Every Prince Is A Demon

2: Lady Reina Montrigal

Please have your sound on for this chapter by clicking the video above. Enjoy!

~*~

CHAPTER 2

~*~

Reina's POV

~*~

What...

...is happening?

What is this dimension?

I really feel warm and cozy. It's like, I am inside a vortex full of endless pillows, so soft.

"Reina."

Tumingala ako sa kawalan after someone called my name.

Nasilaw ako nang biglang magkaroon ng liwanag at dumating ang isang lobo na ang kulay ay maaari nang ihambing sa isang pilak.

"W-who are you?"

Kahit hindi nito binuka ang kaniyang bibig upang magsalita, kinausap niya ako sa aking isipan.

"I'll introduce myself to you, child, but now is not the right time."

"Why? I don't understand-"

"Reina, whatever circumstances may happen, let yourself go with the flow of what's destined to come." Seryoso nitong pahayag bago naglakad palayo.

Sumigaw ako pero walang boses na lumabas mula sa akin. Hanggang sa naramdaman ko nalang sarili ko na nasa kadiliman habang natatamaan ng isang mainit na sensasyon kaya tinangka kong dahan-dahang idilat ang aking mga mata.

"Hmm..."

Ngunit agad ko itong pinagsisihan nang bigla akong dinumog ng limang mga babaeng halos mangiyak-ngiyak nang makita akong dumilat.

"Oh my, s-she's already awake!"

"Thank the Heavens!"

"We were worried for nothing!"

"Thank God!!" Sigawan nila.

Dumako ang tingin ko sa isang medyo may edad na babae na nilingon ang isang babae, "You there! Inform his Grace about the lady's condition."

"Y-yes, head maid." Sagot nito saka nagmamadaling umalis.

Nangunot ang aking noo. What the-nasaan ako?

Inikot ko ang aking paningin, nasa eleganteng silid ako ngayon kung saan nakahiga ako sa isang malawak na kama. Tinignan ko ang aking mga braso't kamay na dapat sana ay pamilyar sa akin ngunit hindi ko ito makilala, maging ang aking kasuotan ay nag-iba.

Ang huli kong natatandaan, matapos akong mahimatay nang dahil sa kakaibang liwanag mula sa aking kuwintas, I ended up waking in this strange luxurious room.

T-teka, ang kuwintas ko!

Agad kong kinapa ang aking gitnang bahagi ng dibdib upang tiyakin kung nandito pa ito. I was relieved, buti na lamang at hindi ito nawala.

"Milady, what's wrong? Is there a problem?"

I looked at her, confused, "Y-you called me 'Milady'?" Pagtuturo ko sa aking sarili.

Nagtataka niya akong tinignan.

"Ah, y-yes, that's correct."

Napatigil ako. No, something's wrong.

Nagmamadali akong bumangon mula sa aking pagkakahiga at tumakbo patungo sa salamin.

"M-milady! Don't get up just yet, you're going to hurt yourself!" Sigaw ng matandang babae, mukhang siya 'ata 'yong head maid, "Assist Her Grace, hurry!" Utos nito kaya agad lumapit sa akin ang mga babaeng katulong.