DISCLAIMER:
This is a work of fiction, names, characters, business, places,events and incident's are either the product of the Author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.
REMINDER!
SPEAKING IN ENGLISH IS NOT "PASOSYAL" OR WHAT EVER. TO BE HONEST I BADLY WANT TO LEARN ENGLISH, HOW TO CONSTRUCT SENTENCES, MAKE SPEECHES, IMPROVE MY GRAMMAR AND VOCABOLARY, etc. STOP THE SMART-SHAMING, IF SPEAKING/TALKING IN ENGLISH IS MY WAY TO EXPRESS PLEASE LET ME. WAG NYO SANA AKONG I-BASH OR WHAT SO EVER, SERIOUSLY IT'S DISCOURAGING ME TO STRIVE TO BE SMARTER, AND HINDER ME FROM EXPRESSING MYSELF FREELY.
SO IF I PUT SOME 'BLA BLA' HERE OR IF I POST IN ENGLISH AND YOU THINK THERE ARE WRONG SPELLINGS AND SUCH, PLEASE CORRECT ME, I ACCEPT CORRECTIONS AND ENLIGHTENMENT.
I AM STILL YOUNG AND STILL LEARNING. SO CORRECT ME IF YOU THINK THERE ARE A MISTAKE (s) THANKYOU!
PLAGIARISM IS A CRIME!
START READING NAVIAS MWUAHツ♡
PROLOGUE: LOVE AND PAIN
May isang babaeng pinapahalagahan ang bawat secondo na tumatakbo sa orasan dahil may isang tao siyang matagal ng hinihintay at ang babaeng yon ay nag-ngangalang
Fel Icy Gwen
Ilang taon na rin ang dumaan simula nong umalis ang lalaking yon, ang katotohanan na hindi ako tanggap ng pamilya niya ay masakit para sakin, Oo ako si Fel Icy Gwen ang babaeng may matagal ng hinihintay. Ang totoo ay dalawang taon na rin ang nakalipas nong umalis siya kasama ang pamilya niya, pamilya na hindi ko alam kung bakit ayaw sakin, hanggang ngayon hindi ko parin matukoy ang dahilan kung bakit ayaw ng mga ito sakin para sa anak nila, kung bakit kailangan pang ilayo sakin ang lalaking mahal na mahal ko.
Habang patuloy kong iniisip ang iksaktong dahilan ay patuloy din ang pagtitig at pagsusulat ko sa bawat oras na dumadaan, paulit ulit kong sinasabi sa sarili kong balang araw magkikita din kami, magkakasama ulit kami at magmamahalan ulit kami kahit hindi ko naman talaga alam kung posible ba ang paniniwala ko sa sarili ko dahil paulit-ulit din na sinasabi ng isipan ko na imposible ang paniniwala ko, pero kahit ganon hinahabol ko parin ang takbo ng oras at walang sinasayang na kahit kalahati pa ng minuto dahil bawat oras ay mahalaga sakin, paulit ulit kong sinusulat sa isipan ko at sa mga papel ang bawat minutong dumadaan at hinihintay na may kumatok o tumawag man lang sakin at sabihing nandyan na siya, bumalik na siya.
Pero ang paniniwala ko na babalik siya ay kinukuntra ng katotohanan na malabo na ang pinaniniwalaan kong mga pangyayari, pero kahit ganon ay pinapatatag parin ako ng mga alaala naming dalawa at yon ang nagiging dahilan kung bakit ako patuloy na umaasa na balang araw may kakatok o tatawag man lang sakin o kahit may mabalitaan man lang ako na tungkol sa kaniya at may mag sasabing nandyan na ulit siya, bumalik na siya.
Pero dalawang taon na ang lumipas, babalik pa ba talaga sya?
----------
thankyou for reading! Sana mag-enjoy kayo sa pagbabasa!
Anyways inisa ko na po ang prologue at ang Disclaimer kase hindi naman kataasan ang prologue ng kwento dahil pinakilala ko lang naman ang protagonist ng story. So AGAIN THANKYOU PLEASE SUPPORT ME 'TIL LAST/END OF THIS STORYツ
LOVE AND PAIN
Written by NalynVaishnavi
YOU ARE READING
Love and Pain (ON GOING)
Teen FictionPaano kung sayo ibinigay ang kapalaran na makabangga ang isang lalaking wala namang ibang ginawa kundi ang ipahiya ka sa harap ng maraming tao, asarin ka araw-araw, saktan ka sa oras na gusto niya at sigaw sigawan ka sa oras na na nanahimik ka? Hand...
