niyang sabi

Iginala niya ang kanyang paningin upang pagmasdan ang kanyang kwarto hanggang sa umabot ang tingin sa kanyang orasan at tiningnan ang oras ay mag 4 pa lang ng madaling araw gusto niya pa sanang matulog ngunit ayaw na siyang dalawin ng diwa niya.

Habang nagmumuni siya sa kanyang kwarto iniiisip niya pa rin yung mga taong nasa kanyang panaginip at tinatanong kung sino at ano nga ba sila sa buhay niya at bakit hanggang ngayon binabagabag pa rin siya ng mga ito.

.Sapagkat hindi niya lubos makikilala ang mga ito dahil na rin sa kanyang amnesia na hanggang ngayon hindi pa rin niya naalala ang memorya niya mula pagkabata. Kaya katanungan pa rin sa aking isipan ang mga ito.

Noong nagtanong siya sa kanyang pamilya wala naman daw naganap na pangyayaring iyon at nakakasiguro ang kanyang magulang na hindi nangyari ito sa kanya kaya pinaniwalaan na lamang niya ito dahil sa magulang niya nga ito at kailanman hindi nagsinungaling sa kanya. Kaya sa ibang bagay niya na lang itinuon ang kanyang isipan. Pagkatapos niyang ayusin ang kanyang higaan pumunta siya sa baba upang maghanda ng kanilang hapunan dahil sa hindi na rin naman siya dinalaw ng antok kung kaya't ito na lang ang kanyang gagawin. Sa kanyang pagbaba may mga ngilan ngilan na ring masisipag na kasambahay ang kanyang nakikita na abala sa paglilinis ng bahay. Kung kaya't hindi nila napansin ang kanyang presensiya. Noong nakakababa na siya ng tuloyan may isang kasambahay ang nakapansin sa kanya

"Magandang umaga señorita" bati ng isang kasambahay hanggang sa nagsunod sunod na "magandang umaga señorita ano po ang aming maipaglilingkod?" bati rin ng isang kasambahay malapit sa kanyang puwesto.

"Good morning" agad niyang bati sa kasambahay

"Thank you but Gawin niyo na lang yan at ako ng bahalang magluto sa aking pamilya" ngiti niyang bati sa mga ito

Pumunta siya sa kusina upang tingnan kung ano ang kanyang mga lulutuin para sa kanyang pamilya.

"hmmm alam kuna💡" sabi sa kanyang isipan

"Done"

"hmm time chech 5:00"

"manang pakibantay naman ito niluto ko" nakangiting bilin niya sa kasambahay

"oh sige po ma'am ako na pong bahala dito"

Pagkatapos niyang lutuin kanyang mga niluto inihain niya na ito sa kanilang hapag. Dahil maya maya ay magsisigising na rin ang kanyang mga kasama sa pamilya kaya pumunta muna siya sa kanyang kwarto upang maligo at mag ayos na rin siya ng kanyang sarili upang maayos siyang tingnan sa harap ng kanyang pamilya.
Pagkatapos ng kanyang morning rituals bumaba na siya at baka maya maya maabutan pa siya ng kanyang magulang. At nauna na siyang pumunta sa hapag upang ihanda ang mga kagamitang gagamitin.

Maya maya ay nag sabay sabay bumaba ang kanyang mga kapatid at magulang sa hagdan at na amoy nila ang napakasarap na nakahain na niluto sa hapagkainan.

"Manang talaga namang napakasarap ng inyong mga niluto amoy na amoy hanggang dito" manghang sabi ng ama ni fleigh habang pababa sila.

Ngunit hindi pa nila nakikita ang taong may pakana nito dahil gusto niya silang surpresahin.

"Anak" gulat na sabi ng kanyang ina ng makababa sila "Ikaw ba ang nagluto ng mga ito?" gulat pa rin niyang sabi

pati na rin ang iba ay nagulat sa kanilang nasaksihan dahil hindi nila lubos akalain na uuwi na siya ngayon

"Yes Mom I'm the one who cooked all the food at the dinner table"

"Sana hindi ka na nag abala pa anak kasi alam namin na pagod na pagod ka sa trabaho at gabi kana rin nakakauwi tas nag aba-" pag putol niyang sabi sa ina

"but mom kahit kailan hindi po kayo naging abala sa inyo i just want to suprise you all mom,dad, kuya at ate I love you " paglalambing niyang sabi sa mga ito

"Aww bait naman ng baby ko"

" Mom don't call me baby"

" but you are my baby"

" tsk I'm not🙄"

" hey mom stop pestiring our baby"

"what the isa kapa ate!!" irata niyang sabi sak kanyang ate
"just just eat the food no more talking"

"thank you baby i love youuu muah" sabay kiss kay fleigh

"Always welcome mom😊 and I love you too😊 and dad and ate and kuya I love you both" paglalambing niyang sabi sa pamilya

Silay kumain ng may ngiti sa kanilang sabay at paminsay minsan ay may asaran, lambingan at mga plan
Sa buhay napag uusapan. Nagpasalamat muna sila sa magandang kay fleigh sa napakasarap ng kanyang luto na kulang na lang daw ay magtayo ng sariling restaurant ngunit ang hindi nila alam ay nagawa niya na nga ito.

Pagkatapos sila'y pumasok sa kani kanilang mga trabaho habang ang magkapatid naman ay nag aaral ng 4th year collage Business Management ang kanilang kinuhang kurso. Habang si fleigh naman ay maagang nakapagtrabaho sa kanilang kompanya at nagmamanage na rin ng sariling kompany na hindi alam ng kanyang mommy and daddy. Nasa katunayan ay mas mayaman na siya kaysa sa kanyang magulang.

______________________________________

Above the Picture is Jennie Kim as Sophia Mia Isabell Stevenson

Somewhere, something incredible is waiting to be known

- Carl Sagan





























The Billionaires SonTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon