Uzun bir yürüyüşün ardından devasa kablolar ve devasa havalandırma sistemleri olan bir alandaydık.Burası için çok uğraşılmış olmalı.O kadar yol yürüdük ama henüz bir insana rastlamadık.Yaşam olduğundan pek emin olamıyorum şimdilik.Ama burada garip bir şeyler dönüyor.Toprak:
-Ne kadar karışık makineler,bunları nasıl yapmışlar?
-Bilemiyorum.Anlaşılan burada bu işlerden iyi anlayan insanlar olmalı.
-İnsan olduklarını nereden biliyoruz?Belki aklımızın alamayacağı varlıklar yapmıştır.
-Uzaylılardan bahsediyorsan uzaylıların varlığına inanmıyorum.Varlığı kanıtlanmayan hiçbir şeye inanmam ben!
-Peki,ilerleyen zamanda seninle görüşürüz.
Olduğumuz yeri incelemeye devam ettik.O sırada bir ses duyduk ve saklandık.İki adam birbirleriyle konuşuyordu. Konuşmalarını bitirdiler ve yavaş yavaş uzaklaşıyorlardı.Bizde onları takip ettik ve şehir merkezine geldik.Toprak:
-Gece fark ettin mi?Buradaki insanların boynunda garip bir cihaz var.
-Farkettim.Acaba ne işe yarıyor?Birinden öğrenmeliyiz.
-Evet ama temkinli olmalıyız.Buradan olmadığımızı fark ederlerse tehlikeli şeyler olabilir.
-Burayı daha iyi inceleyebilmemiz için halka karışıp olan biteni izlemeliyiz.Üstümüzdeki üniformalardan kurtulmamız gerekiyor.
Ve yola koyulduk.Burada koca koca binalar vardı.O sırada aslında buranın havasının hiç iyi olmadığını fark ettik.Toprak şiddetli bir şekilde öksürmeye başladı.Nefesi kesilmiş olmalı ki suratı sapsarı oldu.Ve yine dünkü gibi yere yığıldı.Bende paniklemiş bir şekilde"Yardım edin!"diye bağırdım.Herkes bir anda kafasını bizim olduğumuz yere doğru çevirdi ve korkunç bir şekilde baktılar.Ama hiçbir şey olmamış gibi işlerine devam ettiler.Toprak zar zor konuşmaya çalışıyordu ve tek anladığım "Cebimde" kelimesi olmuştu.Ceplerini yokladım,bir tane astım ilacı buldum.Hani "hüpp" diye çekilen bir ilaç var ya ondan işte.İlacı Toprağa verdim.Hemen alıp içine çekti ve rahatladı.Bende derin bir nefes aldım.Toprak:
-Bana öyle bakma,iyiyim işte.Yardım et de kalkayım şuradan.
-Beni çok korkutuyorsun,bu iki oldu.Daha kaç kare ölümden döneceksin acaba?!
Toprak büyük bir kahkaha attı.Ve ben de şöyle söyledim:
-Gülünecek bir şey olduğunu düşünmüyorum.Sen yerde yatarken kimse yanımıza gelip yardım etmeye kalkışmadı.Ne kadar saygısız ve vurdumduymaz insanlar bunlar!
-Tamam gülmüyorum sende sakinleş ve toparlan.Alışveriş merkezine gidiyoruz!
-Tabi böyle bir şey varsa gideriz!
İnsanların gözüne çarpmadan alışveriş merkezi aramaya başladık.Gerçi kimse kimsenin yüzüne bakmıyordu burada.Ön yargıyla yaklaşmak istemiyordum ama insanlığını kaybetmiş bir topluma benziyordu...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
110
Science Fiction2 Boyut Gezgini,Dünya insanlarının hayatını kurtarabilmek için çıktıkları yolculukta ne kadar başarılı olabilecekler?Yeni bir gezegen bulabilecekler mi?Dünya ulusunu ilgilendiren bu büyük sorunu nasıl düzeltecekler? Yazarları:@simalyildizi_ @hzlsyn...
